Re: Prawo o szlakach turystycznych

Czytałem uważnie. I jestem przerażony, że ciągle są w Polsce ludzie, którzy myślą.
Wygrana w Lotto powoduje, że zostajesz właścicielem góry pieniędzy z czystego przypadku. Powiedzieć można nawet, że ten przypadek jest dużo czystszy niż dowolny splot okoliczności wobec którego zostaje się właścicielem kawałka drogi. Czy te pieniądze też można odebrać?

Burzę się, ponieważ tworząc prawo odbierające coś komuś w imię powrotu do społeczeństwa czegoś, co i tak powinno było być od dawna społeczne tworzysz wyłom w zasadach. A taki wyłom lubi się bardzo szybko powiększać. Dzisiaj uznamy, że drogi powinny być społeczne i odbieramy je bez odszkodowania. Jutro uznamy, że lasy powinny być społeczne. Pojutrze, ktoś dojdzie do wniosku, że ziemia rolna powinna należeć do Państwowych Gospodarstw Rolnych itd. Otóż ja mówię stanowcze "nie!". Żadnych wyjątków w zasadach.Aha, czyli najpierw sprzedaliśmy, a teraz chcemy odbierać bezpłatnie... Zaciekłość z jaką podchodzisz do kwestii szlaków na czyimś gruncie pozwala mniemać, że po pierwsze nie masz gruntu, a po drugie masz osobisty interes w tym aby wyznakować jak najwięcej szlaków, choćby po trupach właścicieli.Dokładnie tak.
Zatem tak skonstruuj umowę, aby po pierwsze interes miały obie strony, a po drugie gwarantowała ona istnienie szlaku przez sensowny czas.Szlaki nie są problemem socjalizmu.
Ich obecne finansowanie jest.Sugeruję, że znakowanie szlaków za pieniądze ludzi, którzy nie są zainteresowani wędrówką po nich jest niesprawiedliwe i nie powinno mieć miejsca. Za istnienie szlaku powinny płacić osoby/podmioty mające interes w tym aby istniał:
* turyści wędrujący szlakiem,
* właściciele obiektów turystycznych (noclegów, sklepów, barów, wypożyczalni sprzętu itp.) na szlaku,
* lokalne i centralne stowarzyszenia i fundacje krzewiące turystykę,
* sponsorzy (zawsze mówiłem aby wszystkie czerwone szlaki sprzedać Coca-Coli ),
* ewentualnie władze samorządowe jeżeli istnienie sieci szlaków w danym regionie przynosi korzyść wszystkim.Właśnie kapitalizm jest ustrojem w którym dobroczynność i działalność prospołeczna rozkwita. Nie ma nigdzie tylu fundacji i stowarzyszeń ile w Stanach Zjednoczonych. Choć i tam to umiera, przez kroczący postęp idei socjalnych.Droga zarosła drzewami? Widocznie była niczyja i nikt o nią nie dbał...
Co zrobić - pytasz. Póki właściciel pola na taki stan pozwala - nic. A jak przestanie? Sprzedać czym prędzej drogę komuś, kto będzie o nią dbał...

Pozdrawiam,
Łukasz