Re: Czy działamy legalnie?

Rozporządzenie Rady Ministrów z 6.05.1997 ( Dz.U. z 1997 r. nr 57 poz. 358 )
w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających
w górach, pływający, kapiących się i uprawiających sporty wodne
w §6 ust. 3 odsyła po szczegóły dot. organizacji imprez
turystycznych i sportowych w górach
( nie różnicując kto, jak, dla kogo organizuje, komercyjnie czy nie )
do załącznika nr 3, a tenże załącznik w ( swoim ) §3 ust.1 stanowi:

„Wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich, leżących na obszarach
parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej 1000 m n.p.m.,
mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy turystyczni."

W związku z postem, na który odpowiadam, a w kontekście powyższego,
niniejszym deklaruje, że w przyszłości nie powstrzymam się
przed jakimkolwiek złośliwym i aroganckim komentarzem,
w stosunku do popełnianej z premedytacją zbrodni
celowego nieużywania rozumu,
siejącej głupotę szkodliwą dla Towarzystwa i cełego rodzaju ludzkiego.

>> państwo nie ingeruje w uprawnienia wewnętrzne i działalność wewnętrzną naszych klubów i kół. Zatem interpretacja, że przodownik turystyki górskiej nie może prowadzić wycieczki organizowanej przez np. klub powyżej 1000 m jest fałszywa. Takie ograniczenie może być jedynie na terenie parku narodowego <<

W tym momencie osiagnęliśmy Lechu niedostepny przed Twoim przybyciem poziom absurdu.
Gratuluję serdecznie!

Twierdzić, że regulamin PTTK jest nadrzędny w stosunku do przepisów rozporządzenia rządu, jednak najwyższą moc posiada decyzja Parku Narodowego - to jest dopiero idea!

I ten Przodownik prowadzi ludzi po górach!
Niech Go ktos powstrzyma, zanim dojdzie do wniosku, że zakazem zabijania i gwałcenia państwo nie może ingerować w stosunki w kole PTTK.

Halo! czy słucha nas ktos z Zarządu Głównego?
Czy nie przyszło Kolegom do głowy, że PTTK nie musi się podporządkowywac jakimś duperelom typu podatki, ZUS czy kodeks pracy?
No chyba że jakis park narodowy nas zmusi...

Długo będę pamiętał tę noc.
Tak stanąć twarzą w twarz z niskończonoscią...

Kłaniam się nisko,
w zadumie

Kuba