PTTK przeciwne liberalizacji

Powszechna jest opinia, że stan, w którym każdy może być przewodnikiem jest przejściowy, że to efekt chwilowego zachłyśniecia się liberalizmem gospodarczym. Na świecie obowiązują licencje przewodnickie, u nas też zostaną na powrót wprowadzone.

PTTK chce do tej ustawy m.in. wprowadzenia państwowym licencji przewodnickich.

Zdobycie informacji o zmianach ustawy jak żywo przypomina mi "podchody"

jeśli TY nie umiesz czegoś zrobić

Uwagi do zmian w rozdzielności funkcji przewodnika i pilota w obsłudze ruchu turystycznego
2009-01-08
Za autorami książki "Zawód z pasją" - Pawłem Hebdą i Jerzym Madejskim można byłoby przyjąć, że pilot wycieczek, to przedstawiciel zawodu, który narodził się w II połowie ubiegłego wieku. To organizator i serwisant, reprezentant biura podróży, które wysyła grupę turystów w trasę. Jego zajęcie polegać ma z jednej strony na obsłudze administracyjnej grupy turystów, a z drugiej na umileniu jej podróży i wyjaśnieniu większości wątpliwości. Do zadań pilota należy też stałe kontrolowanie jakości usług i ich zgodności z zamówieniem. Jako lojalny pracownik powinien dbać o dobre imię organizatora imprezy i łagodzić zaistniałe konflikty.

Tyle autorzy książki, z którymi trudno się nie zgodzić, mimo, że ustawodawca widzi w pilocie wycieczek jedynie osobę towarzyszącą grupie i sprawującą nad nią opiekę, ale bez żadnych zawodowych konotacji.

Okazuje się więc, że kiedyś, u początków historii obsługi ruchu turystycznego wystarczał grupie wycieczkowej jedynie przewodnik. Z czasem dopiero okazało się, że dla sprawnej obsługi zorganizowanej grupy turystycznej potrzebny był kolejny serwisant w postaci pilota wycieczki. Z pewnością właśnie wtedy wzrosła liczba świadczeń, wzrosła też liczba uczestników oraz wielkość samego ruchu turystycznego, którego nie byli w stanie obsłużyć jedynie sami przewodnicy. Pojawiły się więc powody, dla których wtedy stworzono ten nowy zawód usługowy.

Teraz u początków XXI wieku pojawiają się próby połączenia tych dwóch zbieżnych ze sobą zawodów turystycznych pilota wycieczek i przewodnika turystycznego, głównie dlatego, że tak jest w innych krajach europejskich.

W tej sytuacji powstaje pytanie, czy powody dla których narodził się ów szczególny zawód pilota wycieczek przestały istnieć? Czy ruch turystyczny i skala przygotowywanych dla nich świadczeń zmalała? A może jakość usług turystycznych jest już na tak wysokim, nieomal europejskim poziomie, że nikt nie musi ich dopilnowywać, aby były zgodne z oczekiwaniami turystów?

Na te pytania każdy, zawodowo czynny, pilot wycieczek z pewnością odpowie negatywnie.

Szczególnie w przypadku jakości i ilości przygotowywanych świadczeń, którym nadal często zbyt wiele brakuje. Wielokrotnie w trakcie ich realizacji okazuje się, że w pokojach hotelowych nie ma szafy, miska sedesowa pokojowego węzła higieniczno-sanitarnego jest pęknięta, a w oknie tkwi jeszcze pęknięta szyba. Żeby tylko wziąć pod uwagę osobiste doświadczenia z ostatnio pilotowanej imprezy.

Oczywiście można przy tych nadal zdarzających się niedociągnięciach, założyć, że pilot będzie jeszcze udzielał informacji przewodnickich. Tylko, gdzieś w tym wszystkim musi przepaść jakość i prestiż firmy, która go wysłała, bo doba ma tylko 24 godziny.

