Re: DZIEŃ PRZEWODNIKÓW ...

Wypada mi uzasadnić, czemu wybrałem "olewanie". Z racji zamiłowań i kwalifikacji zawodowych staram się systematycznie robić dla turystów coś pożytecznego, najlepiej jak potrafię. Mogę czekać, aż w PTTK zdarzy się cud i ktoś zechce wykorzystać moje zalety, albo mogę też szukać sprzymierzeńców tam, gdzie być może są, czyli poza PTTK.
Teoretycznie mam wybór i zamiast realizować moje koncepcje mogę walczyć z wiatrakami, kierując coraz więcej pary w przysłowiowy gwizdek, czekając na mityczny przewrót. Przez ostatnie mniej więcej 15 lat patrzyłem, jak marnowane jest to, co udało się niegdyś osiągnąć, a jakiekolwiek propozycje poprawy dają bardzo mizerne efekty. Praktycznie nikt nie odczuwa potrzeby przyciągnięcia do PTTK ludzi, którzy by potrafili coś zmienić na lepsze. Pojedyncze rodzynki, które występują tu i tam nie rokują, że Towarzystwo samo się wyrwie z marazmu.
Jeden z kolegów rozmawiał ostatnio z samym Prezesem ZG. Z tej rozmowy nie wynikało praktycznie nic. Ktoś czegoś nie zrobił, ktoś powinien to zrobić, prawdopodobnie nikt tego nie zrobi, do tego nie ma na to pieniędzy, choć w realnym świecie zawsze się od tego zaczyna każdą robotę. A na dokładkę nie ma żadnej pewności, że ta robota nie pójdzie potem i tak do lamusa, jak kilka poprzednich ponoć bardzo ważnych prac. Prezes nawet nie zapytał kolegę, czy nie zna kogoś kto mógłby to zrobić i na jakich warunkach. Ot tak, takie bezsensowne biadolenie. Czy w takiej sytuacji mam uważać PTTK za poważnego partnera do współpracy? To raczej próba budowy domku z kart zebranych z kilku talii.