Re: Dokąd zmierza PTTK

Jako osobie nie należącej do PTTK wizja elitarnoci mi odpowiada.
Oczywiście nie elitarność okresu przedwojennego bo czasy inne i nie przystaje do naszej rzeczywistości - wspominał o tym już Jacek Potocki.
Elitarność rozumiana bardziej w wypowiedzi Piotra Rościszewskiego, elitarność poprzez dobrze wyszkoloną kadrę.

PTTK, które nie będące organizacją, o której wiele osób nawet nie słyszało lecz sprawnie funkcjonujące stowarzyszenie ze swoimi działaczami, którzy nie przychodzą do referatu weryfikacyjnego bo mają ważniejsze sprawy ale ludzie o bogatym doświadczeniu, świadomi tego, że swoim nieprzyjściem negatywnie rzutują na całe Towarzystwo.

Organizacja o jasno sprecyzowanym systemie kształcenia swoich kadr jednolitym dla całego PTTK, wszystkich bez wyjątków oddziałów.
Jeśli oddziały, koła same w sobie zakładają ostrzejsze rygory wstąpienia czy form kształcenia to może być konflikt statutowy ale to zapewne też jest do obejścia.

Organizacja, która upora się z podziałem dzielnicowym jak po śmierci Bolesława Krzywoustego.
Dając oddziałom samodzielność mimo wszystko powinna określić pewne powinności i obowiązki tychże w stosunku do ogółu. Organizacja, która zadba o swój "znak firmowy" by poprzez nadmiar demokracji nie był wykorzystywany niezgodnie z tradycją do której został PTTK powołany.

Organizacja, której karta rabatowa będzie produktem handlowym bez konieczności wstępowania, a której to wykupienie i obcowanie ze sprawną i wykształconą kadrą zaowocuje w przyszłości wstąpieniem do niej.

Organizacja, której członkowie będą rozwiązywali problemy a nie jęczeli nad swoją niedolą (zwłaszcza jeden).

Na koniec na marginesie 2 małe pytania do Basi:
Czy to, że Harnasie stosują takie ostre kryteria naboru nie wpływa ujemnie na wizerunek głoszony przez tych, którym nie udało się do Was dołączyć ?
Oraz czy, gdyby PTTK przestał istnieć miałoby to jakiś ujemny wpływ na Wasze Koło, czy coś byście stracili lub coś zyskali ?

Pozdrawiam
Jurek