Re: Tezy na Zjazd?

Dzięki, Dudi, bardzo ciekawe spostrzeżenia i propozycje. Mam nadzieję, że "wierchuszka" to przeczyta i przemyśli. Po sobie wiem jak bardzo działalność w SKPS-ie (dla niezorientowanych - Studenckie Koło Przewodników Sudeckich) pomogła mi dodatkowo szlifować umiejętności, zdobywane na studiach. Konkretne przykłady - pierwsze publikacje przygotowywałem do PTTK-owskich czsasopism, zwłaszcza do śp. Karkonosza, a moje pierwsze wykłady wygłaszałem na kursach przewodnickich (ale - tu drobna dygresja - było to możliwe chyba tylko w kole studenckim, bo bardzo wątpię by w typowym środowisku PTTK-owskim pozwolono szkolić kandydatów na przewodników osobom, które ani studiów jeszcze nie ukończyły, ani nie są instruktorami przewodnictwa ).

Do przemyśleń Dudiego dodałbym jeszcze jedną uwagę - chyba "od zawsze" i na okrągło powtarza się w PTTK jak mantrę, że trzeba "przyciągać młodzież" itp. slogany. A ja bym to ujął inaczej - młodzieży w PTTK jest i to sporo (co wykazują wszystkie statystyki). Problem leży gdzie indziej - zastanówmy się JAK W TOWARZYSTWIE ZATRZYMAĆ MŁODZIEŻ DOROŚLEJĄCĄ.

I tu powiem rzecz obrazoburczą. W moim przekonaiu fałszywym kierunkiem jest tracenie energii na utrzymywanie za wszelką cenę SKKT-ów (żeby nie było wątpliwości - mówię to jako b. prezes takiego koła). Dlaczego jest to tracenie energii?
Po pierwsze - szkoły mają swoją strukturę (ze swoimi władzami zwierzchnimi), swoje zadania i swoje zwyczaje. SKKT będzie tam, gdzie w szkole pracuje belfer, który prowadzi takie Koło z własnego zamiłowania I MA W TYM POPARCIE DYREKTORA. Jeśli tego poparcia nie ma, to niewiele zdziała i PTTK mu w niczym nie pomoże. I nie liczmy na to, że przekonamy jakiegoś dyrektora, by działalność turystyczna stała się priorytetem jego szkoły, jeżeli on sam nie jest do tego przekonany.

Po drugie - członkowie SKKT-ów z reguły kończą przygodę z PTTK-iem w momencie ukończenia szkoły. Powód jest prosty - jedyna więź z Towarzystwem jest u nich pochodną więzi ze szkołą (która z natury rzeczy jest krótkotrwała i tymczasowa). Nie widzę więc sensu poświęcania wielkiej energii i wielkich środków na pozyskiwanie ludzi, co do których możemy mieć 80 a może i 90% pewności że, za dwa-trzy lata się z nami pożegnają.
Tu być może odezwą się głosy, że nawet jeśli nie pozyskamy ich dla PTTK, to pozyskamy dla turystyki, ale popatrzmy prawdzie w oczy. Turystyka się tak skomercjalizowała, że wychowanie dla turystyki "w imię wyższych celów" przez organizację społeczną robi się trochę anachroniczne. Zresztą nawet wycieczki szkolne organizują w tej chwili biura turystyczne i czesto robią to lepiej niż PTTK (niestety).

W tym miejscu jeszcze raz podkreślę - nie mam nic przeciwko SKKT-om tam, gdzie powstaną "oddolnie" i mają poparcie dyrektora szkoły. Ale nic na siłę. I jeżeli już istnieją, to dla PTTK kluczową sprawą powinno być w moim odczuciu nie tyle jakieś dodatkowe wspomaganie SKKT-ów, co wciąganie ich najaktywniejszych członków w "pozaszkolne" struktury Towarzystwa. Ale tu trzeba im mieć co zaproponować. Co? Przyczynek do dyskusji dał Dudi.

Jak bywa w praktyce?
Przypomina mi się sytuacja sprzed kilkunastu lat, gdy pewien utytułowany działacz PTTK ZASŁUŻONY W PRACY Z MŁODZIEŻĄ próbował "szczypać" SKPS, że na swoje kursy przewodnickie przyjmuje młodzież szkolną - a to nie zadanie dla kół studenckich.
Przecież tak robić nie wolno! W ten sposób tylko zamyka się drogę młodym działaczom.

Dodam, że chodziło głównie o dużą grupę uczniów z pewnego liceum, gdzie koło turystyczne prowadził członek SKPS. W następnych latach właśnie Ci ludzie, którzy nie pozostali w SKKT-owskim "getcie" stali się trzonem SKPS-u, organizowali mnóstwo imprez (na które jeździli m.in. ich koledzy i koleżanki ze szkoły, którzy nie stali się działaczami), szkoleń, wciagnęli się w działalność krajoznawczą, a dzisiaj są poważnymi ludźmi - pracują na uczelniach, prowadzą własne firmy itp. Niestety, działalność w PTTK wybito im z głowy, gdy zderzyli się z układami panującymi w naszym ulubionym Oddziale. Jeden po drgim wycofywali się i po dziesięciu latach w PTTK nie został już chyba nikt (co najwyżej jako "członek bierny", a i to tylko jednostki). I raczej, po tym co zobaczyli w PTTK-u, "ambasadorami" Towarzystwa nie będą.

Przy okazji - jak to jest, że ludzie mający stopnie naukowe, dzieci w szkołach, pracujący na kierowniczych stanowiskach albo prowadzący z sukcesami własne firmy są w PTTK TRAKTOWANI JAK - za przeproszeniem - GÓWNIARZE? Że jeśli chcą się włączyć w działalność na wyższym szczeblu, muszą tworzyć jakieś protezy w rodzaju podkomisji d.s. młodzieży, w której zasiadają ludzie dawno dorośli?
Od lat szukam odpowiedzi na to pytanie, ale nie znalazłem. Być może za mało wiem o PTTK. Ale może więcej wiedzą ci, którzy "siedzą na górze"?

może się trochę uniosłem
więc dla uspokojenia pożegnam się pięknym cytatem czeskiego meteorologa:

přeji Vám hezký den
a slunce v duši