Unijna Komisja robi porządek

W orzeczeniu w sprawie przewodników wycieczek z 1991 r. (C-180/89) Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że art. 49 traktatu WE dotyczący swobody świadczenia usług nie zezwala państwom członkowskim na żądanie od przewodników towarzyszących grupom turystów uzyskania szczególnych kwalifikacji państwowych. Trybunał ustanowił jednak wyjątek obejmujący „muzea lub pomniki historyczne, które powinny być odwiedzane tylko w towarzystwie zawodowego i wyspecjalizowanego przewodnika”.

Jak widać wyjątek ustanowiony przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości nie obejmuje parków narodowych, parków krajobrazowych, jakichkolwiek pasm górskich i obszarów miast, dróg publicznych itp., a tylko muzea i pominiki historyczne jak np. zabytkowy zespół klasztorny czy skansen budownictwa regionalnego. Polska musi więc wyrzucić na śmietnik historii opasłe rozporządzenia ministerialne w sprawie przewodników i pilotów wycieczek i znieść dotychczasowe bezsensowne ograniczenia zarówno wobec cudzoziemców, jak i turystów krajowych i - co dla nas ważne - także wiążących ręce społecznej kadrze PTTK . I to jest uczciwe postawienie sprawy. Za to kocham Unię Europejską.

Ja też kocham Unię Europejską. Ale, co z tego wynika ? Czy mając uprawnienia pilota będę mógł oprowadzać grupy polskie po np. Paryżu czy Berlinie

Czy dotychczas nikt w naszym kraju tych faktów nie znał?

Będę mógł np. bez weryfikacji byc nauczycielem w Grecji czy Francji, od razu zacząć karierę jako londyński taksówkarz, a nawet sędzią w Szwecji - skoro nie można stawiać ograniczeń w wykonywaniu zdobytego zawodu.To fajna perspektywa, górą Unia

...od razu zacząć karierę jako londyński taksówkarz..

..bez weryfikacji byc nauczycielem w Grecji czy Francji..

Albo w Szwecji kroić w kuchni marchewkę, jak to poniektórzy docenci z Uczelni pracowali za komuny

Czy nie wydaje się Wam, że przewodnik to jakby nauczyciel?

Czy nie wydaje się Wam, że przewodnik to jakby nauczyciel? Że spełnia szczególną role edukacyjna i stąd jego wiedza powinna być zweryfikowana?

Czy nie wydaje się Wam, że przewodnik to jakby nauczyciel? Że spełnia szczególną role edukacyjna i stąd jego wiedza powinna być zweryfikowana? Oczywiście, funkcja/zawód powinien być dostępny dla każdego, nie tylko 'unionisty', ale kandydat powinien być sprawdzony pod kątem swojej wiedzy? Jak to robi się np. w Pradze? Znam sporo kolegów, którzy tak zdobyli uprawnienia na to miasto i nie płaczą? Lechu, czy przypadkiem na Twoją opinię nie oddziałują osobiste frustracje?

Nie uważam, że rola przewodnika jest identyczna z rolą nauczyciela. Wycieczka turystyczna to nie zaliczenie obowiązkowego wykładu, z którego zdaje się egzaminy. Dletego uważam, że to grupa powinna sama móc decydować kto będzie załatwiał noclegi na trasie wędrówki i prowadził w terenie oraz udzielał informacji krajoznawczych jeśli mają taką ochotę. Skoro zdecydują, że taką osobą może być dajmy na to autor publikacji o danym terenie albo doświadczony instruktor czy przodownik turystyki PTTK, to powinno to być wyłącznie ich sprawą, a nie aby to musiał być koniecznie narzucony odgórnym przepisem przewodnik z legitymacją wydaną przez władze państwowe. W związku obowiązującym w Polsce zakazem cenzury obywatele, czy to pojedyńczo, czy też w grupie, mają zagwarantowane prawo do niezależnego przekazywania i pozyskiwania informacji, a informacje krajoznawcze nie są tu czymś wyłączonym z zakresu tych praw. I takie jest moje zdanie, które jest zdaniem obiektywnym, jako że nie jestem związany ze środowiskiem przewodnickim. Ponadto zdanie to wynika z szacunku do wolności wyboru, a nie z jakiejś rzekomej osobistej frustracji.

(...) powinna być stworzona powszechna presja na doskonalenie się w "zawodzie" (...)

Już widzę tą ustawę...

Ustawa z dnia... o stworzeniu powszechnej presji na doskonalenie zawodowe obywateli

W sumie nawet bym się bardzo nie zdziwił...

Ale to przecież lekarz medycyny pracy bierze na siebie odpowiedzialność za to, czy ktoś jest w stanie oprowadzać wycieczki. Więc do kogo pretensje?

A od kiedy przewodnik jest od załatwiania noclegów??? Nawet w Unii?

Asociace průvodců ČR vznikla na podzim roku 2001 jako občanské sdružení průvodců v oblasti cestovního ruchu. Členy asociace jsou kvalifikovaní průvodci doprovázející zájezdy cizích i domácích turistů u nás, zahraniční zájezdy, místní odborní průvodci, ale i průvodci v památkových objektech naší země.