Do każdego przekazu trzeba się odpowiednio przygotować, bo to przecież nie wystarcza tylko sama wiedza merytoryczna i orientacja w terenie. To także poziom i sposób przekazywanej wiedzy, zdają się być ważne przy prawidłowej obsłudze poszczególnych grup wycieczkowych. Inaczej się trafia ze swoimi wiadomościami do młodzieży szkolnej, a inaczej do profesjonalistów. Przecież często bywa tak, że nawet zupełnie dobrze przygotowany przewodnik turystyczny jest bezradny wobec niektórych pytań zadawanych przez uczestników wycieczek. Więc jak i kiedy miałby się do nich przygotować uniwersalny pilot.

Wydaje się więc, że przy powiązaniu tych dwóch zawodów w jeden musiałoby dojść do dużej specjalizacji poszczególnych przewodników i to przewodników trasowych, którzy realizowaliby swoje imprezy na tych samych trasach i w oparciu o tych samych, sprawdzonych już usługodawców. Pytanie tylko, czy rzeczywiście jest już tylu przewodników i pilotów, aby do takiej wąskiej specjalizacji doszło i czy jest już na tyle wystarczające zaplecze turystyczne, aby bezproblemowo obsługiwać narastający jednak ruch turystyczny w naszym kraju.

Rodzi się ku temu wiele wątpliwości, podobnie jak i do zapisu ustawowego, w którym stanowi się o opiece pilota, jako osoby towarzyszącej grupie wycieczkowej i to w sposób niezwiązany z wykonywaniem przez niego zawodu.

Wydaje się, że należałoby te dwa zbliżone do siebie zawody traktować podobną miarą. Nie może być tak, że przewodnik turystyczny jest według obecnie obowiązującej ustawy o usługach turystycznych osobą zawodowo oprowadzającą, a pilot wycieczek jedynie osobą towarzyszącą grupie.

To tak, jakby osoba oprowadzająca bezpłatnie grupę zwiedzających nie była przewodnikiem, bo nie wykonuje swoich czynności w ramach komercji wynikającej z posiadanych uprawnień do wykonywania tego zawodu. Podobne niejasności wydają się być w przypadku pilota, gdy jako osoba towarzysząca ma sprawować między innymi opiekę nad powierzoną mu grupą uczestników wycieczki.

Dobrze, gdy ta opieka ma dotyczyć osób dorosłych. Inaczej jednak jest, gdy uczestnikami są uczniowie. Wtedy najczęściej okazuje się, że w myśl obecnego zapisu ustawowego cała opieka nad grupą szkolną liczącą często w granicach 40 - 50 osób spada na pilota, bo opiekunowie – nauczyciele traktują te wzajemne relacje zupełnie inaczej. Pilot przestaje być tylko serwisantem, a staje się kolejnym opiekunem tej samej grupy i to tym, który zostaje obarczony największą odpowiedzialnością za opiekę nad powierzoną mu niejako grupę.

Z pewnością nie byłoby takich sytuacji, gdyby określenie opieka zastąpić obsługą, co jest znacznie bliższe pierwotnym założeniom tworzenia tego typu zawodu turystycznego w naszym kraju.

Wydaje się więc, że istniejące zapisy ustawy o usługach turystycznych winny być nowelizowane, ale w zupełnie odmiennym kierunku od obecnych zamierzeń.
mgr Jarosław A. Janowski

