Re: Czym jest praca społeczna?

Służę konkretnym przykładem "trzymania się stołka
przy łamaniu przepisów i zarządzeń ZG PTTK."

Poniżej znajduje się fragment orzeczenia Głównego Sądu Koleżeńskiego, a jeszcze niżej epilog sprawy.

Ponieważ nie chcę być posądzony o personalne rozgrywki na łamach "forum", z tekstu usunąłem nazwiska.

Orzeczenie GSK:
"Zespół Orzekający II instancji uznał, że (...) poza bezspornymi dowodami na okoliczność bezprecedensowych, wyimaginowanych przez obwinionego pomówień, ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego niespornie wynika działanie obwinionego na szkodę Oddziału (...) PTTK. Wprawdzie obwiniony usiłuje usprawiedliwić swoje czyny interesem Oddziału, jednakże najwyraźniej myli tu interes własny z interesem Oddziału. Nie można uznać aby rozgłaszanie pomówień i rażące naruszenia Statutu polegające m.in. na wnioskowaniu "z zaskoczenia" o nieudzielenie absolutorium działaczom, bez dania im możliwości obrony i uzurpowanie sobie kompetencji Komisji Rewizyjnej, leżało w interesie jakiegokolwiek Oddziału. Bezspornym faktem jest, że w wyniku głównie działań (...), w Oddziale (...) PTTK zwołano trzy kolejne Zjazdy. Analiza protokołów z tych Zjazdów, jak również dokumentacji międzyzjazdowej, w tym korespondencji kierowanej m.in. do (...) jednoznacznie wskazuje, że wszelkie zarzewie konfliktowych sytuacji i naruszeń Statutu PTTK miało swoje źródło w pomysłach i poczynaniach obwinionego a fakt, że w swoich działaniach obwiniony był częściowo wspierany przez niektórych działaczy Oddziału nie umniejsza jego winy. Pozyskanie sojuszników nie było zresztą trudne zwłaszcza, jeżeli się weźmie pod uwagę fakt, że obwiniony był znanym działaczem, Prezesem Oddziału w poprzedniej kadencji, członkiem Zarządu Głównego PTTK a ponadto, co podkreślał przy różnych okazjach, sygnowanych przez siebie pismach a także na rozprawie, pracownikiem naukowym z tytułem naukowym doktora. Te okoliczności nie mogą jednakże stanowić usprawiedliwienia dla nieobliczalnych poczynań. Trafne jest spostrzeżenie oskarżycieli, że obwiniony nie chciał pogodzić się z faktem, że został odwołany z funkcji Prezesa Zarządu a dla objęcia na nowo tej funkcji posługiwał się metodami, które nie mogą być aprobowane w Towarzystwie. Metody te doprowadziły w rezultacie do destabilizacji pracy w Oddziale i konieczności powołania Zarządu Tymczasowego. Chcąc za wszelką cenę udowodnić swoje racje, obwiniony nie wahał się rozpowszechniać zarzuty, które nie znalazły żadnego potwierdzenia w faktach, jednakże powtarzane wielokrotnie, niezwykle sugestywnie przy różnych okazjach wytwarzały u niektórych ze słuchaczy przeświadczenie o prawdziwości tych wyimaginowanych wywodów.
(...) Art. 14 pkt. l Statutu PTTK – stanowi, że "członek zwyczajny PTTK jest obowiązany przestrzegać postanowień Statutu, regulaminów i uchwał władz PTTK". Obwiniony zapomniał nie tylko o tym obowiązku ale również o zasadach współżycia społecznego."

Epilog był następujący:
1) obwiniony został wykluczony z PTTK.
2) informacji powyższej nie ogłoszono publicznie nawet w jego macierzystym Oddziale (odczytano jedynie na posiedzeniu Zarządu)
3) ponieważ decyzja GSK była ostateczna (druga instancja) wymyślono abolicję dla ukaranych przez Sądy Koleżeńskie i przegłosowano ją na Walnym Zjeździe.
4) Usunięty działacz skorzystał z abolicji i wrócił do PTTK, nigdy nie wyrażając skruchy za swoje przewinienia. Pokrzywdzeni przez niego nie usłyszeli słowa przeprosin, większość działaczy nie miała nawewt możliwości dowiedzieć się o co w całej sprawie chodziło.
5) Działacz powyższy został odznaczony medalem. Osoby, wobec których dopuścił się pomówień, traktowane w Oddziale jako persopony non grata, w większości zrezygnowały z działalności w PTTK.