Z drugiej strony powinien istnieć jakiś mechanizm odwoławczy, bo zarząd korporacji też może się mylić, lub celowo deprecjonować kogoś "niewygodnego".

Ale to przecież lekarz medycyny pracy bierze na siebie odpowiedzialność za to, czy ktoś jest w stanie oprowadzać wycieczki.

granice zdrowego rozsądku

....przypadkiem na ..... opinię nie oddziałują osobiste frustracje?

Czyli wolna amerykanka? Róbta, co chceta? Likwidujmy więc wszelkie egzaminy, kontrole, uprawnienia, no bo przecież każdy będzie odpowiadał za siebie: lekarz za siebie (a kto będzie - i czy będzie to potrzebne, kto jest lekarzem?), sędzia za siebie, pilot za siebie... itp., itd.?

To niech jeszcze Unia dokładnie i odgórnie określi co to są:bo w przeciwnym razie w naszym kraju i tak dojdzie do nadinterpretacji.

Zresztą w Polsce w praktyce każdy przewodnik ma równoczesnie uprawnienia pilota i dość często zajmuje się nie tylko udzielaniem informacji o zwiedzanym obszarze (piloci zresztą też to robią) ale także sprawami noclegu, wyżywienia na trasie i opieką nad grupą. Po co więc ten nonsensowny podział?

Nie uważam, że podział jest nonsensowny.

Art.3.Przez użyte w ustawie określenia należy rozumieć: 7 b) pilot wycieczek - osobę towarzyszącą, w imieniu organizatora turystyki, uczestnikom imprezy turystycznej, sprawującą opiekę nad nimi i czuwającą nad sposobem wykonania na ich rzecz usług (...)
Art. 20. 3. Do zadań pilota wycieczek należy sprawowanie, w imieniu organizatora turystyki, opieki nad uczestnikami imprezy turystycznej w niezbędnym zakresie, wynikającym z charakteru imprezy, oraz czuwanie nad sposobem wykonywania usług świadczonych na rzecz uczestników podczas imprezy, a także reprezentowanie organizatora turystyki wobec kontrahentów świadczących usługi w trakcie trwania imprezy.

Do obowiązków i zadań pilota należą:
• obowiązek zapewnienia realizacji na rzecz uczestników wszystkich świadczeń objętych programem wycieczki w odpowiedniej ilości, jakości, terminie,
• obowiązek całodobowej wszechstronnej opieki nad uczestnikami wycieczki,
• obowiązek udzielania informacji krajoznawczej oraz informacji o obowiązujących turystów przepisach,
• obowiązek pełnienia funkcji tłumacza,
• pełnienie funkcji animatora imprezy, tzn. wzbogacanie programu o atrakcje, które nie były w nim zawarte.

I to jest właśnie sens tego podziału: nie jedna osoba do wszystkiego, ale 2 do zupełnie różnych spraw.

I uważam że w przypadku uprawnień Przewodnik/Pilot jest jak z prawem jazdy, każdy ma dostęp

Poza tym jak ktoś ma prawo jazdy, to może jeździć wszędzie, także za granicę.

Widać, że nie masz w ogóle pojęcia jaka jest dostępność kursów przewodnickich, jak sporadycznie i w jak niewielu miejscach się je organizuje

Kursów jest tyle że zaspokajają zapotrzebowanie, jeśli by było więcej chętnych to i kursów było by więcej (w Poznaniu jak widać zabrakło odpowiedniej ilości chętnych)

Z powyższego wynika, że pilot wycieczek jest przewodnikiem (również w Twoim pojęciu), bo ma obowiązek udzielania informacji krajoznawczych.

wszystkie te zadania może z powodzeniem pełnić jedna osoba i w praktyce najczęściej jedna osoba je pełni.

Krok 1. Kierowcą autobusu może być każdy. Nie sprawdzamy jego kwalifikacji. Jeżeli kogoś zabije to nikt go więcej nie wynajmie. Jeżeli sam sie zabije - oczywiście też nikt go nie wynajmie.

Nie chce być w grupie zabitych przez nieodpowiedzialnego kierowcę - żeby nauczył się na własnych błędach.

Istotnie - po 30 wypadkach w których zginie 260 osób żadne biuro nie zatrudni kogoś, kto nie ma kwalifikacji.

Dojdziemy do sytuacji, w której żeby prowadzić autobus trzeba będzie posiadać uprawnienia do tego, bo inaczej żadne biuro Ci nie zaufa.

Popatrz z perspektywy (poziomu) społeczeństwa a nie jednostki.

Coraz więcej przepisów, coraz mniej wolności. Państwo zatrudnia coraz więcej urzędników aby pilnowali przestrzegania przepisów i ścigali niesubordynowanych obywateli. Ci urzędnicy wymyślają nowe przepisy. Koło się zamyka. My za to płacimy. Wszyscy. Zwłaszcza Ci mniej zamożni...

Geszefciarze, czyli o standardach polityków

Z niesmakiem przyglądam się wzajemnemu opluwaniu, czyli kampanii wyborczej. Przyznam, że filmiki (spoty wyborcze) na tyle mnie brzydzą, że od kilku dni na nic nie zwracam uwagi. Wiem, że polskie kreatury, czytaj politycy w przeważającej mierze, to zwykli hochsztaplerzy, to geszefciarze, którym w głowach nie dobro Polski, nie dobro swojej małej ojczyzny –województwo, region. Im w głowach jedno – tworzenie w ramach uprawianej „polityki” kolejnej sitwy, wchodzenie w stare układy i budowanie nowych układów kolesiostwa, kamaryli politycznych o charakterze przestępczym.

