Podwójny nocleg na dużą OTP

W regulaminie OTP w punkcie 35. Napisano:
„Duże OTP zdobywa się poprzez opracowanie i przebycie tras o określonej długości. Każda z tras powinna być przebyta w czasie jednej nieprzerwanej wędrówki, przy czym dopuszcza się dwukrotnie podczas każdej z wędrówek dwa kolejne noclegi w tym samym miejscu.”

Jak rozumieć określenie ”dwa kolejne noclegi w tym samym miejscu”?
Przecież w książeczce/opracowaniu nie muszę pisać gdzie nocowałem. Osobiście interpretowałbym to tak, że na trasie można zrobić tylko dwie „pętelki”.

Pytam o to, ponieważ mam pomysł na trasę oraz miejscówkę z dobrą komunikacją i wołałbym codziennie dojeżdżać na początek kolejnego odcinka i wracać z końca na moją bazę.

Napisałem długi elaborat i poszło w powietrze gdy nacisnąłem "podejrzyj" - rzekomo nie byłem zalogowany chociaż byłem. Łukaszu, dlaczego?

Cześć.

Wszystko jest wyjaśnione tutaj:
https://forum-pttk.pl/index.php?co=wiadomosc&id=13916

Pozdrawiam,
Łukasz

Witam!

Wielokrotnie dyskutowano o tym podczas obrad zespołu ds. regulaminów na zlotach przodownickich (zapraszam we wrześniu do Legnicy), pisano o tym także w „Piechurze”. Warto wrócić do tego tematu na forum.

Intencją twórców tego stopnia odznaki było nagrodzenie turystów, którzy podejmą trud większy niż zwykły spacer pod miastem. Którzy wezmą plecak, skompletują ekwipunek biwakowy i pójdą w nieprzerwanej wędrówce: jednego dnia od A do B, drugiego dnia od B do C, trzeciego od C do D itd., aż do pokonania 150 km. Dopisek o możliwości dwóch noclegów w tym samym miejscu (nie chodzi o ten sam hotel – miejsca noclegu, jak zauważyłeś, nie trzeba podawać) pojawił się w związku z pytaniami w rodzaju: a co jeśli będzie załamanie pogody, a co jeśli dostane rozstroju żołądka uniemożliwiającego mi marsz? Wychodząc naprzeciw Komisja Turystyki Pieszej dopisała to zdanie, umożliwiające pokonanie założonej trasy z wstrzymaniem marszu z takiej czy innej przyczyny.
Zamieszczony zapis rzeczywiście umożliwia pokonanie trasy w rodzaju: A-B, B-B, B-C… z pętelką w trakcie. Nie będzie to powodem do odrzucenia wniosku o odznakę. Kwestią sumienia (i własnych możliwości fizycznych) pozostaje pokonanie trasy najmniejszym kosztem bądź stawiając sobie wysokie wymagania.
Jest to odznaka trudna do zdobycia. Dużych OTP przyznano (od momentu jej powstania) ok. 2,5 tysiąca, to jest pięciokrotnie mniej niż nadanych uprawnień przodownika TP.

Szkoda, że nie było okazji pogadać o tym podczas OWRP.

A tak przy okazji: jak trudno jest sformułować zapisy, które nie będą budziły u nikogo wątpliwości. Pociesza mnie to, że wiele znacznie poważniejszych gremiów niż KTP też nie daje sobie z tym rady.

Pozdrawiam
Staszek

ps. Łukaszu poszedłem za Twoją radą

Cześć.Można zastosować taki wynalazek jak preambuła, która by tłumaczyła intencję zapisów, tak jak Ty to klarownie wyłożyłeś. Pozwoliłoby to na ich poprawną interpretację. Moim zdaniem jest to bardzo niedoceniany wynalazek. Zarówno w PTTK jak i w przepisach krajowych.Super.
Wylogowywanie to przykra przypadłość, którą reguluje czas życia sesji na serwerze niezależny ode mnie. Kiedyś miałem coś z tym zrobić, ale w między czasie forum podupadło i nikt już nie pisał długich postów. Dzisiaj, gdy wraca do życia, będę musiał odświeżyć temat.

Pozdrawiam,
Łukasz

Konstytucji preambuła nie pomogła...

Czołem.Konstytucja ma się świetnie, więc chyba i nie zaszkodziła.

Oczywiście, poza okresem jej notorycznego łamania (a konkretnie jej ówczesnego art. 55 ust. 1) pomiędzy 1 maja 2004 a 8 września 2006, gdy wbrew jasnemu konstytucyjnemu zakazowi wydawano obywateli polskich innym państwom.

