Re: Problemy w Murowańcu - nocleg

No więc my byliśmy drugą grupą w tejże sytuacji. W sumie było nas 11 osób. My akurat wróciliśmy trochę wcześniej i z jednej strony, można by rzec, że zostaliśmy uprzedzeni o braku miejsc, z drugiej strony w środę przed wyjazdem miła Pani przez telefon mówiła: "Jest wprawdzie jakaś rezerwacja firmowa, ale nigdy nie ma tak, że wszystkie miejsca są wykorzywane, proszę przyjeżdżać, z noclegiem nie powinno być problemów".

Kierownik Morowańca okazał się być osobą niemiłą i gburowatą. Turystów plecakowych traktuje chyba jako zło konieczne. Na mą wyraźną prośbę stwierdzenia na piśmie, że wyrzuca nas ze schroniska po zmroku, stwierdził, że On nie ma obowiązku ani potrzeby takiego pisma wydawać.

Po godzinnych walkach zakończonych interwencją Edka znalazło się dla nas 5m2 między schodami a ubikacją. Wkrótce po rozłożeniu karimat miły pan z recepcji rzekł - to teraz poproszę po 20 zł. Na moje pytanie o zniżki, odpowiedział ironicznie - owszem, udzielamy - i to całe mnóstwo. Potem było jeszcze wytykanie palcami, bo to Wielcy przewodnicy się szarogęszą... Mieliśmy dość tej arogancji. Noc spędziliśmy, powiedzmy w Kuźnicach, choć droga do nich zajęła nam znacznie mniej niż na drogowskazach. Niebo za to było pięknie usłane gwiazdami, temperatura do wytrzymania, a i śniegu tyle, że można się w nim schować Tylko dolina warczała od skuterów, bo przecież pracownicy znanej firmy telekomunikacyjnej musieli mieć dodatkowe atrakcje.

Straszne jest to, że niektórzy chyba zapomnieli o roli, jaką powinny spełniać schroniska górskie. O tym, dla kogo są i jaka winna być ich działalność. Posuwają się poza granicę przyzwoitości. Ja rozumiem, że dzierżawca musi odprowadzić czynsz do PTTKu i chce zarobić. Nie rozumiem natomiast, że nie przewidział sytuacji, że ktoś poza znaną firmą telekomunikacyjną się tam zjawi (nie można było zaadaptować pozostałych wieloosobowych pokoi na noclegi w warunkach zastępczych i z 30 miejsc zrobić 50)? Ktoś o mniej zasobnych portfelach, ale chyba znacznie bardziej oddany Górom, czy PTTK.

Smutne jest to, że 11 członków PTTK, w tym chyba w 80% w miarę aktywnie uczestniczących w życiu PTTK, zostało tak potraktowanych - wyrzuconych z własnego domu. To chore... Poważnie się zastanawiam, czy warto dalej być w takiej organizacji i działać na jej rzecz. A wiem, że nie jest to jedyny go rodzaju przypadek w historii tego schroniska.

Poddaję wszystkim pod rozwagę, w szczególności Zarządowi i Radzie Nadzorczej spółki zarządzającej majątkiem i Władzom PTTK. Bo chyba nie do końca winno się przechodzić obojętnie obok takich sytuacji.

Adam Panasik