Re: prosze o pomoc

Gdyby jeszcze sama wiedziała czego się chciała dowiedzieć...
Śledzę ten wątek z zainteresowaniem, ale bardziej interesująca dla mnie jest obserwacja niedowartościowanych frustratów i pieniaczy, skwapliwie wykorzystujących okazję aby ponarzekać na upadek obyczajów, a przy okazji demonstrujących właśnie te mocno krytykowane cechy...

Ale do adremu.
Studentce turystyki została zlecona do napisania praca o temacie mocno jej nie leżącym. No cóż bywa, nikt nie jest alfą i omegą. Zwróciła się o pomoc, ale w pierwszej chwili jej post odebrałem raczej jako chęć wyżalenia się na niedobrego promotora, niż prośbę o pomoc.
I dziewczynie się oberwało (w jej mniemaniu).
I się nastroszyła, miast wyjaśnić i sprecyzować.
I pomocy właściwie żadnej nie otrzymała, czemu trudno się dziwić, bo tak lakonicznie opisała swój problem.
A szkoda, bo pisuje tutaj kilka osób mogących właściwie "z marszu" nakreślić jej szkic pracy.
Ale do tego czeba konkretu.
A tymczasem co mamy?

Ano ogólnikowo sformułowany temat - zagospodarowanie turystyczne Tatr Słowackich.
Bardzo ogólnikowo, bo o samym mieście Vysoke Tatry, można by kilka tomów spłodzić.
O historii - sięgającej XVI wieku, współczesności i planach.

I mamy jeszcze błądzącą po omacku autorkę, która w rozpaczy zastanawia się czy Siwy Wierch leży jeszcze w Tatrach, czy już nie (przepraszam za przerysowanie, nie zamierzam Ci Izo dokuczać, ale ten dylemat bardzo dobrze ilustruje rozterki autorki).
Niepotrzebnie Izo się poobrażałaś, sama mocno sobie zawiniłaś.

Tyle krytyki, przejdźmy do konkretów. Nakreśl sobie ramy swojej pracy. Czasowe i terytorialne.
Określ, a właściwie wyciagnij od promotora, poziom szczegółowości pracy. Tzn. czy pisać tylko o zagospodarowaniu Tatr, czy też opisywać infrastrukturę Podtatrza.

I wtedy skrystalizują Ci się szczegółowe pytania.
I wtedy je nam zadaj.
I wtedy uzyskasz konkretną pomoc.A jak myślisz Krzychu, czemu ja jeszcze tutaj zaglądam

Ale na serio, chociaż świadomie ograniczam swoją obecność tutaj, nie zamierzam składać takich deklaracji jak Kuba. Pomimo, że mam podobne do niego odczucia. Dlaczego?
Ano dlatego, że pisze tu jeszcze kilka osób które sobie cenię i z którymi można podyskutować.
Upierdliwych krzykaczy, obrażających się za szczere wyrażenie opinii traktuję tak, jak sugeruje Mendel, jako zło konieczne i lokalny folklor.
I mam nadzieję na magiczny guziczek "ignoruj" - obecany przez Łukasza.

--
pozdrawiam
any