Pozdrawiam,
Łukasz

Jeśli więc będę chciał zdobyć "dużą złotą" w zgodzie z własnym sumieniem i powyższą interpretacją, to pozostaje mi tylko wybór: albo OWRP albo zdobycie tej odznaki, przynajmniej do czasu kiedy pójdę na emeryturę. Raczej nie wydaje mi się możliwe przejście ok. 200 km w tydzień niosąc cały dobytek na plecach, odcinki dzienne wychodzą po ok. 30 km, a jak obaj wiemy, niektórzy mają z tym problemy chodząc z tylko "niedzielnym" ekwipunkiem.

Dawno, dawno temu zdobyłem oba duże stopnie OTP. 3 wędrówki odbyłem z plecakiem i namiotem, śpiąc gdzie popadnie na dziko lub w stodole u sołtysa, chyba że po drodze było schronisko młodzieżowe lub tanie kwatery. Nie miałem problemu z ciągłością trasy liczącej 150-200 km. Rozumiem, że teraz jest nieco trudniej z tanimi noclegami, ale ogólnie miejsc noclegowych jest sporo, więc kombinowanie z dojeżdżaniem do trasy jest raczej utrudnieniem, a nie ułatwieniem. Kiedyś prawie wszędzie dojeżdżały PKS-y, sporo było małych stacyjek kolejowych. Teraz to wszystko zanikło, więc wymyślenie ciekawej trasy z dojazdami ze stałej bazy graniczy z cudem. Osoba, która to potrafi, chyba powinna dostać jakąś premię za spostrzegawczość i oryginalność.
Swoją drogą mam kolegę, który zdobywał niegdyś duże OTP dojeżdżając codziennie na trasę po 150 km w obie strony, bo miał zazdrosną żonę, która nie wyobrażała sobie, że może spać poza domem. Podziwiam wysiłek, jaki musiał włożyć w zdobycie dużych OTP.

W tym wypadku chodzi wyłącznie o czas. Tam gdzie pracuję, mogę wziąć 2 tygodnie urlopu, co od jakiegoś czasu wykorzystuję na OWRP.
Potem pozostaje mi możliwość wzięcia tylko tygodnia urlopu w jednym kawałku i w tym czasie musiałbym przejść wymagane 200 km.
To, jak pisałem wcześniej, generuje prawie 30-kilometrowe odcinki do przejścia.
O ile z "niedzielnym" ekwipunkiem spokojnie dałbym radę, to z całym biwakowym dobrodziejstwem raczej się nie podejmę - w końcu ma to być także przyjemność, nie wyczyn (przynajmniej w moim wieku).

Muszę też dodać, nie nie chodzi mi o przejście szlaku wokół Łodzi, w której mieszkam i co byłoby po prostu nudne

Z mojego subiektywnego punktu widzenia regulamin odznaki premiuje turystów, którzy podejmą większy trud, ale także tych którzy mają wakacje, czyli młodzież szkolną, studentów, nauczycieli i emerytów, tudzież wolnych strzelców.

Zerknąłem na stronę KTP ZG PTTK, trafiłem tam na "Przykładową kronikę na odznakę w stopniu dużym"
http://ktpzg.pttk.pl/otp/przyk%C5%82ad_opisu_tras.pdf

Ciekawe, że większość odcinków dziennych zaczyna się i kończy na przystankach PKS, a na fotkach "selfie" widać, że Autor wędruje z małym plecakiem bez ekwipunku biwakowego.

Skoro jest to w pewnym sensie kronika wzorcowa, to powinienem się jednak czuć usprawiedliwiony w swoim pomyśle?

Ooo!

Po pierwsze:
Zamieszczona kronika jest „przykładową” a nie „wzorcową” – bo nie ma jednego wzoru opracowania trasy, każdy może to zrobić inaczej, co jasno wynika z regulaminu dopuszczającego poza kroniką różne formy dokumentowania przebycia trasy.

Po drugie:
Zamieszczając to opracowanie trasy na Dużą OTP chciałem zwrócić uwagę na to, że kronika nie jest rzeczą trudną oraz wskazać, jak to zrobić tym, którzy mają wątpliwości i obawy przed przystąpieniem do pracy. Nie weryfikowałem tej odznaki i przyznam, że nie zwróciłem uwagi na szczegóły, o których piszesz. Daleki jestem też (nawet po Twoich sugestiach) od oskarżania autora kronik o niewłaściwe podejście do zdobywania Dużej OTP.

Swoją drogą trzeba rozważyć usunięcie tego przykładu jeśli ma on sprowadzać kandydatów do zdobycia odznaki na złe tory (niezgodne z ideą odznaki). Bo po trzecie:
W poprzednim poście pisałem:Jeśli ktoś chce zrobić to po swojemu, to Komisja ani regulamin nie są w stanie mu przeszkodzić.

I w związku z tym po czwarte:
Znam osoby, które zdobywały Dużą Złotą OTP podczas OWRP, częściowo korzystając z bazy proponowanej przez organizatorów ale z własnymi wariantami trasy i częściowo własnymi noclegami. Może to jest sposób dla Ciebie.

Pozdrawiam z nadzieją, że znajdziesz jakieś salomonowe wyjście.