Zgłoszenie do moderatora

Zgłaszana wiadomość

Temat: Re: Znalezione w necie:-)
Autor: Amotolek
Data: 2007-11-24 16:11:36

[cytat]
Fundamentalizm Żydowski i tresura nie-Żydów 2007-11-24

Noblista urodzony w Polsce, Baszewis Singer, napisał, że gdyby na świecie nie było anty-semityzmu, Żydzi by go stworzyli w celu zapobiegania rozbiciu i wynarodowieniu się Żydostwa. Fundamentalizm żydowski kwitnie w Izraelu i wśród radykalnych Żydów w Ameryce jak też w Europie. Opracowanie naukowe tego fenomenu przygotowali profesorowie Izrael Shahak i Norton Mezvinsky w książce pod tytułem „Jewish Fundamentalizm In Izrael” wydanej w 1999 roku przez Pluto Press w Londynie i w Sterling w Wirginii, USA.

Niedawno profesor Shahak umarł w Jerozolimie, w niewyjaśnionych okolicznościach. Znane są zbrodnie popełniane przez fundamentalistów żydowskich, z których jeden wsławił się politycznym morderstwem, strzelając kulą w plecy premiera Izraela Itzak’a Rabin’a. Jest on nadal bohaterem fundamentalistów żydowskich tak w Izraelu jak i w Nowym Jorku oraz w innych skupiskach Żydów. Natomiast syjonista, dr. Baruch Goldstein otworzył ogień na modlących się Arabów i zabił 29 oraz zranił okolo 100 w Hebronie w meczecie Ibrahimi.

W wyżej wspomnianej książce, jest rozdział pod tytułem „Religijne tło zabójstwa Rabina.” Profesor Izrael Shahak opisuje też w książce „Żydzi i Goje – XXX Wieków Historii” religijne tło zbrodni dokonywanych w tradycji Talmudu. Książka ta była wydana w 1997 roku przez Fijorr Publishing Warszawa-Chicago.

Zbiegiem okoliczności w tym samym roku, po interwencji Narodów Zjednoczonych, najwyższy sąd w Izraelu oficjalnie zakazał dalszego stosowania tortur przez władze izraelskie na Arabach palestyńskich. Był to oficjalny zakaz, który w praktyce nie był i nie jest przestrzegany. Izrael był jedynym państwem na świecie, w którym stosowanie tortur było legalne.

W książce „Żydzi i Goje” opisany jest terror rabinów – talmudystów stosowany w społecznościach Żydowskich przez 1000 lat, do połowy 19go wieku. Metody tego terroru były następnie przekazane bolszewickiemu aparatowi terroru i obecnie są nadal stosowane w Izraelu, według opisów szlachetnych Żydów, takich jak uratowany w 1944 roku przez oficera A.K. Zenona Wosia z getta warszawskiego, późniejszy profesor chemii, Izrael Shahak.

Trzeba pamiętać, że Żydzi w Polsce żyli według zasad Talmudu, który był oficjalnym prawem autonomii żydowskiej na terenach polskich przez 500 lat, od czasu zatwierdzenia tekstu Statutu Kaliskiego w 1264 roku.

Tekst tego statutu Żydzi opracowali sami i wcześniej, chwilowo, udało im się otrzymać na krótki czas zatwierdzenie statutu o tej samej treści we Wiedniu.

Talmud ukończony w Babilonie-Bagdadzie w 500 lat po Chrystusie jasno stwierdza, że wszelkie zasady etyczne i 10 przykazań stosują się wyłącznie do Żydów i Żydzi mają prawo moralne postępować z nie-Żydami tak jak z bydłem.

W ramach osi USA-Izrael Żydzi, tłumacze z arabskiego języka na angielski, wprowadzili tortury do przesłuchań więźniów w Iraku, Afganistanie na Kubie w Guantanamo Bay oraz w więzieniach takich jak w okolicy lotniska w Szymanach, za zgodą ówczesnego prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego, według raportów amerykańskich organizacji broniących praw człowieka. Kryminalne śledztwo przeciwko Kwaśniewskiemu powinno być przeprowadzone w tej sprawie, żeby oczyścić dobre imię Polski.

Ogrom zbrodni hitlerowskich oraz tragedia Żydów, głównie biedoty, pomogły Żydom stworzyć żydowski aparat szantażu wobec nie-Żydów, za pomocą pomawiania ludzi o anty-semityzm. Jest to skuteczne, zwłaszcza w krajach zdominowanych przez Żydów, gdzie takie pomówienia mogą oznaczać koniec kariery, stratę pracy etc.

