Re: Zapracować na gościnę

Witam!

> Z wyżywieniem lub bez. chodzi o to aby obniżyć koszty i móc
> dlużej cieszyć sie turystyką, jeśli na nią nie stać zapłacić ale
> na nią zapracować.

Hmmm...
Z tego listu (i innych Twoich) wynika, że odpowiadałby Ci model turystyki "flanelowej" - dach nad głową i garstka strawy w zamian za pracę "na rzecz".

Jest kilka miejsc, które tak działają programowo - Ropianka, Polany Surowiczne, Nieznajowa...

W innych tak nie jest, ale idzie się dogadać - wszystkie Studenckie Bazy Namiotowe, Hawiarska Koliba, chatki w Zawadce Rymanowskiej, w Lachowicach, na Szyrokim Wierchu i inne...

Wszystkie te obiekty są związane z ruchem akademickim i pewna improwizacja jest wpisana w ich działanie.

W profesjonalnie prowadzonych obiektach, o takiej formie gościności mowy najczęściej nie ma i być nie może. Słusznie wyłuszczył to Piotr, że trudno oczekiwać, aby obiekt liczył na taką "darmową" pomoc. A skoro nie liczy, to oznacza, że i jej nie potrzebuje, bo już ma te sprawy uregulowane inaczej. Taki obiekt polega wszak na rachunku ekonomicznym...

I teraz wracam do idei Twojej propozycji.

Jak rozpoczynałem swoja górską przygodę też tak chciałem. Moją ideologią było całkowite wyeliminowanie pieniędzy ze swoich podróży. Pomagałem przy różnych pracach - śpiąc w zamian bezpłatnie lub ze zniżką. Miałem wręcz pretensję do tych, którzy się na to nie zgadzali. Twierdziłem, że zabijają ducha "prawdziwej turystyki".

Dziś już sam jestem dziadkiem. I zrozumiałem jedną rzecz. Pieniądze de facto sa jedynie narzędziem do takiej samej wymiany barterowej o jakiej piszesz. Pomagają jedynie rozłożyć ją w czasie i przestrzeni. I zamiast robić stronę internetową schronisku - pozwalają Ci na zrobienie strony internetowej komukolwiek, a potem zapłacenie pieniędzmi za jej wykonanie w schronisku. Wygodne narzędzie, prawda?

Zatem nie ma co dramatyzować, ze wszyscy chcą pieniędzy. To tak, jakby wszyscy chcieli pracy za nocleg w Twoim systemie, tyle że jeszcze pozwalają Ci na wykonanie jej kiedy indziej, gdzie indziej i dla kogo innego. Naprawdę wygodne.

Pogódź się zatem z organizacją świata i turystyki. Zapisz sie do jakiegoś klubu w Lublinie, których to listę dał Ci Kuba. Pojeździj z ludźmi i ciesz sie turystyką. A i PTTK przestanie być takie straszne.

I oczywiście kup i noś z dumą wspomniany w innym liście znaczek PTTK!

Pozdrawiam,
Łukasz