Re: Forum a przyszłość publicznej

Cześć!

> To że się pracę lubi potrafi wynagrodzić wiele bolączek
> (w tym marne wynagrodzenie).

To akurat nie do końca. Wcześniej jeszcze pracowałem w szkole. Uwielbiałem to robić i chciałem to robić. Ale pensja wystarczała mi jedynie na paliwo do samochodu aby do szkoły dojechać...

> Tylko ze ja na dłuższą metę nie umiałabym znieść sytuacji,
> że dobre pomysly (moje czy nie moje, obojętne) nie zostają
> wdrożone z powodu "paraliżu organizacyjnego" jak to okresliłeś.

Bez przesady. Parę pomysłów wdrożyłem.
Na jednym właśnie gadamy...

> No u mnie była całkiem inna sytuacja, ja ze swoją pracą
> nie byłam aż tak bardzo związana emocjonalnie.

Właśnie.
Trafiłaś w sedno.
To była jedna z przyczyn mojego odejścia.
Czułem, że jak nie odejdę, to zeświruje do reszty.
W pracy - PTTK, w domu - PTTK, na urlopie - PTTK. Żyłem życiem PTTK powoli przestając mieć własne życie. Trzeba było to przerwać.

> No cóż - tak prywatnie mam wrażenie, że dałeś się wykorzystywać.

Bez przesady.
Duży chłopczyk jestem i biorę odpowiedzialność za to co robię.
Jeśli zapierniczałem po 12 godzin nad portalem, to dlatego że chciałem, a nie że mnie ktoś zmuszał. Tak łatwo nie da się mnie wykorzystać.

Generalnie Basiu powiem tak.
W wielu punktach można Towarzystwu - a konkretnie jego włodarzom - postawić sporo zarzutów. Jednak nie należy popadać w przesadę. Ciągle jeszcze PTTK jest miejscem gdzie da się fajne pomysły mieć i je realizować. Moje odejście - które omawiamy - jak widzisz było spowodowane po części powodami wewnętrznymi (uzależnienie emocjonalne, wypalenie, wyższe ambicje finansowe itd.), a nie tylko zewnętrznymi (brak decyzyjności, marazm, cichy sabotaż pomysłów itd.).

Dlatego też zachęcam wszystkich nadal do realizacji swoich pasji w PTTK. Obecnie trzymam kciuki za Pawła Zania, który - powtarzając niemal co do joty - moją ścieżkę, rozpoczął pracę w ZG. Powodzenia Pawle!

Pozdrawiam,
Łukasz Aranowski