Re: Punktowanie GOT w Bieszczadach

W zasadzie nie lubię brać udziału w przepychankach słownych, zwłaszcza, że na Forum często przekraczają granice dobrego wychowania, jeszcze częściej zasad koleżeńskiej wymiany poglądów. Sprawa jest jednak poważniejsza niż się komuś wydaje – stąd kilka słów.
1. Regulamin GOT PTTK i wykaz tras punktowanych jest własnością PTTK (odznaka nawet zastrzeżona). I nie jest to tylko kilkadziesiąt zadrukowanych kartek – lecz ochronie powinna podlegać cała idea Górskiej Odznaki Turystycznej PTTK która od 70 lat wprowadza kolejne pokolenia turystów w góry. Ta instytucja jest znakomitym elementem promocji Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego – być może zbyt mało wykorzystanym. (Choć udało nam się we współracy z Urzędem Marszałkowskim Województwa Małopolskiego wydać dobrą pozycję o historii Górskiej Odznaki Turystycznej PTT PTTK w nakładzie 3000 egzemplarzy oraz plakat promujący GOT PTTK we współracy z Polkomtelem)
2. Zarówna pomysł na odznakę jak i wprowadzony system jej zdobywania i weryfikacji związany ze społeczną działalnością wielu bardzo zaangażowanych działaczy jest ewenementem (powielonym w systemie wielu innych odznak – lecz znacznie młodszych, no może moglibyśmy się spierać z narciarzami).
3. Dzięki współpracy z kilkoma stowarzyszeniami z Holandii i Francji udało nam się zaprezentować i zapromować GOT wśród ich turystów rozpoczynających wędrówki w naszych górach. Uznali pomysł i realizację za coś niezwykle interesującego (ta informacja to dla tych, co sądzą że GOT PTTK to przeżytek rodem z PRL mimo że powstała w 1935 roku).
4. Dzięki umowie z Firmą Polkart (znany wydawca map turystycznych ), udało nam się w ostatnim wydaniu barterowo załatwić problem nowego opracowania tras i ujęcia ich na bazie map w określonej podziałce - nie spowodowało to wzrostu ceny.
Zatem:
Cały system powinien podlegać szczególnej ochronie jako dobro Towarzystwa w każdym jego elemencie, w tym oczywiście w zakresie wykazu tras punktowanych i sposobu ich obliczania.
I jeszcze:
Niektórym wydaje się, że jeśli coś jest własnością Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego, to nie ma właściciela i każdy może czerpać z zasobów tego stowarzyszenia do woli. Tak nie jest. Jest określony właściciel, który powinien dbać nie tylko o zachowanie swojego dorobku materialnego, ale i również spuścizny intelektualnej. Ma ona również swoją wartość. Jesteśmy to winni zarówna naszym poprzednikom jak i następcom.
Pozdrawiam
Jurek Kapłon