Re: "Schroniska" PTTK

Schroniska młodzieżowe PTSM już można. W 1991 r. w czasopiśmie "Gościniec" pisano o tym, że tania turystyka wędrówkowa z młodzieżą szkolną i akademicką miała się całkiem dobrze - zanikały "autokarówki", a wycieczki prowadzili społecznie organizatorzy turystyki m.in. instruktorzy i przodownicy turystyki kwalifikowanej, w tym opiekunowie szkolnych kół i klubów turystycznych. Szczegóły => http://ksp.republika.pl/gosciniec.htm

Sam pamiętam, że dobrze wtedy funkcjonowały tanie schroniska młodzieżowe i letnie bazy namiotowe, a w schroniskach górskich turysta nie był traktowany jak intruz, nawet wrzątek był za darmo. Tak się składa, że źle zaczęło się dziać właśnie krótko po wprowadzeniu kuriozalnych przepisów, m.in. Rozporządzenia RM w sprawie osób przebywających w górach i art. 60 § 4 Kodeksu wykroczeń grożącego sankcjami karnymi za wykonywanie zadań przewodnika osobom nie posiadającym specjalnych uprawnień państwowych. Wtedy to szkoły i uczelnie zaprzestały organizowania wyjazdów w góry i baza noclegowa zaczęła świecić pustkami.

W Sudetach na przykład było kilkadziesiąt schronisk młodzieżowych - stałych i sezonowych. Zapewniały tanią bazę noclegową zarówno grupom organizowanych w ramach szkolnych klubów turystycznych, m.in. PTTK, jak i turystom indywidualnym. Podłogę można tam było dostać zawsze. Dziś można je już policzyć na palcach jednej ręki. W sezonie schronisk szkolnych nie uruchamia się od ponad 10 lat, bo z chwilą wprowadzenia tych wszystkich przepisów grupy szkolne mają zakaz wędrowania bez przewodnika. Nie ma grup - nie ma sensu uruchamiać schronisk dla nielicznych indywidualistów. I taka jest prawda. Ja zdaję sobie sprawę, że wielu tu piszących zaczęła swoją przygodę z górami stosunkowo niedawno i po prostu nie może pamiętać tamtych czasów. Dziwi mnie jednak to, że to właśnie przedstawiciele tej grupy wiekowej mają najczęściej czelność twierdzić, iż upadek taniej bazy noclegowej w polskich górach i schronisk dla turystów kwalifikowanych nie ma żadnego związku z wprowadzonymi pod koniec lat 90-tych zakazami i polityką państwa nastawioną na szybkie zmonopolizowanie turystyki i krajoznawstwa.