wg: http://www.ttg.com.pl/index.php?mode=2&art=7235

Komentarze (2)
autor: pttk | data: 2009-01-08 14:33:10
W mojej opinii połączenie działań pilota i przewodnika w Unii było możliwe ze względu na przekazywanie przez tamtejszych przewodnikow informacji pobieżnych i zdawkowych, bez zagłębiania się w szczególy historyczne, kontekst etc.Jeżeli ktoś się chce więcej dowiedzieć to sobie doczytuje. Nasi przewodnicy z reguły mają większą i precyzyjniejszą wiedzę i stale się dokształcają. Oczywiście obciążenie unijnego przewodnika sprawami organizacyjnymi jest znacznie mniejsze, bo i grupy są bardziej zdyscyplinowane niż Polacy ( no może jeszcze Włosi),ale nie ma mowy o sprawdzaniu toalet,okien czy innych, bo przy pierwszej skardze klienta biuro zrywa umowę z takim hotelem. I hotelarze o tym wiedzą , więc sami pilnują. Nasze biura odpuszczają bo chodzi o niską kasę, więc pilnować musimy sami. Jesteśmy mało wymagający. Wystarczy spojrzeć jak się szykuje w hotelu kolację dla grupy Niemców, a jak dla Polaków - chociaż wcale nie płacimy mniej. Często wycieczki w to samo miejsce kupione w Niemczech są tańsze niż w Polsce. Nie jest to oczywiście jedyna dziedzina, w której dajemy się okradać w Polsce w stosunku do innych krajow Europy, że o USA nie wspomnę, bo tam różnice cenowe są jescze większe w stosunku do Polski.
Ale wracając do pilotów. Dobrze jeżeli pilot podnosi kwalifikacje i zostaje przewodnikiem, ale przecież nie wszyscy muszą. Na razie ten system dobrze się sprawdza. A co do nawiązywania do Unii, tam też nie wszystko jest zunifikowane. W poszczegolnych krajach są różne rozwiązania. Ale czy nie są polskie słowa wieszcza - pawiem narodow byłaś i papugą
Pozdrawiam serdecznie
Wykładowca na kursach przewodnickich i pilotarskich
........................................................


autor: marta | data: 2009-01-08 16:53:43
Przypominam, że w wielu krajach oprowadzać mogą być tylko licencjonowani na danym terenie przewodnicy. I każde słowo wypowiedziane na temat zabytku przez towarzyszącego wycieczce pilota może spowodować nalożenie kary. Wcale nie małej. Nasi piloci mówią w autokarze, potem w drodze, ale przy zabytku milczą lub pokazują wzrokiem o czym to mówili. Niestety zostałam na takim mimo chodem pokazywaniu architektury we Włoszech przyłapana i miałam duże klopoty. Poza tym miejscowi przewodnicy maja wejścia moga np. bez kolejki załatwić bilety albo wejście z boku.
Z kolei jeśli pilot spełnia obie role , to w przypadku zachorowania uczestnika wycieczki, albo nawet kradzierży, zostawia on grupę i pędzi do szpitala czy na policję. A grupa- sama? Jeśli jest przewodnik grupa realizuje program , a ja wracam po umieszczeniu delikwenta w szpitalu. Musze być w razie wypadku z poszkodowanym, bo przeważnie nie zna on języka, nie zna przepisów ubezpieczenia, boi sie sam rozmawiac z policją, potrzebuje opiekuna. Tez tak mialam. Grupa współczuła panu z zawałem, ale rezygnować ze zwiedzania nie chciała. Co robi polski pilot? Rozdwaja się!
........................................................

Przypominam, że w wielu krajach oprowadzać mogą być tylko licencjonowani na danym terenie przewodnicy. I każde słowo wypowiedziane na temat zabytku przez towarzyszącego wycieczce pilota może spowodować nalożenie kary. Wcale nie małej. Nasi piloci mówią w autokarze, potem w drodze, ale przy zabytku milczą lub pokazują wzrokiem o czym to mówili. Niestety zostałam na takim mimo chodem pokazywaniu architektury we Włoszech przyłapana i miałam duże klopoty. Poza tym miejscowi przewodnicy maja wejścia moga np. bez kolejki załatwić bilety albo wejście z boku.

Ale wracając do pilotów. Dobrze jeżeli pilot podnosi kwalifikacje i zostaje przewodnikiem, ale przecież nie wszyscy muszą. Na razie ten system dobrze się sprawdza.

