Re: Gdy emocje już opadły

> Dla mnie najważniejsza w PTTK jest moja działalność, możliwość organizowania wycieczek sobotnio-niedzielnych, rajdów, egzaminów przodownickich. Praca za słowo dziękuję daje mi dużo satysfakcji, dla mnie jest wyznacznikiem, że to co robię odpowiada innym. Ale trudno jest pogodzić pracę zawodową z działanością w PTTK. Też czas pracy wydłuża mi się z 8 na 12-13 godzin, i soboty lub niedziele bywają pracowite. Wtedy turystyki nie ma, bo ledwo czasu wystarcza dla rodziny. Po prostu takie mamy czasy, ale to nie powód, aby z działalności pttk-owskiej rezygnować.

Dziś wróciłęm z Bieszczadów i widzę, że dyskusja po Zjeździe dalej wre. Pozwólcie, że dorzuce swoje trzy grosze:

W nowo-wybranym prezydium ZG według materiałów zjazdowych znalazło się 7 osób. 6 z tych posiada wyższe wykształcenie. I nic dziwnego. We władzach winny zasiadać osoby o jak najwyższych kwalifikacjach.

Średni wiek członka prezydium to 53 lata, a długość przynależności do PTTK 33 lata. Zatem w prezydium zasiadają osoby doświadczone, które od wielu lat działają w naszych strukturach, a zapisały się do PTTK w wieku ok 20 lat (najmniej 14 lat, najwiecej 30 lat).

Jeśli chcemy mieć mądrych i doświadczonych ludzi, którzy działają w PTTK od lat to rozwiązanie jest tylko jedno. Musimy spowodować, aby uczniowie i studenci należący PTTK, nie kończyli swojej działalności w momencie zakończenia edukacji.

Pozdrawiam,
Rafał