Re: Przed Zjazdem.....

- "Zapytano kiedyś bodaj Jana XXIII:
- Wasza Świątobliwość, ile osób pracuje w Watykanie?
- Dokładnie to nie wiem (odrzekł), ale myślę, że
mniej-więcej połowa."

Coś musi być na rzeczy!
Jako młody i bezwzględny (cytat z Łukasza A.) zwierzchnik sporej gromadki pracowników - naparzałem ich potwornie i goniłem do pracy, aby Polska rosła w siłę.
Ponieważ „zawodowi obrońcy”: organizacja partyjna, młodzieżowa, rada robotnicza i związek (wtedy był tylko jeden!) nic u mnie nie wskórali – wezwał mnie mój zwierzchnik i przy koniaku mi wytłumaczył raz na zawsze.
- „Popatrz: pracownik 80 % swojego czasu oddaje firmie, a w 20 % załatwia swoje sprawy. To dobry pracownik!
Drugi 50 % dla siebie a 50 % dla firmy. No to trzeba rozważyć, ale może jednak jest w firmie przydatny!
DAJ ŻYĆ – CZŁOWIEKU - SOBIE I INNYM!
A trzeci 80 % dla siebie, a 20 % dla firmy – no tego to trzeba się pozbyć!
I takimi kryteriami się kierowałem, ku chwale własnej i miłości wielkiej, jaką do dziś Ci ludzie mnie ( po latach) darzą!

No a „pracusie” (zwracam uwagę na cudzysłów!) ?
Wtedy też występowali tacy drobni cwaniaczkowie, jak najbardziej, chociaż nazwa (znacznie później wygenerowana) jest bezsprzecznie autorstwa biura na IIp. przy Senatorskiej!
To byli tacy osobnicy, którzy ponad 85 % a nawet więcej czasu i energii poświęcali na prywatę (ludzie w swoich drobnych interesach niesamowicie zaangażowani!), a w otoczeniu starali się sprawić wrażenie, że to odwrotnie: prawie cały czas poświęcają Firmie i sprawie!
I rzeczywiście. Niektórym z nich udawało się skutecznie oszukać swoją zwierzchność i kolegów - „mrówczą pracowitością” i zaangażowaniem jakoby pomad miarę!
No ale wydaje mi się, że tematowi „pracusiów” (zwracam uwagę na cudzysłów!) warto przeznaczyć na forum całkiem odrębny wątek!