W naszej polskiej rzeczywistości przy sejmowym „żłobie” pozostają dinozaury polskiej polityki. Oni (od 1989) reżyserują nam kolejne spektakle. Dbają o „czystość” w Sejmie, Senacie. Większość z nich to wieczni jak bieda w Bangladeszu towarzysze partyjniacy.

Właśnie partyjniactwo stało się największą bolączką tego kraju. Tu nad Wisłą jak mało gdzie indziej w Europie, na świecie ten szemrany układ ma się dobrze. Chcąc nie chcąc stajemy się świadkami niezwykle drogiego, jak kieszeń polskiego obywatela, cyrku lub przedstawienia. Przysłuchując się tym politycznym bredniom, temu kłamstwu jakie jest głoszone w ramach debat telewizyjnych, kolejnych konwencji programowych jako żywo stają mi przed oczyma obrazy z mojej młodości. Propagandowo ten sam skutek ma odnieść paplanina liderów tych dziwnych hybrydowych ugrupowań politycznych, co głoszenie haseł za czasów PRL. Ten sam namolny ton. Wiele podobieństw, prawie doskonała kopia z tym jednym wyjątkiem, że te same lub podobnie brzmiące ułudy głoszone są przez znacznie liczniejsze niż wtedy hordy partyjniaków.

Kim jest partyjniak, kim jest kandydat na partyjniaka? To wyspecjalizowany, wyselekcjonowany nie szczególnie mądry, lecz jednak cwany bez żadnych zahamowań cwaniak. To zazwyczaj urodzony hochsztapler, którym kłamstwo z ust płynie niczym miód z dobrze ułożonej pasieki. Mógłbym i chyba odważę się użyć śmiałego określenia – to polityczni przestępcy. Samo życie pokazuje, że w moim określeniu nie ma krzty przesady. Sejm to współczesne lobby bliskich sobie mentalnie ciemnych charakterów, dla których udział w jednym czy drugim środowisku o charakterze ciemno-biznesowym to nic nadzwyczajnego. A w razie czego, to albo zasłaniają się immunitetem lub, co często czynią, przyłapani za rękę na złodziejskim geszefcie wołają że to nie ich ręka. To oni hamują rozwój niemalże wszystkich dziedzin życia. Za ich sprawą mamy ciągle dziury w drogach, w budżetach, niemoc produkcyjną, lichwę i polską biedę. Na domiar złego wszystkich tych hamulcowych-posłów musimy niestety utrzymywać. Za obecną kampanię, czyli ucieczkę od politycznej i karnej odpowiedzialności można by uratować niejeden szpital, dom dziecka czy wiejską szkołę.

Dziwni mnie jednak naiwność odbiorów tej taniej, ale jakże kosztownej dla podatnika szmiry, którą nas skarmiają w ramach uprawiania politycznego stręczycielstwa. Pomimo istnienia tak wielu rozmaitych seriali telewizyjnych ciągle znajdują w sobie dość sił i czasu, aby oglądać kolejne seriale z udziałem politycznych kłamców. Jakąś ponadludzką, niewyobrażalnie dziwną niemocą nie potrafią oderwać się od przeszłości, która ciągle krąży niczym upiory z przeszłości. Jednak te polityczne straszydła dziś straszą naiwnych nie przeszłością, a przyszłością, w której upatrują dobrobyt i świetlaną przyszłość. Ale to już (wszystko) było.

Dlatego, mając na uwadze to co wyżej i kierując się własną wiedzą empiryczną; mając świadomość nieuchronności braku jakichkolwiek zmian wręcz przekonanie, że długo nikt tutaj niczego nie zmieni postanowiłem nie zawracać sobie głowy tymi kreaturami. Jeśli już zupełnie przypadkowo natrafię na jakąś kolejną debatę, czy sprawozdanie z konwencji, to potraktuję to jako Muppet Show, w którym naszymi rodzimi mymi lalkami ktoś mniej lub bardziej umiejętnie pociąga za sznurki.

Mam dwie wiadomości, obie są niestety złe! Od której zacząć? Pójście do urn spowoduje zachowanie tego co już znamy, pozostanie w domu oznacza to samo. Czyli wbrew prawu fizyki narażeni jesteśmy na działanie politycznego perpetuum mobile.
Autor: Marek Olżyński

Widzę, że większość osób BOI SIĘ weryfikacji swoich umiejętności oraz wiedzy. I być może z tego wynika lęk przed minimalną poprzeczką jaki jest egzamin.

A już słowo "większość" to spore nadużycie. W Polsce, za ideologią wolności, własności i sprawiedliwości opowiada się - jak pokazują wyniki wyborów - około 2-3 procent obywateli.