Polskie regulacje stwarzają nam problemy, dlatego że nasze wycieczki startują np. z Monachium, Stuttgartu, Kolonii. Po drodze mają nocleg np. w Berlinie. Potem jadą do Polski i chcą mieć zapewniona opiekę pilota. I ja tego niemieckiego pilota im cały czas zapewniam. I kiedy tenże pilot wjeżdża do Polski jest on nagle skazany na anonimowość. Nie ma prawa wykonywać tam swojej pracy. I kiedy oprowadza grupę w Poznaniu, Olsztynie, Gdańsku, Krakowie... to musi mieć obowiązkowo swojego polskiego kolegę i to podwaja moje koszty. Problem jest też często taki, że już na granicy wsiada polski pilot, który we Frankfurcie n. Odrą przejmuje grupę, prowadzi ją do Warszawy, Gdańska i z powrotem, tzn., że non stop z grupą jedzie: niemiecki pilot, polski pilot, potem dochodzi jeszcze przewodnik miejski w Warszawie, przewodnik w Malborku, Gdańsku... Mein Gott, to są wszystko koszty, które ledwo jesteśmy w stanie pokryć (...)

Przypominam, że w wielu krajach oprowadzać mogą być tylko licencjonowani na danym terenie przewodnicy. I każde słowo wypowiedziane na temat zabytku przez towarzyszącego wycieczce pilota może spowodować nałożenie kary.

Grupa współczuła panu z zawałem, ale rezygnować ze zwiedzania nie chciała.

Obecne problemy zagranicznych przewodników wycieczek we Włoszech zostaną zatem rozwiązane z chwilą wejścia w życie dyrektywy 2005/36/WE.

O szczytowaniu, czyli Palikot karci Korsaka

Co to jest szczyt bezczelności? zapytać powodzianina czy mu się nie przelewa... te i inne "szczyty" należą do kanonu dowcipów (...). Dziś do tej kolekcji dodam szczyt politycznej durnoty: prosić Palikota o reglamentację zawodów.

Już 31 stycznia br. komisja sejmowa "Przyjazne Państwo" do spraw zwalczania biurokracji spotkała się z przedstawicielami branży turystycznej. Obszerny stenogram z tego posiedzenia opublikowany jest tutaj => http://tinyurl.com/7q76dl
Przy okazji poruszania realnych problemów, jeden z leśnych dziadków nie wytrzymał (patrz strona 5.) i puścił takiego bąka: Prezes Polskiej Izby Turystyki Jan Korsak. (...) Pojawiają się również problemy, które jednocześnie wystawiają złe świadectwo Polsce. Chodzi między innymi o brak możliwości legitymowania przewodników. Powinno zależeć nam na tym, aby nie było "dzikich przewodników", którzy wypaczają wizerunek całego kraju. Uważam, że ustawa o usługach turystycznych wymaga zmiany w stosunkowo szybkim czasie (...)

Reakcja była natychmiastowa i właściwa: Przewodniczący poseł Janusz Palikot (PO): (...) Z całą pewnością nie wprowadzimy ustawy, która będzie zwiększała barierę uprawiania konkretnych zawodów w turystyce. Celem komisji nie jest wprowadzanie żadnych dodatkowych przepisów tylko likwidowanie niepotrzebnych regulacji.

Nie będę wymyślał czego "szczytem" jest obrażanie uczciwie pracujących ludzi, tworzących nowatorskie produkty turystyczne i uzurpatorstwo w wypowiadaniu się na temat "wystawiania złego świadectwa Polsce" i "wypaczania wizerunku".

Nie zmieniać!

Mom pytanie. Cy komuś z wos w ciągu ostatnik 11 roków zdarzyło sie wejść bez pomocy górskiego przewodnika na Turbacz? Abo na Babiom Góre? Abo na Giewont? Abo na jakisi inksy polski wierch o wysokości ponad 1000 metrów nad poziomem morza? A moze ftoś z wos po Dolinie Kościeliskiej sie przespacerowoł? Jeśli na ftórekolwiek z tyk pytań waso odpowiedź brzmi: TAK, to jo nie fce wos strasyć, ale… za takom wyciecke grozi wom hereśt. Jo nie śpasuje! Prowde godom! Niedawno wycytołek w Dzienniku Polskim, ze na wyciecke w góry bez przewodnika mozno iść ino do wysokości 1000 metrów. Fto pódzie choć metr wyzej - popełnio przestępstwo! Tak samo ten, fto w górak do parku narodowego bez przewodnika wejdzie. Kie to cytołek, zacąłek sie zastanawiać, cy przypadkiem Dziennik Polski z jakomsi prima-aprilisowom wiadomościom sie nie pośpiesył. Dlotego postanowiłek syćko sprawdzić. Posłek do Nowego Targu, zakrodłek sie do tamtejsego Sądu Rejonowego i zacąłek przeglądać nagromadzone tamok tomy Dzienników Ustaw. Kie dosłek do 1997 rocku, nolozłek pikne rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja. A temu rozporządzeniu, moi ostomili, towarzysy kilka załącników. No i w załącniku numer 3, paragrafie 3, punkcie 1 momy wyraźnie napisane:

Wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich, leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej 1000 m n.p.m., mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy turystyczni.*

Na mój dusiu! To jo co roku widuje telo turystów, co na Turbacz bez przewodnika wchodzom! I nawet nie domyślołek sie tego, co wiem teroz - ze to syćko som przestępcy! Ale cóz… pies tak jak cłowiek - ucy sie przez całe zycie.

Jakie som kary za złamanie rozporządzenia? Trudno pedzieć. W treści aktu, o ftórym godom, nimo o karak ani słowa. Ale kieby jaki prawnik sie uporł, to pewnie mógłby wykazać przed sądem, ze taki cyn ryktuje zagrozenie dlo zdrowia, a nawet dlo zycia. I wte wystarcy powołać sie na paragraf 160 Kodeksu karnego, ka napisali tak: Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Nimo tutok mowy, ze idzie o narazanie wyłącnie inksego cłowieka. A zatem nawet jeśli turysta idzie w góry sam, to wprowdzie narazo ino samego siebie, ale i tak na mocy tego 160 paragrafu moze trafić na trzy roki za kratki. O kruca! Wyobrazocie se, co by sie działo, kieby rządzili nami jacyś nadgorliwi stróze prawa? Kieby kozdego turyste, co bez przewodnika polozł wyzej niz 1000 metrów, łapano i do hereśtu posyłano? Kieby na kozdym ślaku na tejze wysokości dzień i noc cuwała policja, coby zakuwać w kajdanki niesfornyk wycieckowiców? Kieby na górnyk stacjak kolejek na Kasprowy, Gubałówke abo Szyndzielnie kozdy wysiadający od rozu zostawołby zatrzymany pod zarzutem narusenia rządowego rozporządzenia? Bo tak sie składo, ze kozdo z tyk trzek stacji na wysokości ponad 1000 metrów sie znojduje.

Nieftórzy wolom se nie wyobrazać, co to by było i dlotego gwarzom, ze lepiej coś z tym prawem zrobić. Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe oraz Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze - cytomy w Dzienniku Polskim - od lat toczą beznadziejną walkę z kolejnymi rządami o zmianę rozporządzenia. A jo, moi ostomili, godom jednak: nie zmieniać! Nie zmieniać i ślus! Przecie to jest barzo pikne rozporządzenie! Bo po co niejeden miłośnik gór w Tatry abo inkse Beskidy jeździ? Ano po to, coby pozirając na pikne widocki pocuć sie w pełni ślebodnym. Ślebodnym jako orzeł, jako górski wiater, abo… jako zbójnik! Prowdziwy rasowy miłośnik gór - kie wciągnie w płuca górskom ślebode i kie z płuc ta śleboda rozejdzie sie po całym organizmie - to fciołby wyzwolić sie ze syćkik sakramenckik ograniceń, jakie ciągle narzuco mu zycie w mieście. Fciołby kapecke zabawić sie, posaleć. I casem nawet fciołby zrobić coś wbrew prawu. Ino jak? Jak miłośnik gór moze złamać prawo? Przecie nie pobije nikogo, bo nie bedzie fcioł nikomu robić krziwdy. Przyrody nie zacnie niscyć, bo za barzo te przyrode sanuje. Nie bedzie nika osukiwoł, bo to nieucciwe. Ale złamać owo rozporządzenie Rady Ministrów - moze jak najbardziej! Bez przewodnika powędruje na wysokość 2000 metrów, abo 1500, abo nawet ino 1001. Abo przejdzie sie Dolinom Kościeliskom cy inksom Chochołowskom. I skutek od rozu jest pikny: prawo złamane, a sumienie cyste. Ze - jako pedziołek - grozom za to trzy roki hereśtu? Nie skodzi! Nawet lepiej! Bo co to by było za zycie bez kapecki ryzyka!

