Re: Pozwolenia, koncesje, etc

Zamiast strzelania w ciemno proponuję lekturę ustawy o usługach turystycznych.

Ustawa ta w brzmieniu obecnie obowiązującym ustala w art. 5 ust. 1 następujące dwa warunki wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz pośrednictwa turystycznego:
- zawarcie umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej
- złożenie marszałkowi województwa oryginałów dokumentów potwierdzających zawarcie kolejnych umów gwarancji lub ubezpieczenia na rzecz klienta przed upływem terminu obowiązywania umowy poprzedniej.

Minimalną wysokość wskazanych zabezpieczeń finansowych określają dwa rozporządzenia Ministra Finansów z 2005r. Odróżniają one cztery zakresy terytorialne działalności organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, obejmujące terytoria:
- wyłącznie Polski
- państw sąsiadujących z Polską, w tym z Federacji Rosyjskiej tylko Obwód Kalinigradzki
- państw europejskich wymienionych we wskazanych rozporządzeniach z wyłączeniem Wysp Kanaryjskich oraz Obwód Kalinigradzkiego
- innych państw oraz Wysp Kanaryjskich

W zależności od zasięgu terytorialnego wykonywanej działalności ustalana jest minimalna wysokość sumy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, gdyż ryzyko roszczeń klientów, wynikających z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań, rośnie wraz z odległością od Polski obszarów, po których przebiega trasa imprezy turystycznej.
Drugi element brany pod uwagę w wypadku minimalnej wysokości tego rodzaju gwarancji, to obecnie 6% przychodów z tytułu wykonywanej działalności. Przy tym dla organizatorów turystyki oferujących imprezy turystyczne wyłącznie w Polsce oraz w państwach sąsiadujących to minimum wynosi 6000 euro, a jeśli działalność przedsiębiorców są objęte terytoria innych państw europejskich – to 7500 euro.
Natomiast organizatorzy – oferujący imprezy turystyczne na całym świecie są objęcie warunkiem sumy gwarancyjnej nie niższej niż równowartość 30 000 euro.
Pośrednicy turystyczni zaś pośredniczący na zlecenie klientów wyłącznie w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na terytorium Polski oraz z umów z organizatorami turystyki wpisanymi do rejestru działalności regulowanej muszą posiadać gwarancję bankową nie niższą niż 4500 euro.

Jest jeszcze trzeci warunek . Mianowicie przedsiębiorca powinien zapewnić kierowanie działalnością przedsiębiorstwa przez osoby:
1. z odpowiednim wykształceniem
2. posiadające odpowiednią praktykę
3. niekarane

Rozwinięcie każdego z trzech punktów można znaleźć w ustawie więc omówię je tylko w kilku zdaniach.
Podstawowym elementem jest posiadanie przez osobę wskazaną do kierowania działalnością organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego odpowiedniego wykształcenia przy czym preferowane jest ukończenie studiów wyższych z zakresu turystyki i rekreacji, prawa, ekonomii, zarządzania i marketingu. Z takim wykształceniem wystarcza rok praktyki w obsłudze turystów. Ukończenie innych studiów lub szkoły średniej z zakresu obsługi turystów wymaga dwóch lat praktyki w obsłudze turystów, a ukończenie innego typu szkoły średniej aż 4 lat takiej praktyki.
Za praktykę ustawa w art.6 uznaje samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez turystycznych lub pośrednictwa w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, kierowanie jednostkami organizującymi imprezy turystyczne, pracę na stanowiskach związanych z przygotowaniem i zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych, samodzielne przygotowywanie programów imprez turystycznych oraz wykonywanie zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek. Potwierdzeniem praktyki jest zaświadczenie o wpisie osoby fizycznej do ewidencji działalności gospodarczej albo zaświadczenie wydane przez jednostkę organizacyjną powierzającą zainteresowanemu czynności przy obsłudze turystów.

I proszę nie wrzucać do jednego worka organizatora turystyki, agenta i touroperatora, gdyż te kwestie również reguluje odpowiednia ustawa.

Pozdrawiam
Grzegorz

źródło: „Prawo w turystyce” – Jerzy Gospodarek oraz ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 o usługach turystycznych.