O Towarzystwie Tatrzańskim...

„W sierpniu r. b. postanowiło pewne grono gości w Zakopanem lato przepędzających, zawiązać Stowarzyszenie Karpackie, na wzór stowarzyszeń AlpenVereine, licznie po Niemczech rozrzuconych, i węgierskiego Kárpát-egylet, działającego w Keszmarku. Celem tego Stowarzyszenia jest, Karpaty a raczej centralne ich szczyty, t. j. Tatry zbadać, przystęp do miejsc uczęszczanych ułatwiać, nowe widoki odkrywać, słowem obudzić i utrzymać szczersze i gorętsze zajęcie się temi górami obudzić. Inicyatywa wyszła od p. Feliksa Pławickiego, c. k. kapitana obrony krajowej, stale w Nowym Targu zamieszkałego. Za tą inicyatywą poszli najchętniej: p. Józef Szalay właściciel Szczawnicy, p. Eichborn właściciel Zakopanego, p. Adam Uznański właściciel Szaflar, p. Mieczysław Pawlikowski właściciel dóbr, który już drugi rok całe lato w Zakopanem z rodziną przebywa, Dr Hałubiński lekarz z Warszawy, bawiący wówczas w Zakopanem, Dr Lutostański redaktor Gazety lekarskiej, p. Walery Eliasz malarz, autor ilustrowanego „Przewodnika do Tatr i Pienin” i Dr Stanisław Biesiadecki adwokat, także wówczas z całą rodziną w Zakopanem zamieszkały. Ci założyciele obowiązali się złożyć natychmiast stósowną kwotę na pierwsze potrzeby Towarzystwa, a nadto podjął się Dr Stanisław Biesiadecki wypracować statuta, które jeszcze w tym roku do zatwierdzenia Namiestnictwu przedłożone zostaną. Po uzyskaniu zatwierdzenia i utworzeniu tymczasowego zarządu, nastąpi wpisywanie się członków Towarzystwa, od których ostatecznie dalszy rozwój i kierunek Towarzystwa zależeć będzie. By uzyskać jak najliczniejszy udział, postanowiono roczną składkę 6 złr. w ratach miesięcznych. Z tego także powodu Zarząd zrazu bezpłatnie funkcyonować będzie. Pożądanem jest, by ogólne zebranie członków mogło zgromadzić się w Krakowie z początkiem wiosny 1874 r., i w tym samym roku rozwinąć już czynności Towarzystwa.