Sejm uchwalił ustawę...

1 lipca 2011 r. Sejm uchwalił ustawę o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich. Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 52 regulaminu Sejmu => http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/ustawy/3447_u.htm

Przeczytałem z grubsza tą ustawę. Gdzieś się podział kawałek jednego akapitu, a w przypisach wymieniona jest setka ustaw i poprawek do ustaw, które zmienia ta nowa ustawa. Wygląda to tak, jakby kolejny śmieć zmieniał setkę poprzednich śmieci tak, że żaden prawnik nigdy się w tym nie połapie.
Dotychczas rozporządzenie o bezpieczeństwie w górach było sztucznie podpięte pod ustawę o sporcie, a teraz nawet nie wiadomo, pod co będzie podpięte. Powinno być pod tą nową, ale w ustawie tego nie doczytałem, więc chyba pozostanie po staremu i będzie jeszcze śmieszniej niż dotychczas.
Wygląda mi to na kolejny przejaw radosnej twórczości legislacyjnej trzeciorzędnych prawników sejmowych, co to odwalili fuchę, a po nich przyjdą następni do kolejnej fuchy.

Rozporządzenie to zostało wydane z mocy nieistniejącej już ustawy o kulturze fizycznej. A zatem rozporządzenie odnosi do nieistniejącej obecnie ustawy. Bardzo ciekawe... Przecież nie można stosować się równocześnie do owego archaicznego rozporządzenia, skoro uchwalono specjalną ustawę szczegółowo regulującą bezpieczeństwo w górach, opartą na odmiennych zasadach.

Ale jakie może być zastosowanie tej ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich na terenie Wyżyny Krakowsko - Częstochowskiej?
Nie ma tam GOPR-u, nie ma wyciągów narciarskich.
Tam są tylko skałki do trenowania wspinaczki i jaskinie.

Niezupełnie, bo na tym terenie działa Jurajska Grupa GOPR. Dlatego też, za sprawą jednego z posłów związanego z tym terem, w ustawie tak określono góry: „rozumie się przez to obszar Beskidu Niskiego, Beskidu Wyspowego, Beskidu Średniego, Beskidu Sądeckiego, Beskidu Żywieckiego, Beskidu Małego, Beskidu Śląskiego, Bieszczadów, Gorców, Pienin, Sudetów Wschodnich, Sudetów Środkowych, Sudetów Zachodnich, Tatr, pasma Spisko-Gubałowskiego oraz Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej z wyłączeniem obszarów jednostek osadniczych i dróg publicznych;”.

W kabaretowy sposób ujęto w ustawie jako góry Wyżynę Krakowsko-Wieluńską - m.in. razem z Tatrami, Beskidem Żywieckim i Karkonoszami. Wyżyna Krakowsko-Wieluńska obejmuje położona jest na wysokości ok. 300 m n.p.m., a tylko nieliczne wzgórza osiągają 500 m n.p.m, natomiast pominięto Masyw Ślęży wysokości ponad 700 m n.p.m. czy Góry Świętokrzyskie wysokości ponad 600 m n.p.m. Takich "gór" jak Wyżyna Krakowsko-Wieluńska to znajdzie się więcej, zatem proponuję podciągnąć pod góry Wzgórza Szymbarskie na Kaszubach o sporych różnicach wysokości, gdzie są wyciągi narciarskie albo Górę Św. Anny na Wyżynie Śląskiej.

Pomijając fakt, że twórca projektu ustawy jest założycielem Jurajskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z siedzibą w Podlesicach i jego długoletnim naczelnikiem, nie wątpliwym jest fakt, że JOPR ma tam sporo roboty podczas licznych wypraw ratunkowych do kontuzjowanych "skałkowiczów" i "speleologów", a także narciarzy. Tu chciałbym poinformować zainteresowanych problemem, a zamieszkałym w innych częściach naszego pięknego kraju, że na Jurze również działają ośrodki narciarskie np w Morsku, gdzie można poszusować na (w razie potrzeby sztucznie naśnieżanym) stoku narciarskim.
Błędna jest więc interpretacja, że nie ma tam wyciągów i że JOPR jest tam nie potrzebny. Otóż jest potrzebny i to bardzo. Ratuje życie wszystkim, również takim nie zorientowanym w realiach terenu, przyjeżdżających z różnych zakątków Polski, chcących zasmakować atrakcji miejscowej przyrody wspinając się czy schodząc do licznych jaskiń bez należytego sprzętu i przygotowania.
Paranoją w ustawie jest fakt, że aby mogło istnieć finansowane przez państwo ratownictwo w miejscach do tego potrzebnych (a często ochotnicy z GOPR czy JOPR aby jakoś funkcjonować muszą sami szukać sponsorów i finansować ich działalność), muszą być formułowane przepisy nie do końca przemyślane przez ustawodawcę i wzbudzające wątpliwości obywateli.