Re: Zaśpiewaj to inaczej

W podobnym guście:
" czołga się płowę linią grzbietu zmierzchu cień "
- nazwano "piosenką o czołgu".

Nawiązując do:
"...gdy do ognia rękę wkładał..."
- w pewnych kołach zbliżonych do kół
( studenckich, przewodnickich, beskidzkich, a w dodatku lubelskich )
było we zwyczaju śpiewać - Wałów Jagiellońskich - "Kombajn Bizon", po czym - nie zmienając melodii i maniery - jako kolejne zwrotki -właśnie "Majstra Biedę".

Przypominają mi się też takie połączenia ( no nie w 100% turystyczne ):

Hej przeleciał ptaszek
Kozła rogatego
I pomaszerował dalej

lub

Iwanku, Iwanku z toho boku jarku
Byłby z ciebie zbójnik
A nie olbrzym gacek, brzym gacek.

W majakch wyrosłych z cierpienia pewnego kursu przewodnickiego wyrosła specyficzna wizja "Beskidzkiego sklepu":

( Jacek i Agatka - nie pomnę imion autentycznych; Hubert - o ile dobrze pamietam - szef kursu )

Tam na półkach kursanckie marzenia reperami płoną
Tam się Jacek z Agatką żeni – będzie z tego owoc!
W workach z kaszą kicha wachta, naftą pachnie chleb,
A nasz Hubert basem dyszy, zaciągając z ruska śpiewnie:
„Czarno widzę, oj czarno widzę...”

Tu jeszcze na koniec test na tolarancję i cenzurofilstwo Admina:

Taka piosenka, jedna z czterech ( jak sama nazwa wskazuje ) w skład tzw. "Tryptyku Lubelskiego",
ma refren:

Nie ma jak rajdowa wiara,
Nie ma jak rajdowy śpiew,
Wrażeń czeka co niemiara,
Świergot ptaków i szum drzew

Jej „upgrade” ( także traumę kursową wszak opiewający )leci jak następuje:

Nie ma, jak się wje...ć w jara,
W jara, gdy kolegów trzech,
Wrażeń czeka co niemiara:
Kolce krzaków i pnie drzew

Wulgarne ale (bo?)z życia. Przepraszam kobiety i dzieci.
Już pisałem, że powinno się mnie z Forum wycinać.

Pozdrowieństwa

Kuba