Powrót przymusu?

W "Gazecie Wyborczej" ukazał się artykuł pt. "Wycieczki szkolne w Tatry tylko z przewodnikiem" > LINK

Z ujawnionych w artykule planów wydania przez Tatrzański Park Narodowy nowego zarządzenia wynika zamiar dyskryminowania szkół jako organizatorów wycieczek oraz uczniów i ich rodziców, którzy powinni mieć prawo do decydowania komu powierzą prowadzenie wycieczki. W planach tych również zlekceważono społeczną kadrę stowarzyszeń zajmujących się programowo turystyką kwalifikowaną, a działających na terenie szkół bądź z nimi współpracujących jak m.in. ZHP czy PTTK. Dlaczego szkoły by miały przymusowo zatrudniać zawodowego przewodnika, a inni organizatorzy wycieczek z młodzieżą by nie musieli takowego zatrudniać?

Szkoły publiczne mają własne rozporządzenie MENiS z 2001 r. odnośnie organizowania krajoznawstwa i turystyki. Wśród osób o odpowiednich kwalifikacjach do prowadzenia takiej działalności, są wymienieni w tym rozporządzeniu m.in. przewodnicy, ale nie są oni jedynymi uprawnionymi do prowadzenia wycieczek. To po pierwsze. Po drugie nie istnieje prawny przepis, które konkretnie tereny są uważane za góry z obowiązkowym przewodnikiem górskim dla wycieczek szkolnych, a które nie. Dyrektor TPN zaś nie jest od stanowienia w Polsce prawa.

Kuratoria lub szkoły same powinny decydować, w zależności od stopnia trudności planowanej wycieczki czy powierzy się jej prowadzenie za kilkaset PLN dziennie zawodowemu przewodnikowi górskiemu czy wystarczy, że wycieczkę poprowadzi nauczyciel będący np. przodownikiem turystyki górskiej PTTK, o którym mowa w tym rozporządzeniu, a który nie będzie pobierał za to dodatkowego wynagrodzenia.

Zarządzenie dyrektora TPN może co najwyżej określać, na których szlakach jest ZALECANE korzystanie z zawodowego przewodnika, a nie może narzucać go wybiórczo dla jakiegoś szczególnego typu wycieczek (nb. nie istniej prawna definicja określająca co to jest „wycieczka szkolna”). Na asfaltowej drodze do Morskiego Oka czy na Polanę Chochołowską takiej potrzeby co jest oczywiste, nie ma.

Zapis generalny dotyczący całych Tatr jak i całych obszarów innych parków narodowych w górach by był rażąco sprzeczny z prawem a w dodatku bez sensu. Po prostu należy wymienić szlaki, na których będzie ZALECANY, ale nie obowiązkowy, przewodnik, ew. okresowo (sezon zimowy) wprowadzany zakaz wyjścia na jakieś szczególnie niebezpieczne szlaki itp.

Lechu , wyobraź sobie że przywołane przez ciebie rozporządzenie MEiS nie jest jedynym obowiązującym aktem prawnym w Polsce. Wśród całej góry rozmaitych dokumentów jest np Ustawa o Ochronie Przyrody a tam można przeczytać cos takiego:
Art. 8e.1.
Dyrektor parku narodowego realizuje ustalenia planu ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadań ochronnych, o których mowa w art. 22, oraz wydaje zarządzenia dotyczące funkcjonowania parku narodowego, w tym określające sposoby udostępniania obszarów parku narodowego.
Tak więc dyrektor TPN (i każdego innego parku narodowego) nie musi tworzyć nowego prawa ale może wykorzystać już istniejące

Masz rację. Dokładnie tak samo jak w ramach obowiązującego prawa, które nie definiuje co to jest "wycieczka szkolna", może zakazać wstępu tych wycieczek na teren parku bez przewodnika, może np. zakazać wstępu w innych butach, jak firmy "Alpinus" S.A.

Po pierwsze dyrektor "tworzyć prawa" nie może bo nie jest ustawodawcą. Może zawierać umowy cywilne ze zwiedzającymi.

Po drugie tworząc regulamin musi przestrzegać też innych praw (Kodeks Cywilny). W przypadku wybiórczego przymusu przewodnickiego łamie te prawa i Ustawa o Ochr. przyr. nie daje mu żadnego rozgrzeszenia. Nakaz wynajęcia przewodnika musiałby być uzasadniony merytorycznie i dotyczyć wszystkich. Nie można dzielić klientów na lepszych i gorszych.

Mam świeże dokumenty sądowe - orzeczenia w podobnej sprawie odnośnie terenu publicznego zarządzanego przez muzeum. Wynika z nich dokładnie to samo. Mało tego, gdyby jakiś nauczyciel przez te przepisy został wprowadzony w błąd i wynajął przewodnika, mógłby żądać zwrotu kosztów od TPN.