Re: Władze Naczelne XVIII kadencji

Przyłączam się do Łukasza. Obserwuję młodych ludzi, którzy mają pomysł, rozglądają się kto ich pomysł podziela, zakładają jakąś lokalną organizację, piszą wniosek do odpowiedniego funduszu, dostają kasę i to taką, że sami się w tej organizacji zatrudniają i realizują swoje pomysły. A gdzie w tym wszystkim jest PTTK, z doświadczeniem, jako takim autorytetem, zarówno organizacji, jak i poszczególnych działaczy? Zbyt często odnoszę wrażenie, że nawet, jak już jakiśdziałącz ma pomysł, to reszta się nie dołącza do niego, tylko każdy ciągnie swój wózek w swoją stronę. Padło zdanie o obawę, że PTTK stanie się federacją. Pod względem formalnym było tą federacją od początku swojego istnienia. Pod względem praktycznym zaczyna być federacją 50 tys. członków, w której każdy robi nie to, co zaleca statut, a to, na co mają ochotę. Statut to śmietnik, a w nim ryż, mydło i powidło celów i zadań. W tym śmietniku trudno wyłonić fachowców, a każdy niczym małe dziecko może co kwadrans zmieniać zabawki i nigdy się nie znudzić. Na jakie nastawienie władz państwowych może liczyć taka organizacja, w której każdy robi co chce i często jeszcze kłóci się oficjalnie z pozostałymi członkami? Zacznijmy choćby przykładem z mojej beczki - jest cieńka instrukcja znakarska, której praktycznie nikt nie przestrzega, nikt niczego nie robi, aby ją dopracować i nikt nikogo nie próbuje nawrócić, żeby tą instrukcję też przestrzegał, zaczynając od samych członków ZG ubiegłej i obecnej kadencji. Ostatnio jeden z ważnych działaczy zaskoczył mnie, strasząc mnie instrukcją znakarską, żeby przywrócić jakiś nadziewiasty szlak, który skasowałem zastąpując go prawidłowym. Mam nadzieję, że po moich wyjaśnieniach otrzeźwieje.
Brakuje mi w PTTK tego, co było w latach 70-tych XX w., czyli regularnych dyskusji osób, które chcą zrobić w PTTK coś pozytywnego. Takie dyskusje odbywały się regularnie podczas licznych sejmików i zlotów działaczy. Teraz nawet nie warto liczyć na dyskusję, chociaż formalnie te sejmiki i zloty odbywają się nadal, ale ich uczestnicy ograniczają się do korzystania z form wycieczkowych tych imprez, a spotkania ograniczają się do wręczania odznaczeń i upominków. Ostatnie i jak dotąd jedyne spotkanie znakarzy szlaków rowerowych odbyło się chyba 8 lat temu, chociaż szlaków wciąż przybywa, a ich oznakowanie staje się coraz bardziej zróżnicowane i niekiedy wręcz zupełnie egzotyczne. A jakim pomysłem dysponuje PTTK? Jeden z ważnych działaczy, który miał pomysły PTTK przedstawić w odpowiednim ministerstwie po prostu olał problem, licząc, że zrobi to ktoś za niego. W nagrodę za takie "działania" został członkiem honorowym Towarzystwa. Prawdę powiedziawszy nie wierzę, że tacy ludzie nagle trysną pomysłami i zaczną je realizować.