Re: rozporządzenie o bezp. w górac

Czytam, czytam i widzę, że jedni przepisują w kolejnych przepisach stare knoty z 1000 m n.p.m. na czele, a drudzy nie odróżniają opieki od bezpieczeństwa i sprowadzają dyskusję na manowce.

> § 1. 1. Oznakowanie szlaku turystycznego dokonywane jest
> przez umieszczenie w widocznych punktach terenowych znaków
> prostokątnych trójkolorowych: kolor biały, dowolny kolor z
> wyjątkiem białego, kolor biały, malowane farbą olejną, o
> wymiarach 15x10 cm (rys. 1.).

Już dawno stwierdzono, że pięć kolorów to granica bezpieczeństwa, której nie należy przekraczać. I tak niebieski myli się czasem z zielonym, a czerwony z żółtym. Mnożenie kolorów znacznie zwiększa ilość możliwych pomyłek. Barwniki czasem blakną, czasem utleniają się i kolor szlaku zmienia się w sposób niezamierzony. Tymczasem przepis zupełnie ten problem pomija i nie podaje, że należy stosować farby, które są odporne na warunki atmosferyczne. Ktoś wystrzelił z grubej rury zapis o farbach olejnych. A co to takiego jest? Czy ktoś jeszcze produkuje takie farny? Drogowcy w zasadzie stosują już tylko farby akrylowe.

>od konca kwietnia tego roku przewodnicy panstwowi nie moga byc obarczani odpowiedzialnoscia za bezpieczenstwo grupy - wiec wpisywanie obowiazku posiadania przewodnika powyzej x m n.p.m. jest zupelnie bez sensu.

Dudi!
Skąd wytrzasnąłeś tą bzdurę o braku odpowiedzialności przewodnika za bezpieczeństwo wycieczki? Przewodnik prowadzi wycieczkę określoną drogą i za to odpowiada. Jak ktoś wpadnie do dziury i złamie nogę, to nikt przewodnika nie zwolni od odpowiedzialności. W ustawie zwolniono przewodnika tylko od opieki nad grupą, co oznacza, że odpada mu liczenie "owieczek", bo od tego jest kierownik wycieczki, nauczyciel-opiekun lub pilot.