W USA i w krajach Unii Europejskiej Żydom udało się przeprowadzić tresurę nie-Żydów, podobną do tresury, jaką stosował profesor Pawłow w eksperymentach dokonywanych na psach. Podobnie wywołuje się odruch warunkowy, który objawia się w formie oskarżenia o anty-semityzm, człowieka nie lubianego przez jakiegoś Żyda, albo kogoś, kto krytykuje nieetyczne postępowanie Żydów, działających w tradycji Talmudu.

Profesor Shahak opisuje typową sytuację: „byłem w Jerozolimie świadkiem pewnego zdarzenia, gdy w czasie szabatu ultra-ortodoksyjny Żyd nie pozwolił skorzystać ze swego telefonu, w celu wezwania pomocy do nie-Żyda, który akurat zasłabł w pobliżu jego domu. Zamiast zwyczajnie opisać to wszystko w prasie, poprosiłem o spotkanie z przedstawicielami jerozolimskiego Sądu Rabinackiego, składającego się z rabinów mianowanych przez Państwo Izrael. Spytałem ich, czy takie postępowanie jest zgodne z zasadami religii żydowskiej. W odpowiedzi usłyszałem, że ów Żyd, odmawiając dostępu do telefonu, zachował się nie tylko pobożnie, ale i prawidłowo. Na poparcie swego werdyktu sędziowie odesłali mnie do zredagowanego współcześnie i uznawanego za miarodajne kompendium przepisów talmudycznych. Zrelacjonowałem ten incydent na łamach ukazującego się w języku hebrajskim, „Haaretz,” wywołując swoją publikacją swoisty skandal prasowy.
Skutki tego skandalu były dla mnie raczej przykre.
Ani izraelskie ani diasporyczne władze rabiniczne nie zmieniły stanowiska Sądu Rabinackiego, podtrzymując, że Żydowi nie wolno naruszyć zakazów szabatu, nawet w celu ratowania życia goja. Dodano do tego „świętobliwy” wywód, z którego wynikało, że gdyby konsekwencją odmowy było narażenie Żydów na niebezpieczeństwo, wówczas profanacja szabatu (właśnie z uwagi na dobro Żydów) byłaby dozwolona.”

Profesor Shahak dalej pisze: „Gdy opierając się na zdobytej w młodości wiedzy, zacząłem zgłębiać prawa Talmudu rządzące stosunkiem Żydów do gojów, stało się dla mnie jasne, że ani syjonizm ze swoją pozornie świecką retoryką, ani reguły polityczne obowiązujące od zarania Państwa Izrael, ani tym bardziej postępowanie wspierających Izrael przedstawicieli diaspory nie mogą być zrozumiane bez głębokiej analizy tych praw oraz światopoglądu, który jest ich konsekwencją.
Zarówno polityka uprawiana przez Izrael po „wojnie sześciodniowej,” w szczególności swoisty apartheid stosowany przez reżym izraelski na terytoriach okupowanych, jak i nastawienie większości Żydów do kwestii praw Palestyńczyków tylko mnie w takim przekonaniu utwierdziły.”

Fundamentalizm Żydowski idzie w parze z tresurą nie-Żydów za pomocą swoistego aparatu szantażu. Sprawa porozumienia z większością Żydami jest skomplikowana i często beznadziejna.

Autor: Iwo Cyprian Pogonowski

[/cytat]

W całym tym artykule znalazłem dwie mysli, ktore pasują "jak ulał" do tut. forum i jego modulacji:

1. " .....napisał, że gdyby na świecie nie było anty-semityzmu, Żydzi by go stworzyli w celu zapobiegania rozbiciu i wynarodowieniu się Żydostwa."

To przecież dokładnie jak tu na forum - 3-sowcy tworza permanentny stan zagrożenia, cenzurują i wycinają, albo tendencyjnie olewaja wypowiedzi nie-swoich........

2. "Fundamentalizm Żydowski idzie w parze z tresurą nie-Żydów za pomocą swoistego aparatu szantażu. Sprawa porozumienia z większością Żydami jest skomplikowana i często beznadziejna."

No to jestesmy w domu! szantaze, przypisywanie etykiet jakoby klakierom, odcinanie i plebiscyty. Mówi nam to coć ?
Pozdrawiam serdecznie:-) ANT

Formularz zgłoszenia