Re: Znalezione w necie:-)

Na krawędzi wojny ostatecznej 2007-12-31

Polityka neokonserwatystów-syjonistów postawiła świat na krawędzi wojny ostatecznej, grożącej samobójstwem rasy ludzkiej - samobójstwem po raz pierwszy możliwym, w epoce nuklearnej, rozpoczętej przez USA za pomocą rzucenia bomb atomowych na Hiroszimę i na Nagasaki, gdzie celem była jedyna w Japonii katedra katolicka. Następnie w zdradziecki sposób, żydowscy uczeni i szpiedzy umożliwili Sowietom budowę bliźniaka bomb amerykańskich w Rosji, w zamian za pomoc w zaludnieniu Palestyny Żydami, napędzanymi przez kilkanaście powojennych pogromów inscenizowanych przez NKWD na terenie państw satelickich.

Po śmierci prezydenta John’a Kennedy’ego, rząd USA pozwolił nowopowstałemu państwu Izrael na budowę arsenału nuklearnego, który destabilizuje Bliski Wschód, jak też umożliwił Chinom budowę broni nuklearnej, żeby Chiny stanowiły „przeciw-wagę Związku Sowieckiego.” Jednocześnie wzrost wpływów lobby Izraela w USA, doprowadził do niezwykłej w historii i bardzo niestabilnej sytuacji, w której małe państewko Izrael, jest w stanie manipulować amerykańskim kolosem.

Sensacją dwudziestego pierwszego wieku w Azji, jest zaistnienie bliskiej współpracy wojskowej Rosji i Chin, odwiecznych wrogów geopolitycznych, po zerwaniu przez rząd Bush’a traktatu rozbrojeniowego Start II i nasileniu wyścigu zbrojeń nuklearnych, oraz nie sprowokowanej, napaści USA na Irak, przy jednoczesnych groźbach ponownej zmiany reżymu w Teheranie, tak jak to Waszyngton uczynił w 1953 roku. Wówczas służby USA zainstalowały rząd szacha, oparty na aparacie terroru tajnej policji, szkolonej i kontrolowanej przez Mossad Izraela. Rezultatem była radykalizacja ludności Iarnu.

Termin „wojna ostateczna” („terminal war”) był używany przez profesora Noam’a Chomsky’ego, Żyda znanego z krytyki wpływów syjonistycznych w USA i przyjaciela profesora Normana Finkelstein’a, autora książki „Holocaust Inadustry,” krytyki żydowskiego ruchu roszczeniowego, który to ruch chce wymusić z Polski 65 miliardów dolarów na rzecz żydowskich klubów w USA.

Obecnie rozgorzała na świecie dyskusja czy amerykański projekt wyrzutni rakiet „Tarczy” jest tak zwanym „balonem próbnym” w grze politycznej mającej na celu zdominowanie Rosji przez oś USA-Izrael. W 1962 roku, kiedy Zawiązek Sowiecki stawiał na Kubie wyrzutnie rakiet o osiem minut lotu od Waszyngtonu, to doszło do porozumienia, że USA usunie swoje wyrzutnie z Włoch i z Turcji, w zamian za usunięcie wyrzutni sowieckich na Kubie, oraz gwarancji, że USA nie obali rządu Fidela Castro. Dzięki tej gwarancji Castro od ponad 50 lat panuje nad Kubą.

Ciekawe jest, do jakiego porozumienia dojdzie obecnie między USA i Rosją, kiedy USA niby planuje budowę wyrzutni rakiet „Tarczy” w Polsce, oddalonych o cztery minuty lotu od Moskwy.
Na razie rząd polski zgodził się na „Tarczę” i naraził Polskę na straty eksportu do Rosji. Tymczasem Rosja uruchomiła loty samolotów wokół USA z rakietami o zasięgu 3000 km, z głowicami nuklearnymi, mogącymi spadać na miasta USA, po kilku minutach lotu pocisku. Faktycznie USA i Rosja mogą się wzajemnie zniszczyć w ciągu pół godziny i uruchomić „wojnę ostateczną” ludzkości. Obecnie jakiekolwiek gwarancje bezpieczeństwa Polski dane przez USA są tak samo mało warte, jak gwarancje dane Polsce w 1939 roku.

Propaganda neokonserwatystów-syjonistów „mydli oczy” Amerykanów i twierdzi, że to Rosja zaczyna nową „Zimną Wojnę.” Artykuł pod tytułem „Zimna Wojna Putina” ukazał się na stronie redakcji gazety „The Wall Street Journal” z 26 grudnia, 2007, autorstwa Leona Aron’a neokonserwatywnego planisty z „Amercan Enterprise Institute.” Artykuł ten jest ilustrowany fotografią wspólną prezydentów Wladimira Putina i Mahmoud’a Ahmadinedżad’a w czasie spotkania na szczycie państw położonych wokół Morza Kaspijskiego, 16go października, 2007. Aron opublikował książkę swoich felietonów pod tytułem: „Russia’s Revolution: Essays 1989-2006.”