SZÓSTA KLEPKA

Wyjrzałam przez okno, bo to przecież na wsi jedna z podstawowych czynności. Zobaczyłam, że do mojej furtki zbliża się znajoma ze swoją suką.
-A co ty mi tu dom w zoolog zamieniasz! - zawołałam, otwierając drzwi.
-Saba, zostań! - rozkazała suce.
- Nie wygłupiaj się, wchodźcie - powiedziałam, bo znajoma spojrzała na mnie, jak Dorn na Giertycha, kiedy ten z sejmowej trybuny marszałkowi zoolog wypominał.
- Przyszłam do ciebie w ważniejszej sprawie. Demokracji - oświadczyła, a duże „D" w tym słowie po prostu się czuło. Usiadła, stawiając na podłodze wielką torbę.
- Oj, nie wiem, czy ci będę mogła pomóc... - zawahałam się, bo jeszcze nigdy w praktyce tak pryncypialnymi sprawami się nie zajmowałam. Nawet na poziomie wioski.
- Demokracja jest w naszym kraju zagrożona - powiedziała teatralnym szeptem.
-Wiem. Ale co ja mogę? - zastrzegłam się, zwłaszcza że znajomej wyraźnie chodziło o skalę kraju.
- Każdy tak mówi, a potem... - zawiesiła głos.
- A potem informacje są porażające - dokończyłam, będąc wyraźnie pod wpływem. Ale nie naleweczki z wiśni, lecz stałego oglądania TVN 24. - To co radzisz?
- Wziąć sprawę w swoje ręce. Widzisz tę torbę? - spytała.
- A co tam masz?
- Zabierz ze stołu papierzyska, to wyłożę.
Zabrałam
- Tu są haki. Tu gwoździe, Nokii, Siemensa i tak dalej. Wszystkie najnowszej generacji, z bajerami. Tu mam taśmy, a tu płyty CD i DVD. l jeszcze pluskwy, uważaj, bo się rozlezą.
- Lepiej, żeby nie... - przestraszyłam się. - Ale po co to wszystko?
- Jak to po co? To są narzędzia demokracji. Przy ich pomocy zbuduję IV RP,
-To ja nic nie rozumiem.
- Bo czytasz niewłaściwe gazety i oglądasz niewłaściwe telewizje.
- Takie same jak ty... – zauważyłam.
-Tak było kiedyś, pod twoim wpływem, Ale przejrzałam na oczy i tobie tez radzę.
- A te haki i pluskwy jakoś nie kojarzą mi się z demokracją, nawet czwartą.
-Nie bądź taki Kaczmarek! Bez haków i pluskiew nie zdemaskujemy wrogów demokracji. Są konieczne dla dobra Sprawy - wyraźnie usłyszałam duże S,
- O, Boże! - zawołałam, choć jestem bezbożnikiem, l obudziłam się, bo do okna stukała znajoma. W ręce trzymała dużą torbę. Obok stała Saba. Nie, nie otworzę...

GRAŻYNA ZWOLIŃSKA gzwolinska@gazetalubuska.pl

I nigdy nie poprowadziłem żadnej grupy za pieniądze

I mamy czystą sytuację: dobrzy i bardzo dobrzy konkurują ze sobą. Pracownik biura podróży wybiera pomiędzy tymi dobrymi i najlepszymi. I nie ma eksperymentu na turyście.

Przewodnictwo jako zawód. Całoroczny. Dochodowy. O odpowiedniej randze społecznej. Do tego dążę.

Gwoli wyjaśnienia - już kilka lat temu i niejeden raz dyskutowałam z Łukaszem na temat jego liberalnej "wizji" i też się z nim zupełnie nie zgadzam (co nie przeszkadza nam się przyjaźnić).

Egzamin jest po prostu za łatwy.
Z relacji z egzaminów, które ostatnio (w ciągu ostatnich 3-4 lat) zdawali moi młodsi koledzy wynikało że nie wymagano umiejętności stricte górskich, a egzamin zdawały osoby, które absolutnie nie powinny go zdać.

I mamy czystą sytuację: dobrzy i bardzo dobrzy konkurują ze sobą. Pracownik biura podróży wybiera pomiędzy tymi dobrymi i najlepszymi. I nie ma eksperymentu na turyście.

To zdany egzamin wpuszcza Cię na wolny rynek.

Dochodowy.

Co do przewodnictwa miejskiego (oprowadzania po mieście) też tego nie rozumiem.

Co do przewodnictwa górskiego - jeśli miałabym posłać swoje dzieci na szkolną wycieczkę górską - to zdecydowanie wolałabym aby towarzyszył im fachowiec, który ma "papiery".

Niestety ponieważ sama prowadzę w góry wycieczki szkolne wiem jakie są "kwalifikacje" górskie zdecydowanej większości nauczycieli. Po prostu tragedia.

Inna sprawa, ze faktycznie jak napisał Łukasz - to wcale nie muszą być "papiery" państwowe, wystarczą "korporacyjne".

Tylko jak na obecnym etapie rozpoznać - czy "Towarzystwo Zdobywania Szczytów", które nadało uprawnienia przewodnickie panu Ixińskiemu rzetelnie sprawdziło jego kwalifikacje?

Akurat nie miałabym zaufania do przewodnika PTTK, bo niestety znam przykłady takich, którzy są zrzeszeni w kolach PTTK a nie są fachowcami. Przykro mi ale tak jest.

