Re: Najlepsze schronisko w Polsce

"Jeśli ktoś z Was miał szansę siedzieć w kuchni przy piecu i słuchać ich wspaniałych gawęd to na pewno zrozumie ...".

I tu trafiłeś w sedno sprawy! Przecież po to się coraz kosztowniej przemieszczamy z wygodnego domu, często i przez pół kraju, a nawet jeszcze dalej, żeby poznać piękno otaczającej przyrody, zresztą niepowtarzalnej, a także ciekawych ludzi, ich legendy i opowieści.
Pal sześć śmierdzący kibel gdzieś tam albo i sławojkę. W domu mamy lepiej, wygodniej i często nudniej?
Tam w górach czeka na nas fantastyczna przygoda, fajni górale, a czasem i góralki (jak kto lubi i się nie boi dostać po mordzie i to jest prawdziwa turystyka z krajoznawstwem, bynajmniej.
To samo jest w innych regionach, zdecydowanie opatrzonych optycznie tubylcom, ale wielce atrakcyjnym dla przyjezdnych. O morzu i jeziorach nie wspomnę.
Mój przyjaciel zwiedził i poznał dogłębnie Warmię i Mazury za czasów pierwotnej komuny, nie tę podręcznikową i z ocenzurowanych przewodników. Miał na to następujący prosty sposób: jadąc samochodem, gdy widział chłopa (przepraszam rolnika!) uprawiającego pole to podchodził i siadał tam, gdzie ten tubylec pod krzakiem trzymał swoje jedzenie i picie. Nie mijało czasu za wiele, a rolnik sam do niego podchodził.
Po poczęstowaniu go papierosem – snuł opowieści, jakich cenzura bolszewicka w PRL-u by nie przepuściła. W dodatku taki oswojony miejscowy chętnie pokazywał drogę do tamtejszych cmentarzy których historię opisano na grobach gotykiem. Cmentarze te, przez lata pozostawały tendencyjnie w znacznie gorszym stanie niż groby naszych przodków na kresach, zajętych bandyckim paktem jałtańskim przez naszych „sojuszników z czasu wojny”, czyli sowietów