Re: Parlamentarny zespół...

Dalej nie rozumiem, jaki cel przyświecał Panu jako ekspertowi, manipulując pytaniem do Piotra van der Coghena i Jego odpowiedzią. Podobno Pana blog ma na celu poprawienie prawa dotyczącego usług turystycznych. Ani zadanym pytaniem, ani otrzymaną odpowiedzią niczego Pan nie poprawi i coraz wyraźniej widzę, że to, co sugerowałem na początku coraz bardziej pokrywa się z tym, co stało się faktycznie.
Jako ekspert powinien Pan napisać w swoim blogu sążniste wyjaśnienie w jaki sposób powinno się poprawić prawo w oparciu o stwierdzony przez pana przypadek. Brak tego komentarza powoduje, że Pana prawdziwe intencje można uznać za zupełnie inne. Już raz nie zgadłem, więc nie będę już próbował zgadywać.
W ogóle nie potrafił Pan niczym poprzeć związku kwestionowanego zapisu w ofercie firmy „VANCROLL” ze stanem faktycznym. Co do odpowiedzi, to może się w pierwszej chwili wydawać, że jest jednoznaczna, ale po bliższej analizie nie ma tam niczego konkretnego oprócz stwierdzenia, że w dwuznacznej sytuacji wobec obecnego prawa jest wiele małych firm.
Jedyne, co można wywnioskować z Pana bloga to to, że z góry Pan założył, że na podstawie Pana pytania i otrzymanej odpowiedzi doszło i nadal będzie dochodzić do łamania prawa przez tą jedyną wspomnianą przez Pana firmę. Rodzi się pytanie, dlaczego akurat zainteresował się Pan właśnie tą jedną jedyną firmą, a nie całą plejadą podobnych przypadków? Nie uwierzę, jeżeli Pan zapewni, że jako ekspert spotkał się Pan po raz pierwszy z takim przypadkiem.
Przez ciekawość sięgnąłem do ostatniej wersji Ustawy o usługach turystycznych. Faktycznie, jeżeli założymy, że wszelkie działanie kogokolwiek jest tylko i wyłącznie organizacją imprez turystycznych, to prawie cały naród składałby się z osób mijających się z prawem. Pojęcie imprezy turystycznej jest bardzo gumowe i przy odrobinie złej woli, to można pod nią podciagnąć bardzo wiele działań zupełnie nieturystycznych, np. wyobraźmy sobie teatr, który daje dwa przedstawienia w dwóch różnych miejscowościach i żeby zapewnić sobie frekwencję wynajmują autokary i zapewniają noclegi. Okazuje się, że powinni najpierw uzyskać licencję organizatora turystyki. Wyobraźmy sobie szkołę, która organizuje kurs w jednej miejscowości, a ćwiczenia w drugiej. Bez noclegów z wyżywieniem i dojazdem na ćwiczenia ani rusz. Wystarczy uznać, że to działalność turystyczna, np. na podstawie nieścisłego zapisu w ofercie i afera gotowa, bo szkoła nie ma licencji ... organizatora turystyki. Jeżeli pójść dalej za ciosem, to znajoma agroturystyka, do której jeździłem kilkakrotnie też powinna zostać zamknięta, bo daje noclegi, wyżywienie i zapewnia program na kilka dni według uznania podejmowanych gości. Ratuje ich tylko to, że nie zapewniają dojazdu i nie dają na wszystko jednego rachunku, chociaż nie jestem pewien, czy czegoś nie przeoczyłem. No, ale gdyby przypadkiem się postarali dla wygody uczestników dać jeden rachunek, to już by siedzieli za brak licencji. Według ustawy o usługach turystycznych właśnie objęcie usług jedną ceną wymaga jej posiadania.
Według mnie dobre prawo to takie, które nie traktuje każdego jako pospolitego przestępcę tylko dlatego, że nie pilnuje dość uważnie stale zmieniających się zapisów w różnych ustawach i zarządzeniach, między którymi nikt nie potrafi określić wyraźnej granicy, nawet sami ich twórcy. Obecne prawo jest chore, jeżeli przeciętny człowiek usiłujący zarobić na życie staje się przestępcą z powodu zrobienia tego, co powinien zrobić każdy normalny biznesmen, który chce zdobyć klientów, oferując im swoją rzetelność. Ustawa o usługach turystycznych mimo wielu poprawek jest nadal częścią tego chorego prawa, zwłaszcza jeżeli pozwala na poszerzanie jej zasięgu poza to, co jest ściśle samą turystyką. Wydaje mi się, że Pan tak samo jak Piotr van der Coghen balansuje po krawędzi tej ustawy. Piotr van der Coghen z konieczności, a Pan z własnego wyboru.