Jeśli więc jo fciołbyk cosi w tym rozporządzeniu zmienić, to ino jedno: coby wyraźnie, barzo wyraźnie dopisano, ze przepisy te dotycom nie ino ludzi, ale zwierząt tyz. Bo jo wdrapując sie na taki Turbacz, tyz barzo fciołbyk prawo złamać. Ale będąc psem, nie cłowiekiem - niestety nie łamie. No, nie łamie krucafuks! Hau!

* Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne (Dz.U.97.57.358).

.Zarówno pilot jak i przewodnik też może zasłabnąć, dostać rozstroju pokarmowego a także zawału. Ale to są skrajne przypadki i nie ich można uogólniać.

Dyskutowano o tym czy przewodnicy i piloci mają w nowej ustawie łączyć swoje kompetencje i uprawnienia w jedną licencję. Większość dyskutantów była przeciwna takim pomysłom. Pojawiały się jednak głosy, ze skoro ustawa w okresie minionych 10 lat funkcjonuje w miarę dobrze, to po co ją zmieniać, może wystarczy ja tylko poprawić. Wiele wniosków dotyczyło już szczegółowego rozporządzenia stanowiącego załącznik do ustawy. Wskazywano na konieczność selekcji kandydatów na kursy przewodników i pilotów, eliminowanie osób, które nie mają odpowiednich predyspozycji do tego zawodu. Takich pilotów i przewodników nikt w przyszłości, mimo odbytych kursów i być może zdanych egzaminów, nie zatrudni. Apelowano o konieczność permanentnego dokształcania się i doskonalenia jako niezbędny wymóg podnoszenia jakości usług. Konieczny jest jednak ustawowy system wymuszający ten postulat; niegdyś były nim klasy przewodnickie i pilockie.

Dyskutowano o tym czy przewodnicy i piloci mają w nowej ustawie łączyć swoje kompetencje i uprawnienia w jedną licencję. Większość dyskutantów była przeciwna takim pomysłom.

Pojawiały się jednak głosy, ze skoro ustawa w okresie minionych 10 lat funkcjonuje w miarę dobrze

... bowiem gości w naszym mieście od czasu do czasu wielu różnych ludzi i niby dlaczego by nie miał prawa sam oprowadzić ich po mieście, tylko angażować licencjonowanego przewodnika.

Po wypadku na Gubałówce władze Zakopanego podjęły środki zaradcze w postaci regulaminu dla fiakrów.
Ale to koń się spłoszył - nie fiakr.

Pokazując miasto grupie kilku znajomych chyba nie narażam się na posądzenie o "dzikie przewodnictwo", to byłoby już curiosum.

Ale to koń się spłoszył - nie fiakr.

Sąd Okręgowy w Szczecinie uniewinnił w procesie apelacyjnym dwie kobiety ukarane za opalanie się toples na jednym ze szczecińskich kąpielisk .....

Antoni - daj spokój z żartami na całego.

...ale gdyby, tak jak szczecinianki, postąpił ukarany wolontariusz przewodnik to wcale nie jest na zupełnie przegranej pozycji.

szansach tak zwanego "dzikiego przewodnika"

I niestety mamy już takie kuriozum, że w niektórych miastach służby mundurowe przeprowadzają kontrole żądając uprawnień od kogokolwiek, kto pracuje z turystami bądź sprawia takie wrażenie np. pokazując zabytki.

Problem w tym, że jak do tej pory nikt z ukaranych mandatami (a i tak przypadki takie są niezwykle rzadkie) nie zechciał dochodzić swych praw na sali sądowej.

ustawa precyzuje wyraźnie, iż przewodnik to osoba "zawodowo zajmująca się oprowadzaniem" - a więc jeśli p. Ewa oprowadzi po dowolnym mieście swoich znajomych, którzy przyjechali do niej na weekend - to OK, ale jeśli robi to ;podczas wycieczki z dziećmi (kiedy jest w pracy - gdyż się nimi opiekuje), to wówczas podchodzi to pod "zawodowość" - gdyż za bycie z dzieciakami otrzymuje pieniądze. Takie jest orzecznictwo w podobnej sprawie w Sądzie w Krakowie, a więc w przypadku kontroli przewodnickiej w dowolnym mieście w Pl sąd może się na ten wyrok powołać.

