Re: Polska - rowerowe eldorado

Fanfaronada pozostaje fanfaronadą, niezaleznie od tytułów przysługującym tym, co się lubują w czymś takim.

Po pierwsze oficjalnie mówi się o jednej trasie, a w rzeczywistości będzie ich kilka pod jedną nazwą, co jest sprzeczne z tym, co nazywa się jedną trasą według standardów PTTK-owskich. Jeżeli trasa ma jakiekolwiek odgałęzienie, to to odgałęzienie automatycznie jest już inną trasą. Jak się tak zesumuje kilka tras, to nagle wychodzi coś bardzo długiego, dłuższego od tego, co jest rzeczywiście długie, bo jest jedną trasą bez odgałęzień.

Jest prawdą, że w Polsce nikt nie realizował w jednym zadaniu tras rowerowych, o tak dużej długości łącznej, ale też wcześniej nikt nie dysponował takimi pieniędzmi. Łaska rządowa spłynęła akurat na Ścianę Wschodnią, no to i tam przybędzie dla rowerzystów coś lepszego, niż średnia ogólnopolska.

Trudno to porównywać z tym, co się dzieje w innych krajach. Na ogół wszystko powstaje etapami, bo zawsze są ograniczenia finansowe. Sieć tras o długości do 2000 km, to jak na warunki europejskie niewiele. Poza tym trasa trasie nierówna, bo różne są sieci istniejących dróg, różne ich parametry i potrzeby komunikacyjne. Sprawne sieci tras rowerowych o charakterze krajowym istnieją m.in. w Szwajcarii, Holandii, Belgii. W Wielkiej Brytanii realizowane są sukcesywnie etapami od wielu lat, a główną przeszkodą są sprawy własnościowe, trudne do rozsupłania nawet przez bogatą fundację państwową.

Co do kosztów, to mamy do czynienia z kwotą rzędu 100000 złotych na km, a wykonanie taniej asfaltowej drogi dla rowerów kosztuje 300000 złotych na km. Polscy rowerzsyści jak zwykle będą jeździć po istniejących drogach, tu i ówdzie połatanych i przebudowanych. Autostradą rowerową to nigdy nie będzie, jak się nie włoży do interesu jeszcze kilka razy tyle, co jest planowane.