Ale faktem jest że jak ktoś jest w tym środowisku - to wie kto jest dobry a kto nie. Ale skąd ma wiedzieć niezorientowany rodzic dziecka?

A mają uprawnienia państwowe?

Natomiast miałabym zaufanie do przewodnika, który ukończył kurs w którymś z kół studenckich

Oczywiście, że tak.

Przecież Dorcus pisał to samo co ja - że wg niego weryfikacja wiedzy na egzaminach państwowych jest niewystarczająca.

Mam pytanie do osób propagujących korporacje przewodnickie, jak miałoby to wygladać.

Przychodzę to takiej korporacji, np. PTTK....

....mówię że chciałbym zostać przewodnikiem i Pan Józiu mówi OK jest Pan już przewodnikiem

I myślę, że jest to właśnie zasługą trudnego egzaminu państwowego.

Co do mojej wiary w rzetelność egzaminów: wierzę baaaardzo głęboko.
Wiem, że nie będzie skuteczne w 100% - bo to niemożliwe. Bo też nie o to chodzi w zdobywaniu licencji. Chodzi o WSTĘPNĄ selekcję. O to, żeby dopiero Ci, którzy przeszli przez gruboziarniste sito mogli walczyć o klienta.

Przez analogię: informatyk (turysta) nie musi się zastanawiać jakiego kafelkarza (przewodnika) wybrać, żeby mieć minimum pewności że ten nie zawali roboty.

Łukasz pytał o wypadki w momencie, kiedy nie byłoby licencji. Popatrz na Indie - jak się tam jeździ. Nie ma licencji, nie ma ustalonych społecznych reguł poruszania się po drogach. I myślę, że nie jest to ideał...

Może... wirtualnie podnoszą swoje umiejętności?

Ot paranoja...

Widzę, że większość osób BOI SIĘ weryfikacji swoich umiejętności oraz wiedzy

mniej więcej tak jak komisja egzaminacyjna na przewodników beskidzkich sprawdza kwalifikacje kandydatów w terenie nie wychodząc z autokaru...

Witam wszystkich serdecznie.
Gdy emocje juz opadły jak po wielkiej bitwie kurz, zasiadłem do pisania tej
wiadomości. Miałem nie pisac nic, ale tak troche ku przestrodze innych
przewodników, badz przyszłych przewodników starających sie o zdobycie badz
rozszerzenie uprawnien przed komisja rzeszowska. No tak emocje juz opadły bo
byłem na takim egzaminie na rozszerzenie uprawnien prawie dwa tygodnie temu
w sobote i niedziele i pozostał po tych dwóch dniach zmagań (bitwy), ogromny
niesmak...Wiem nie powinno sie s.... we własne gniazdo, ale skoro boli to
napisze jak było....Zaczeło sie egzaminem teoretycznym w piątek o godzinie
11 jakby nikt ze zdających nie pracował, ale dobrze i tu niespodzianka nie
zdało chyba 4 osóby na 20 startujących. Nie pisze tylko w swoim imieniu ale
wiekszej grupy "zniesmaczonych" Uzyskałem na tescie maksymalną liczbe
punktów, a na odpowiedziach ustnych też mi dobrze poszło mimo zaskakujących
pytań. W sobote wyruszyliśmy na trase egzaminu juz w zmniejszonej grupie i
jeszcze dwie nastepne sie nie zgłosiły. Egzamin rozpoczał sie od Pilzna,
jechalismy w strone Wojnicza Nowego Sącza jako że był to egzamin na obszar
Beskidów od Sądeckiego po Żywiecki. Atmosfera jaka zapanowała tego dnia była
fatalna, komisja przerywała wypowiedzi kursantów, chodziła po autobusie i
dopytywała indywidualnie o różne dziwna rzeczy choć nie wiem czy wszystkich
o to samo bo rozmów w cztery oczy nie da sie sprawdzić...nie wiem czy tak
można na egzaminie bądz co bądz państwowym...Musze sie przyznać że mimo że
jestem przewodnikiem beskidzkim to dałem sie tak zestresować że przez cały
dzień do 19 nie zjadłem nawet kromki i nie wypiłem łyka herbaty, i to nie
tylko ja. Wszyscy siedzieli z mapami w garsci i doczytywali w panice. Na
poczatku była jeszcze jakaś kolejność wywoływania ale póxniej na kogo los
padnie było wielką niewiadomą...choc mam wrażnienie czy bardziej odczucie
czy aby dla wszystkich to było niewiadomą....Mieliśmy zaplanowane przejscie
trasa ze Szczawnicy przez Sokolice i dalej przez Trzy Korony do Sromowiec a
tu niespodzianka kolejna zreszta, zmiana trasy egzaminacyjnej i zamiast
panoramek z Sokolicy czy Trzech Koron mieliśmy panoramki z Szafranówki i
przejscie innym szlakiem....i podczas prowadzeniana trasie, choć nie wszyscy
prowadzili, dalej były wyrywkowe kontrole indywidualne np. miałem takie
pytanie co to za roslinka, uschnieta bez lisci i kwiatów?? Komisja była
nastawiona nie na sprawdzenie naszej wiedzy, ale na udowodnienie że niewiele
wiemy, co nam zresztą ukazywała na każdym kroku nie szczędząc złośliwości i
dezaprobaty do stanu naszej wiedzy...a wracająć do tej roslinki rozkruszyłem
ją i powachałem i okazało sie po zapachu że to dziurawiec, czym zaskoczyłem
egzaminatora...ale akurat roslinki i ptaszki i zwierzatka to moje hobby...
Co wiedziałem to mówiłem co nie to nie, nie byłem przygotowany na opisywanie
dróg dojazdowych do różnych miejsc w Beskidzie Niskim, oczekiwałem raczej
pytań z tereny zdobywanych uprawnien, o Beskid Żywiecki nikt mnie nie
zapytał....po tym egzaminie pozostał mi ogromny niesmak co do sposobu
przeprowadzenia egzaminu a a niektóre koleżanki szukały pomocy u psychologa.
Nie był to miły widok patrzec na poniżane i stresowane
"piećdziesieciolatki".....W związku z tym może warto sie zastanowić czy nie
warto zdawać takich egzaminów w wiekszych miastach...bo hm na prownicji jak
jest każdy widział...może w Krakowie byłoby obiektywniej....
Ech z przewodnickim pozdrowieniem....

