Re: PTTK przeciwne liberalizacji

E tam. Znam osobiście kilka osób - nauczycieli i nauczycielek, które były szykanowane za prowadzenie wycieczek szkolnych bez wynajętego przewodnika, i to zarówno w niektórych miastach jak i w górach, więc chyba nie są to aż tak rzadkie przypadki. Oto fragment pewnej wypowiedzi, która mówi o przypadku skierowania sprawy do sądu, i niestety sprawy przegranejźródło cytatu => http://tinyurl.com/3g78dq
Chyba to zrozumiałe, że takie traktowanie nauczycieli prowadzących pozytywną pracę z młodzieżą zniechęca ich do działalności w szkolnych kołach PTTK, że pada turystyka szkolna, niemal całkowicie zanikły grupy wędrowne, skutkiem czego likwidowane są schroniska szkolne, a schroniska górskie przekształcane w domy wycieczkowe i hotele turystyczne. Jednocześnie władze państwowe zamiast wspierać inicjatywy społeczne, to zniechęcają i odstraszają potencjalnych chętnych do prowadzenia grup młodzieżowych. Oto istotne fragmenty pisma - jednego z wielu jakie rozesłano do szkół w całym kraju:źródło cytatu => http://tinyurl.com/6g3qd
Kogo z wychowawców szkolnych stać na uczestniczenie w ponad dwuletnim kursie przewodnickim i zrobienie sobie zawodowych uprawnień państwowych do poruszania się z grupą uczniów po danym terenie, aby mógł młodzież prowadzić legalnie? Dlatego wychowawcy szkolni postępują zgodnie z wymaganiami MEN i nie robią nic albo co najwyżej wykupią gotową imprezę, np. tzw. "zielone szkoły", na których młodzież ma obwożone tyłki autokarem, przydzielonego pilota wycieczek, dodatkowo przewodnika, drogie noclegi i wyżywienie itd. Przejście piesze ogranicza się najczęściej do krótkiego spaceru bez plecaków w pobliżu wyciągu, tudzież po jakiejś ścieżce dydaktycznej w parku narodowym czy krajobrazowym. To jest działalność tak kondycyjnie "rozwojowa" i ucząca młodzież samodzielności, zaradności i wytrwałości, że aż przykro o tym pisać.

Ja byłem z Technikum na 4 obozach wędrownych i to była szkoła życia, spanie w schroniskach, stodołach, samemu przygotowywanie posiłków oraz niezapomniana atmosfera panująca wśród uczestników. Wtedy na szlaku spotykało się prawdziwych turystów, którzy się pozdrawiali. Teraz gdy na szlaku powie się "dzień dobry", to patrzą na człowieka jak na wariata. Po prostu nie ma kto uczyć kultury szlaku.