Re: Znalezione w necie:-)

Z nicości w nicość

"Coraz więcej z nas odnosi wrażenie, że zostaliśmy bezmyślnie rzuceni z nicości w nicość" - powiedział niedawno Piotr Frączewski.
Czas sobie zadać pytanie dlaczego?

Współczesny świat zakłamał dwa fundamentalne wartości: wolność i prawa człowieka.
Wolność związana z chwilowym widzimisię - taki model lansują dzisiejsi.
Tymczasem model wolności, która jest dziś wręcz bezcenną i bronioną wartością doprowadza do degeneracji i upodlenia moralnego.

Wolność to nie jest realizowanie chwilowej zachcianki wolność to możliwość WYBORU.

Czym jest zatem wybór? Dokonaniem decyzji; jednak nie podejmowanej nagle bez większych przemyśleń, nie kierowanie się aktualnie nienasyconym zmysłem, lecz świadomym i przemyślanym werdyktem prawdy, dobra i piękna.
A mniej poetycznie po prostu podjęciem decyzji owocującej w przyszłości.

Dzisiaj wolność rozbrzmiewa w rytm zasady bez zasad: "róbta co chceta"
bez namysłu, niech królują zmysły! Nie ważna jest przyszłość, żyj chwilą! Taka wolność prowadzi w prostej linii do zniewolenia. Jej owocem są rozliczne nałogi, wyuzdania i niezliczone godziny moralnego kaca.
Taka wolność wyniszcza człowieka ponieważ u jej podstaw stają zwykłe zwierzęce instynkty. Jesteś wolny, uruchom wyobraźnie i pozwól zmysłom działać! Pozwól się de facto zniewolić. Jak? Poprzez zaufanie cielesności. Tymczasem u podstaw prawdziwej wolności stoi przede wszystkim duchowość. Tam główną rolę odgrywa duch, gdyż podejmując
decyzję, dokonując wyboru zagłębimy się w swoje wnętrze, myślimy o innych i mamy pewność, że taka decyzja zaprocentuje w przyszłości.

Definiując prawdziwą wolność trzeba zacząć następująco: Miłość to wyrzeczenie, za którym podąża kolejne wyrzeczenie a za nim następne. A pomiędzy tymi wyrzeczeniami są krople satysfakcji z tego, że osiągnęliśmy kolejny próg w dążeniu do obranego (WYBRANEGO) celu.
Dopiero po jego osiągnięciu jesteśmy prawdziwie szczęśliwi, że to co wybraliśmy stało się faktem. Prawdziwa wolność jest i musi być składową Miłości!!!
Inaczej: jestem wolny, kiedy mogłem wybrać i ten wybór wpłynął pozytywnie na moje życie, w imię tego wyboru codziennie wyrzekam się
czegoś, stając się przy tym lepszym człowiekiem. Jestem wolny, bo nie tylko suwerennie wybrałem, ale co dzień mogę ku temu nieskrępowanie dążyć.

Dzisiaj wolnością nazywamy mechanizm, który zniewala człowieka.
Efektywnie ogranicza jego wolną wolę, coraz bardziej uwypukla zwierzęce instynkty czyniąc nas powoli potworem. Jeżeli wolność jest chwilową zachcianką, ulotną decyzją bez celu, bądź w celu upodlenia to czasy współczesne jak żadne inne dążą do totalnego zniewolenia człowieka.
Przecież takie decyzje podyktowane sąchwilowym i odruchowym zrealizowaniem tego czym jesteśmy zewsząd "bombardowani" a mianowicie powszechną i agresywną indoktrynacją. Reklamy, promocje i inne konsumpcyjne wynalazki nakazujące wręcz człowiekowi by postępował tak a nie inaczej. Pożądanie czegoś stało się dziś powszechne i wręcz bezustanne wieńczone zewsząd powtarzaną mantrą: "Musisz to mieć! Musisz taki być!". Pytam: Gdzie w tym jest wolność! Stworzyliśmy sobie świat iluzji, w którym nawzajem siebie przekonujemy, że im więcej mieć-tym bardziej być, a im bardziej być to tym więcej mieć. Miotamy się w tym zamkniętym kole już prawie zupełnie zatracając człowieczeństwo. Tracąc bezpowrotnie ludzką wolność. Człowiek staje się marionetką poruszaną przez jego potrzeby, zachcianki i słabostki. Ten mechanizm, jeżeli nie zostanie odwrócony doprowadzi do katastrofy. Jak? Poprzez przewartościowanie pojęcia wolności. Poprzez nierozerwalne połączenie jej z wyborem, Miłością i wyrzeczeniem. W tym celu być może konieczne byłoby nawet uzupełnienie samych Praw Człowieka. Dzisiejszym brakuje altruizmu, są przesiąknięte egoizmem. Nie można mówić o prawach jednostki zapominając jednoczenie o potrzebach powszechnych.
Kwantyfikator "każdy" zbyt często jest akcentowany w Prawach Człowieka.
Brakuje w nich narzucenia praw drugiego człowieka. Czytając je, człowiekowi zbyt mocno narzucone są jego prawa a nie ma mowy w nich o drugim. Ja mam prawo, mi wolno, ja chcę, ja, ja i ja. Tymczasem brak uzupełnienia o zwrot: "a wobec drugiego człowieka". Realizując prawa człowieka jednostka chroniona jest takim prawem, które czasami nawet degraduje i upokarza innych. Nie wprost, ale poprzez silną ochronę praw tych, którzy są silni i bogaci. Oni realizując swoje prawa człowieka odbierają te prawa innym poprzez pośrednie uszczuplenie im możliwości.
Aby problem ten zlikwidować należy zastanowić się nad uzupełnieniem praw człowieka Prawami Ludzkości i Obowiązkami Wobec Drugiego Człowieka.
Należy podkreślić w nich odpowiedzialność jednostki nie tylko za siebie, ale również za innych i za życie przyszłych pokoleń. Inaczej człowiek współczesny zniewolony powszechną pseudo-wolnością i przesiąknięty egoizmem i rozpustą wpadnie z nicości w kolejną jeszcze gorszą nicość.

Marek Kobylarski