Ja na szczęście z w/w komisją do czynienia nie miałam, ale pamiętam
opowieści kolegów sprzed paru lat, również dotyczące nieco dziwnej
"atmosfery" na egzaminie. Motto komisji brzmiało mniej więcej: "Jak się
mieszka tak daleko od gór [w Wawie], to nie można nic o górac wiedzieć". Co
komisja starała się egzaminowanym udowodnić - np. w Sanoku padały pytania o
tablicę pamiątkowe, nie bardzo związane z historią terenu, takie typu: "w
XX rocznicę wydarzenia Y wdzięczni mieszkańcy Sanoka..". Tablice były
zazwyczaj całkiem świeże - w sam raz do udowodnienia, że jak się rzadko w
górach bywa, to się ich nie zna. W Jabłonkach zażyczono sobie nieomalże
"odegrania" śmierci pewnego generała, co to się kulom nie kłaniał,
opowieści zdających o (prawdopodobnym) przebiegu wydarzeń były przerywane:
"Nie, nie, no przecież w 'Łunach w Bieszczadach' to jest opisane
inaczej..'.

"Dołowanie warszawki" dało się wyjaśnić uczestnictwem w egzaminie grupki
lokalnych przewodników z gwiazdą egzaminu, panią Zosią. Pani Zosia co
prawda dostała strasznej zadyszki na podejściu z rynku pod kirkut w Lesku,
co prawda w autokarze opowiadała grupie, jak to "zaraz zobaczymy ratusz w
Jaśliskach", czego koleżanka z "warszawki" nie omieszkała sprostować -
egzamin odbywał się po tym, jak ratusz przestał istnieć - ale pani Zosia
znała komisję. I tak podczas obiadu "zamiejscowi" siedzieli sobie osobno, a
pani Zosia and Co. - z komisją, podobnie było wieczorem, kiedy komisja i
lokalni zdający urządzili sobie wspólny 'wieczorek..'. Nie muszę dodawać,
że "warszawka" i inni zamiejscowi uwalili prawie wszyscy, a taka pani Zosia
- nie. Z obserwacji kolegów wynikało, że komisja i lokalsi po prostu bali
się dopuszczenia "konkurencji" - a jaką konkurencję dla przewodników PTTK z
Leska czy Sanoka, jeżdżących głównie z wycieczkami szkolnymi mogą stanowić
studenccy przewodnicy z Warszawy czy Lublina, chyba nie muszę mówić..

Podsumowując: jak się kogoś chce udupić, to nie ma siły - zawsze znajdzie
się sposób. Niesmak budziło głównie ewidentnie nierówne traktowanie
"miejscowych" i "przyjezdnych", wyraźna skłonność komisji do korzystania z
"jedynie słusznych" źródeł (podobno wyjątkowo źle widziane były wszelkie
przewodniki "Rewasza") i koncentrowanie się na nieistotnych, zupełnie
drugorzędnych szczegółach - no ale cóż, skoro wspomniana pani Zosia wyznałą,
że po górach to ona już ho-ho nie chodziła..

przestańcie na litośc boską obrażać Kolegów z komisji egzaminacyjnej

Dziwnym trafem narzekają ludzie, którzy egzamin oblali.

ktoś śmiał "oblać" egzaminowanego tylko dlatego iż ten ostatni zgubił szlak

inny nie odpowiedział na ustnym tylko na jedno pytanie

Może zamiast wylewać łzy koledzy studenccy starannie przygotowali się do egzaminu.

W sumie egzamin jest podsumowaniem naszego górskiego życia.

Wątpię też, że wkucie przewodnika Rewasza jest wystarczające aby zdać.

topografie powinnaś mieć w nogach

schodząc z Wetlińskiej do Berehów trzeba skałkę mijać z prawej strony a sugerować się wyraźniejszą ścieżką.

schodząc z Wetlińskiej do Berehów trzeba skałkę mijać z prawej strony a nie sugerować się wyraźniejszą ścieżką.

Dlaczego w takim razie osoby "pokrzywdzone" nie odwołują się i nie składają skarg?

