Re: Nowy sposób znakowania szlaków turystycznych

W Polsce w sferze szlaków każdy robi co chce i nikt tym wszystkim nie zarządza. Ponadto w sferze finansowania ze środków publicznych obowiązuje zwyczaj wyboru najtańszej chałtury, bez sprawdzania rzeczywistych kwalifikacji wykonawców. Zupełnie inaczej jest np. w Czechach, gdzie instrukcja znakowania szlaków rowerowych jest opasłą państwową normą, którą trzeba kupić za sporą kasę, a to już jest pierwszy szczebel eliminacji chałturzystów z grona potencjalnych wykonawców. W Polsce PTTK doprowadziło do umieszczenia znaków szlaków rowerowych w przepisach państwowych, ale odpowiednika czeskiej normy już nikt nigdy nie napisał. Skutek jest taki, że wciąż pojawiają się nowi hochsztaplerzy, którzy interpretują po swojemu zdawkowe zapisy z rozporządzeń o znakach drogowych. Po za tym żaden przepis nie może wyeliminować innowacyjnych nowych technologii, o ile zapewniają trwałość produktu. Sam pomysł zastosowania nadruku na folii nie jest niczym nowym, ale musi to być folia trwale naklejona na podłoże i rozciągająca się wraz z drzewem. Łatwo zauważyć, że farba też musi się rozciągać wraz z folią. Co ciekawe, Zarząd Główny PTTK dysponuje informacją o takiej technologii od producenta znaków, który prezentował to na spotkaniu zorganizowanym w trakcie targów rowerowych w Kielcach. Tak się składa, że przypadkiem sam to widziałem i propozycję tego producenta oceniłem jako wiarygodną. Słowa uznania dla producenta, że znalazł odpowiedni klej, odpowiednią folię i odpowiednia farbę i niestety nie znalazł organizacji, która chciałaby promować to rozwiązanie dłużej, niż w trakcie jednej prezentacji.
Postawiłeś dobre pytanie, jak działa system. Otóż nie ma żadnego systemu. W PTTK tak samo, jak w całej Polsce, obowiązuje zasada najtańszej chałtury. Sam widziałem znaki cenionego znakarza PTTK przybite gwoździami do drzewa, wykonane z byle czego, więc kolejne znaki były metalowe, drewniane, plastykowe sztywne, plastykowe giętkie, malowane, z różnymi wzorami rowerów, pasków i strzałek, takie bezguście jak popadnie.
W wielu krajach są po 2 systemy oznakowań tras rowerowych: państwowy i społeczny. System państwowy dotyczy wypasionych tras rowerowych, często asfaltowych, szerokich, wygodnych i bezpiecznych. To dla nich zastrzeżone są nazwy z członami "strada" i "velo". System społeczny dotyczy dotyczy tras rekreacyjnych (rzadziej sportowych) i turystyczno-krajoznawczych. Tutaj standard dróg może być zróżnicowany od dobrych po byle jakie. Systemem państwowym zazwyczaj zarządzają służby drogowe, czasem popzez wyspecjalizowane komórki organizacyjne. Społecznym wytypowane przez społeczeństwo organizacje społeczne. U nas nie ma nie tych pierwszych służb drogowych, ani tych drugich organizacji społecznych. Po prostu w Polsce nie ma żadnego systemu. Ten pierwszy jest w powijakach, przy żadnym zainteresowaniu ze strony PTTK, a co do drugiego, to PTTK nawet nie usiłuje próbować go stworzyć.