Re: Znakarz

Szanowny Panie Piotrze.
Przy całym szacunku dla Pana pracy nie bardzo rozumiem co ma wspólnego pokora ze znakowaniem szlaków proszę o odpowiedź.
Temat jest mi bliski bo sam również miałem swego czasu chęć zainteresowania się znakarstwem. To wraca szczególnie w chwilach kiedy przemierzam szlaki i widzę w jakim niektóre są stanie.
Wydaje mi się, że brak chętnych do ich odnowienia to nie tylko kwestia braku społeczników, którzy chcieliby dołożyć parę groszy do interesu.
Może procedura jest zbyt skomplikowana.
Może się mylę wiec prosze o opinię fachowca. Te kursy, szkolenia, dwuletnie staże powinny dotyczyć znakarzy, którzy mają ambicje wytyczania nowych szlaków lub korygowania przebiegu istniejących.

Czy na potrzeby wszystkich turystów, którzy korzystają ze szlaków nie można stworzyć stanowiska np. "podznakarza" praktykanta, który zajmuje się odnawianiem już istniejacych znaków bez uprawnień do wytyczania nowych lub wprowadzania samowolnie zmian. Przy każdym oddziale PTTK (jeśli oddział chce) byłby podznakarz, który zajmuje się tylko odnawianiem. Myślę, że przy odrobinie dobrej woli zainteresowanych oraz błogosławieństwie oddziału, znalazłyby się osoby, które są w stanie wyłożyć własną kasę na zakup farby (ja jestem gotów).
Robienie ze znakowania przywileju dla wybrańców z długim stażem, praktyką itp. powoduje to że stan szlaków jest taki jaki jest.
Rozumiem, że nie można dawać uprawnień każdemu kto by chciał ale uproszczenie i odbiurokratyzowanie tematu, stowrzenie funkcji podznakarza, umożliwienie nadawania takiej funcji lokalnym oddziałom polepszyłoby stan szlaków w myśl powiedzenia "Myśl globalnie działaj lokalnie".
Jak sobie pomyśle, że muszę się zgłosić do Pana z Radomia pojechać na szkolenie do np. Kościerzyny odbyć praktykę w np. Oleśnicy i zdać egzamin np. w Szczecinie to po prostu nie mam na to czasu.
Pozdrawiam
Leszek