Ad. 1. Stronnicza, złośliwa i niekompetentna? Dlaczego w takim razie osoby "pokrzywdzone" nie odwołują się i nie składają skarg? Czyżby podejrzewali iż wszyscy egzaminatorzy w kraju są stronniczy, złośliwi i niekompetentni.

Ad.2. Wybacz ale to regulamin określa zasady przeprowadzania egzaminu, a nie czyjeś wyobrażenia.

Ad.3 Przewodnik moze zgubić oznakowany szlak. Wybacz ale mamy diametralnie odmienne zdanie na temat przewodnictwa.

Teraz już wiem. Po co gością są potrzebni ludzie z blachą skoro ci ostatni gubią szlak i na dodatek nie lubią mówić do mikrofonu.

Wybacz ale osoba, która gubi szlak na egzaminie lub prowadząc grupę dla mnie jest osobą niekompetentną. Jeżeli gubi szlak w czasie obowiązków służbowych przewodnickich grupa powinna złożyć skargę do Urzędu Marszałkowskiego i zażądać zwrotu pieniędzy.

Jesteś przewodnikiem przede wszystkim odpowiedzialnym za bezpieczeństwo w górach. Jak zabezpieczysz owe bezpieczeństwo nie znając szlaków?

Ad.4. Rzeczywiście komisja była bezlitosna. Losujesz na egzaminie 3 pytania, masz na nie odpowiedzieć. Oczywiście to zbyt trudne dla przyszłych przewodników. Mogą odpowiedzieć na dwa.

Jestem w środku mojego górskiego życia, przede mną inne górskie wyzwania

Rozmawiasz z lokalsem. Mi nie zaimponujesz Matragoną.

Do czasu, gdy zaczełam interesować się forami górskimi przewodnicy studenccy kojarzyli mi się ze znakomitymi publikacjami, dobrymi inicjatywami typu Magurycz czy Jawornik. Teraz zaś kojarzą mi się tylko z osobami którzy mają ciągłe pretensje i narzekają jak ich to źle lokalsi traktują.

W internecie można umieścić wszystko.

Czy nie można odwołać się od niekorzystnej naszym zdaniem decyzji......

Przewodnik nie ma prawa przyjąć zlecenia nie znając szlaku.

Poza tym charakter naszego przewodnictwa tak bardzo różni się od powszechnie interpretowanego przez Was sposobu oprowadzania, że trochę mnie to śmieszy. My specjalizujemy się w określonych przedzinach.

Ad.2. Dziedziny. Programy objęte są tajemnicą handlową.

Ad.2. Dziedziny. Programy objęte są tajemnicą handlową.

czy Twoim zdaniem przewodnik może gubic szlak w czasie oprowadzania i czy w czasie egzaminu kandydat na przewodnika może zgubić ów szlak?

Żaden ze znanych mi egzaminatorów nie jest zawodowym przewodnikiem

jak byś miał taką "tajemnicę handlową" (...) to pewnie też byś się na tym Forum tym za bardzo nie chwalił

"Lokalsami" ponoć Wy nas nazywacie. Takiego określenia użyła Basia Z. w tej dyskusji o której wspominałam na forum bieszczadzkim.

Nigdy nie uwierzę w to, że ktoś nie zdał egzaminu tylko dlatego, że komisja boi się konkurencji.

Do czasu, gdy zaczełam interesować się forami górskimi przewodnicy studenccy kojarzyli mi się ze znakomitymi publikacjami, dobrymi inicjatywami typu Magurycz czy Jawornik. Teraz zaś kojarzą mi się tylko z osobami którzy mają ciągłe pretensje i narzekają jak ich to źle lokalsi traktują.

To programy standardowe, nigdy nie realizowane. Raz tylko wrzuciłam gotowca na stronę.

I co z tego, że pozyskam klienta jak nie będę w stanie go obsłużyć.

Państwowe minimum, identyczne w całym kraju jest ok. I jeszcze raz powtarzam: MINIMUM. Ten egzamin jest tylko semaforem skierowującym na odpowiednie tory.

Pracownicy TPN zostali upoważnieni przez wojewodę małopolskiego do
sprawdzania, czy wycieczki idące w góry prowadzi przewodnik. Turyści, którzy
go nie wynajmą, mogą trafić przed sąd

(...)
Odznakę uprawniającą do oprowadzania po górach po ostatnim kursie otrzymała
zaledwie jedna z ponad 60 osób, które wiosną ukończyły w Zakopanem dwuletnie
szkolenie. Każda zapłaciła za kurs prawie 6 tys. zł.

- To zamknięte środowisko, które niechętnie przyjmuje nowych. Dba o własne interesy - uważa jeden z uczestników. Nie chce ujawniać nazwiska, bo jesienią
czeka go egzamin poprawkowy.

Nasz kraj nie jest potentatem turystycznym ale ma dobrą opinię u odwiedzających nas gości.