(...) przypomina wszystkim organizatorom wycieczek szkolnych (...) Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń, art. 60 § 4. Kto wykonuje bez wymaganych uprawnień zadania przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.

Teraz gdy na szlaku powie się "dzień dobry", to patrzą na człowieka jak na wariata.

Jeśli rozprawa w pierwszej instancji w sądzie grodzkim nie przyniosła rezultatu, to można było się odwołać.

to że "jakaś pani napisała na forum" to żaden dowód, podejrzewam że to zwykłe straszenie jak we wszystkich tego typu rozpowiadanych "miejskich legendach"

(...) szcególnie uśmiechnięte blondynki w wieku końcowej nauki lub wczesno-produkcyjnym.

Jesteś Lechu zdania, że "nie ma rady na takie przewodnickie madaty"?

Co do regulacji MEN, to tu się akurat zgadzam że jeżeli wycieczkę firmuje szkoła, to ma prawo dość restrykcyjnie dbać o opiekę. Natomiast nikt nie broni, skoro jest Pan takim entuzjastą pracy z młodzieżą, to niechże Pan założy minimum nakładu (3 osoby i złożenie informacji do miejscowej administracji) stowarzyszenie zwykłe pt "Klub Wujka Lecha" i organizuje wycieczki do woli. Nikt nie ma prawa ruszyć.

Tymczasem sytuacja wcale nie jest "katastrofalna" bo organizacje społeczne, wyznaniowe a także mogą organizować wycieczki w ramach działalności statutowej, i nikt im tego nie zabroni.

Rzekome rozporządzenie które sobie przejrzałem to jakiś ministerialny świstek, prawo powielaczowe którego nikt na poważnie nie użyje przeciwko rozsądnie prowadzonej i przyzwoicie zachowującej się grupie. Używane jest chyba tylko jako straszak na jeleni.

Polacy to naród który lubi mieć "głęboko" wszelkie przepisy. Kierowcy przekraczają prędkość, jadą po pijaku itp. chociaż to jest ostro kontrolowane i grożą za to surowe kary.

Prawo jest oczywiście durne i należy je zmienić, ale trzeba uważać żeby nie wychodzić z przesadzonymi i emocjonalnymi argumentami.

Wtedy to przewodnicy PTTK właśnie zaczęli "ostrzyć sobie zęby" by ponownie ogarnąć państwowym monopolem także turystykę młodzieżową i akademicką. Przemycone przez nich zapisy do uchwalonej w 1997 r. Ustawy o usługach turystycznych, sankcjonujące monopol państwowy na wykonywanie zadań przewodnika turystycznego i pozbawiąjący społeczną kadrę instruktorów i przodowników turystyki kwalifikowanej PTTK możliwości legalnego prowadzenia grup na większości ciekawych krajoznawczo obszarów kraju, ...

... hamulcem w rozwoju społecznej turystyki, ...

....w razie problemów oferuję pomoc prawną.....

Osobiście nie wierzę, że uchylenie przepisów i ministerialnego rozporządzenia spowoduje nagły powrót plecakowej turystyki w polskie góry.

Aby wykonywać oficjalnie zawód np. opiekunki dziecięcej konieczne będzie ukończenie liceum medycznego lub szkoły policealnej (publicznej albo niepublicznej) i uzyskanie tytułu zawodowego opiekunka dziecięca lub dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe.

Jak Bóg chce kogoś ukarać to mu najpierw rozum odbiera...

(...)przecież jeszcze nie dawno siła naszej organizacji zrzeszającej kilkaset tysięcy ludzi była wielka.

Tylko kto w PTTK-u powinien być odpowiedzialny za lobbowanie na rzecz przywrócenia praw przodownikom?