Re: Schronisko na Hali Miziowej

Witam serdecznie
ja również miałam przyjemność uczestniczyć we wspomnianej imprezie i także zwróciłam uwagę na Panią Bufetową, która rzeczywiście była (jest) bardzo zgrabna. Naszła mnie ochota, aby wziąć udział w tej apetycznej dyskusji.
Osobiście należę do tej części miłośników górskiej przyrody, która nosi plecak, żywi się tym co przyniesie (ponieważ jestem wegetarianką polowanie odpada), gotuje na tym co przyniesie i śpi w tym co przyniesie czyli w namiocie. Czasem jednak (w sumie nie tak rzadko) wybór pada na wiatę, bazę, chatkę lub (drewniane) schronisko. Jeśli wyboru brak (pogoda itp.) to nie pogardzę nawet schroniskiem typu "Odrodzenie". Schronisko na Hali Miziowej pod wieloma względami przypomina budowlę dobrze znaną miłośnikom Karkonoszy.
A jednak w przeciwieństwie do schroniska na Przeł. Karkonoskiej, na Miziową wrócę z pewnością jeszcze nie raz. Dlaczego??? Dlatego, że schronisko na Hali Miziowej, pomimo nastawienia na odwiedziny miłośników narciarstwa zjazdowego, nie dyskryminuje takich jak my co to sobie tutaj gawędzimy czyli tzw. plecakowców. Możemy tutaj spać za cenę wcale nie wyższą niż w innych beskidzkich (klimatowych nawet) schroniskach, a razie czego także na podłodze. Ceny wysokie, ale gospodarze nie zmuszają do zakupów (np za pomocą informacji że zjadanie własnego zakazane), a wręcz udostępniają salę, w której można sobie gotować.
Pół gołej Pani, o którą tyle krzyku pomimo swej powierzchowności cierpliwie i z niezwykłą uprzejmością rozdawało wszystkim (czyli wielu) uczestnikom imprezy wrzątek w ilości dowolnej.
Dzieciaczki z papierem toaletowym, opijcy (wcale nie piwni) cocacolowi, hamburgery, telewizor, kafelki, bilard (Droga Basiu, proszę zwrócić uwagę, że prelekcje odbyły się w sali bilardowej, w której zresztą odprawiane się regularnie msze św.), zewnętrzność Pani Bufetowej i in. są tym co zabija bezpowrotnie "atmosferę". Proponuję jednak popatrzeć na ten "dramat" z innej strony. Każdy, nie tylko MyPlecakowcyCzyliTacyCoToMająJedynePrawoDoGór, ma drzwi w góry otwarte i może sobie z tego przywileju korzystać w dowolny sposób. I tak się składa, że na Pilsko przyjeżdżają przede wszystkim narciarze. Dlaczego więc schronisko miałoby nie wychodzić im naprzeciw. Dlaczego oczekujemy, aby wszyscy góry widzieli po naszemu i eksplorowali je po naszemu?