Rynek turystyczny w Polsce dynamicznie rozwija się

Ja mam nadzieję, że ta strategia dotrze do tych, którzy rządzą naszym państwem, ponieważ również z uprzejmości DOT-u około roku temu brałem udział w takim sympozjum na temat prawa i wpływu prawa zarówno na polską turystykę jak i na turystykę czeską. Niestety, refleksja była bardzo smutna. My mamy doskonałe strategie, mamy doskonałe prawo. Czesi mają turystów i jest to powiedziałbym, rzecz zasadnicza. Jeżeli ci, którzy decydują o sprawach w państwie, ci, którzy ustalają przepisy, nie zrozumieją, że turystyka jest gałęzią niezwykle ważną i niezwykle potrzebną, dalej będziemy pisali wspaniałe opracowania, bo tych opracowań jest ogromnie dużo, te opracowania są nam bardzo potrzebne, ja naprawdę bardzo dziękuję (..)

Proszę nie obrażaj Polski.

Pod względem atrakcyjności Polska mieści się w pierwszej dziesiątce europejskich państw.

Ostatnio stwierdzono, że to co niszczy rynek turystyczny w naszym kraju to biurokracja i podatki.

Z korporacjami, szczególnie w obsłudze ruchu turystycznego nie spotkałam się.

W wolnej chwili poszukam.

Z informacji radiowych pamiętam, że zostaliśmy sklasyfikowani na 8 miejscu.

Czy to są znamiona recesji i upadku turystyki w Polsce?

31 stycznia 2008 r. zebrała się sejmowa komisja Przyjazne państwo. Ten truizm o którym wspomiałeś to wynosek, który został wyciągnęty z owego spotkania.

Korporacje kojarzyły mi się z międzynarodowym kapitałem z którym walczą antyglobaliści.

Jestem członkiem korporacji. Fiu, fiu, prawdziwa kapitalistka ze mnie.

W pierwszym znaczeniu tego słowa można mówić, że korporacje opanowują rynek. Cieszę się z tego. Dzięki wspólpracy jesteśmy konkurencyjni.

OK Łukasz. Niech Ci będzie. Siedzę nad ofertami, nie mam czasu na szukanie w internecie. Informację słyszałam w radiu zet, zapamiętałam tylko to 8 miejsce.

Ale ja jestem właścicielem dobrze prosperującej firmy. Większość moich Kolegów także ma swoje mikroprzedsiębiorstwa. Jestem zwolenniczką strategii błękitnego oceanu stworzonej przez W. Chan Kim'a i Renee Mauborgane, czyli "jak stworzć wolną przestrzeń rynkową i sprawić aby konkurencja stała się nieistotna.

Zmowa cenowa. Hmm czy jak dzwonię do Kolegi z informacją podniosłam ceny usług na ... Co Ty o tym sądzisz to już podpadam pod zmowę i mogę być oskarżona o zachowania nierynkowe?

teoria błękitnego oceanu sprawdza się w warunkach nadpodaży usług turystycznych.

ak wyśmiewana przez Ciebie (jesteś ekonomistą?) teoria błękitnego oceanu sprawdza się w warunkach nadpodaży usług turystycznych.

Pieniądze potrzebne do istnienia w czerwonym oceanie konkurencji (konkurowanie bardzo dużo kosztuje) przeznaczamy na wspólną reklamę.

Szef Dominującej Firmy mawia w takich sytuacjach: znowu dorabiasz ideologię do zarabiania pieniędzy.

Jest konkurencja. Ocean nie jest aż tak błękitny.

Tylko ten człowiek chodzi w butach górskich powiązanych drutem.

Człowiek, który u mnie robi (..) wyciąga na czarno

Czarny rynek istnieje bo są klienci którzy go popierają

Podsumowując - ustawa o prawach autorskich jest ważniejsza od ustawy o podatku od towarów i usług?

Dzięki za wyczerpującą odpowiedź.

Generalnie też jestem za kapitalizmem ale trudno mi zwalczać podatki skoro z nich jest wypłacane moje stypendium (ciągle jeszcze studiuję).

A nawoływanie do nieprzestrzegania prawa to nie kapitalizm tylko anarchizm.

Jak się okazuje gdzie nie spojrzeć - polityka.

Żeby zmienić bezsensowne prawo uchwalone przez polityków trzeba zostać... politykiem...

(...) albo nie przejmować się

Wyruszyli o koło 10, o 14 pierwsza intewencja GOPR, o 18 musiano sciągnąć całą grupę

Wczoraj mogło dojść do tragedii.

Kilka razy goprowcy udzielali pomocy mojej grupie.

Nie rozumiem więc co stało się. Wychodzi na to, że wychowawca i owa 4 skłamali lub przemilczeli.

Będziemy mogli wykorzystać ten wypadek aby doprowadzić do nienaruszalności przepisu o 1000 m.

W orzeczeniu w sprawie przewodników wycieczek z 1991 r. (C-180/89) Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że art. 49 traktatu WE dotyczący swobody świadczenia usług nie zezwala państwom członkowskim na żądanie od przewodników towarzyszących grupom turystów uzyskania szczególnych kwalifikacji państwowych. Trybunał ustanowił jednak wyjątek obejmujący „muzea lub pomniki historyczne, które powinny być odwiedzane tylko w towarzystwie zawodowego i wyspecjalizowanego przewodnika”.

Można zmienić polityków

I nie pomogła żadna wspaniała ustawa? Fiu, fiu...

analizowaliśmy tylko ich zachowanie.