Aron zaczyna od zacytowania ostrzeżenia generała Jury’ego Balujewskiego, że wystrzał rakiety Tarczy USA z Polski, może automatycznie spowodować salwę odwetową rosyjskich pocisków nuklearnych. Aron twierdzi, że obecnie wypowiedzi z Moskwy stały się bardziej kłopotliwe dla Waszyngtonu, niż kiedykolwiek od 1991 roku, ponieważ, konfrontacja przeciwko USA wynika ze stanu polityki wewnętrznej i potrzeby obrony Rosji przed stratą kontroli nad zasobami energii oraz dominacją przez obce kapitały.

Aron przypomina, że za Jecyna zaczęło się od szukania „drogi do wspólnego domu europejskiego” a skończyło się za Putina, na oficjalnym stwierdzeniu w Moskwie, że upadek Związku Sowieckiego „był największą geopolityczną katastrofą 20go wieku.” Rosja jest teraz „suwerenną demokracją,” która nie daje się dalej okradać przez oligarchów i korporacje międzynarodowe, oraz nie zgodzi się na podział Rosji na kilka państw. Obecnie Aron oburza się, że Rosja nie chce zgodzić się na budowanie „Tarczy” USA w Polsce, oddalonej o cztery minuty lotu pocisku do Moskwy. Aron chce żeby czytelnik wierzył, że pociski strzelane z Polski, mają przechwytywać pociski z Iranu, w drodze do niszczenia miast w USA. Naturalnie, nikt w Moskwie, w taką propagandę syjonistyczną, nie wierzy.

Aron pisze, że ekspansja NATO na wschód zagraża Rosji, ale że nieprzejednany opór Rosji przeciwko „Tarczy,” jest nieuzasadniony, ponieważ Tarcza, według niego, jest „sprawą trywialną, łatwą do załatwienia.” Oczywiście ewentualność zbombardowania nuklearnego Polski przez rosyjskie bomby nuklearne jest rzeczą „raczej trywialną” dla megalomana żydowskiego, który ma nadzieję podporządkować Izraelowi Bliski Wschód, włącznie z Iranem. I tu właśnie trafiła przysłowiowa kosa na kamień.

Iran nie tylko zakupił elektrownię nuklearną od Rosji, ale również za 700 milionów dolarów kupił ruchome wyrzutnie przeciwlotniczych rakiet, w dodatku do samolotów wojskowych i czołgów. Aron narzeka, że Rosja pomaga Iranowi mieć otwartą opcję kilkuletniej budowy broni nuklearnych. Tymczasem oś USA-Izrael, broni izraelskiego monopolu nuklearnego na Bliskim Wschodzie, włącznie z około 300 bombami nuklearnymi, zdobytymi przez Izrael za pomocą pogwałcenia traktatu przeciwko rozpowszechnianiu broni nuklearnych, podpisanemu przez 190 pastw, włącznie z Iranem, który ten traktat przestrzega.

Aron pisze, że grozi atak USA na Iran i groźba ta daje okazję Rosji zajęcia pozycji arbitra jako jedyna potęga, która jest w stanie być przeciwwagą przeciwko amerykańskiej maszynie wojennej. Naturalnie w atmosferze zagrażania Iranowi przez oś USA-Izrael, cena ropy naftowej łatwo może, według Aron’a, skoczyć ze stu dolarów za beczułkę do 130 dolarów tylko z powodu wojny nerwów. Naturalnie, cena ta może się podwoić z korzyścią dla Rosji, na wypadek zablokowania Zatoki Perskiej przez Iran w cieśninie Hormuz. Aron insynuuje, że broń nuklearna w Iranie w przyszłości zagrażałaby również Rosji, ale jak zwykle pomija w ogóle destabilizujące znaczenie wielkiego arsenału nuklearnego Izraela.

Możliwość utrzymania się przy władzy Putina jako premiera, stanie się pewna, z chwilą zwycięstwa w wyborach prezydenckich w Rosji, Dimitry’ego Medewdewa. Zamiast porównywać „batiuszkę” Putina do carów, Aron porównuje go do Stalina. Reakcje Moskwy na projekt „Tarczy” w Polsce, Aron nazywa „nieprzyjemnym gadaniem” („nasty retoric”), które jakoby szkodzi stosunkom Rosji z USA i zaleca, żeby nie załamywać rąk z powodu „tracenia Rosji” i ma nadzieję, że pod rządami Medwedewa, Rosja będzie lepiej podporządkowywać się osi USA-Izrael, niż pod rządami Putina. Aron pomija prawdziwe strategiczne znaczenie wyrzutni rakiet „Tarczy” w Polsce i faktu, że sam prospekt budowy tych wyrzutni stawia świat na krawędzi wojny ostatecznej.

WWW.pogonowski.com
Iwo Cyprian Pogonowski