Przewodnickie egzaminy

Nawiązując do sąsiedniego wątku, dotyczącego jakości szkoleń, chciałbym poruszyć kwestię tego jak wyglądają egzaminy państwowe, zwłaszcza praktyczne, w różnych miejscach.

Rozporządzenie określa przebieg egzaminu, który powinien wyglądać mniej więcej tak samo. Życie jednak wygląda inaczej

W szczególności prosiłbym o zwrócenie uwagi na następujące kwestie:
Czy i z jakim wyprzedzeniem była znana trasa egzaminu praktycznego?
Ile taki egzamin trwał?
Jakie były zadania egzaminacyjne na praktycznym?
Czy dopytywano o coś jeszcze i w jakim zakresie?
Czy w trakcie egzaminu teoretycznego dochodziło do zadawania pytań dodatkowych, wykraczających poza zakres wylosowanych pytań?

Poniżej, dla porównania, przytaczam stosowny zapis rozporządzenia:

Zaczne może od siebie i swoich doświadczeń

10.2006 egzamin na przewodnika miejskiego po WarszawieNIE. Trasa nie jest podawana, aczkolwiek powtarzają się te same schematy na każdym egzaminie.1 dzień teoretyczny, 2 - praktyczny.
Ja byłem po praktycznym po około godzinie egzaminu.Egzamin praktyczny był pieszy po mieście, zadania nie zostały wskazane przez komisję. Indagowana o trzy zadania egzaminacyjne, komisja dała odpowiedź taką: opowie pan o trzech obiektach.Dopytywano i drążono szczegóły przy omawianych obiektach.TAK. Komisja a zwłaszcza jeden z jej członków, miał tendencję do rozszerzania tematów. Poprosiłem nawet o wpisanie do protokołu moich uwag tego dotyczących. Podobnie ta sama osoba ma zwyczaj wcinania się w słowo, uniemożliwiając swobodne dokończenie wypowiedzi, co w trakcie egzaminu jest dosyć stresujące.

10.2004 Przewodnik sudeckiTAK, ok. 14 dni3 dni pod rząd (1 dz. teoria + 2 dni praktycznego)prowadzenie wycieczki autokarowej, współpraca z kierowcą,
Przekazywanie informacji na trasie o obiektach,
Prowadzenie wycieczki pieszej.jeżeli to raczej naprowadzano niż dopytywano. Generalnie komisja się nie wcinała.były pytania dodatkowe ale IMHO mieszczące się w normie, zresztą pytania były raczej przekrojowe więc dodatkowe pytania pozwalały raczej doprecyzować temat.

09.2004 przewodnik terenowy dolnośląskitak. ok 14 dni1 + 1prowadzenie autokaru i przekazywanie informacji,
oprowadzanie po obiekcie x 2nie. komisja nie wtrącała się, nie wcinała się egzaminowanemu.Raczej nie. Egzamin w moim przypadku był raczej swobodną dyskusją na wylosowane tematy.

11.2000 komisja krakowska, przewodnik beskidzki (egz. na II klasę)NIEwówczas 1 + 1 (wtedy nie było obecnych przepisów)autokar + prowadzenie w terenie górskimtak.
komisja miała niemiły zwyczaj wcinania się w wypowiedzi prowadzącego i dopytywania się o szczegóły.nie, raczej naprowadzano.
BTW jako że nie było wówczas obecnej procedury egzaminacyjnej, egzamin składał się z 5 pytań, co uważam za rozsądne.

pzdr.
Tomek D

To teraz Ja
Choć coprawda było juz to parę latek temuOkoło 14 dni wcześniej (albo nawet wiecej)1 dzień teoretyczny a po około 6 miesiącach praktyczny (wtedy to było zamieszanie z nową ustawę o usługach turystycznych)Prowadzenie w autokarze, po obiekcie, w terenie(ale tylko niektórzy)Raczej nie a jesli juz to bardziej pytania naprowadzające Raczej nie.

Tak ze swojego doświadczenia i obserwacji myśłe ze na egzaminach powinna być wieksza częśc górska (np prowadzenie w trudnym terenie)
Krzyś

Na podstawie relacji z egzaminu w czerwcu 2006. Śląski Urząd Wojewódzki.Z wyprzedzeniem około 2 tygodni znane były trzy trasy. Już po egzaminie teoreretycznym (w przeddzień praktycznego) wylosowano jedną z nich.1 dzień teoretyczny dwa dni praktyczny.Prowadzenie w autokarze, oprowadzanie po zabytkach i innych obiektach (np. bunkry w Węgierskiej Górce, chałupa Kawuloka). Krótki spacer w góry, "panoramki".Owszem. W niewielkim. w każdym razie nie wykraczającym poza to co przewodnik powinien umieć.
Stosowano to wobec osób co do których były wątpliwości, bo słabo wypadły.

Zwracano uwagę na metodykę.Nie. Ale zakres jaki obejmowały pytania teoretyczne do wylosowania był dość obszerny (dotyczyło egzaminu ustnego).

Ogólne wrażenia wszystkich zdających z SKPG "Harnasie" bardzo pozytywne. Odnieśli wrażenie, że komisja była nastawiona bardzo życzliwie do zdających.

Pozdrowienia.

Basia

Mój egzamin na przewodnika beskidzkiego przeprowadzony przez komisję „katowicką” przebiegał następująco:Trasa nie była określona, do dnia egzaminu nic nie wiedziałem na temat jej przebiegu.
Egzamin praktyczny został przeprowadzony następująco;
Dzień I; egzamin rozpoczynał się "autokarówką" w okolicach Pawłowic następnie Skoczów – Cieszyn (tu egzamin w mieście trzy grupy trzy różne trasy) - Ustroń – Wisła –Przełęcz Kubalonka – Istebna – Jaworzynka – Ochodzita (koniec autokarówki początek trasy pieszej w terenie)
Ochodzita – panoramki – przejście górami do Zwardonia – metodyka prowadzenia grupy w terenie.
Dzień II trasa piesza Zwardoń – Rachowiec - Sól.
Autokarówka na trasie Sól – Żywiec.
Kolejność prowadzenia wycieczki autokarowej była losowa (kapelusz z karteczkami zawierającymi nazwiska znajdował się w rękach egzaminatora). Pierwszy zdający zgłaszał się na ochotnika pozostałych losowali „z kapelusza” uczestnicy egzaminu.Egzamin trwał trzy dni. Po pierwszym dniu składającym się z teorii pisemnej i ustnej z ponad 30 osobowej grupy zdało pozytywnie 16 osób, które przystąpiły następnego dnia do 2 dniowego egzaminu praktycznego.Początkowo tak jak napisałem powyżej to prowadzenie wycieczki autokarowej, współpraca z kierowcą, przekazywanie informacji na trasie o obiektach, następnie informacje związane z historią, architekturą, etnografią itp. Prowadzenie wycieczki pieszej w terenie, metodyka prowadzenia wycieczki.Moim zdaniem nie zadawano pytań wykraczających poza obszar materiałów i tematów jakie były przekazywane podczas zajęć na kursie.Odpowiadałem wyłącznie na pytania zawarte w wylosowanych zestawach. Zestaw, który wylosowałem w porównaniu z pytaniami zawartymi w części pisemnej był stosunkowo łatwy pozwalający na precyzyjną, wyczerpującą i zadawalającą egzaminatorów odpowiedź.

Reasumując – egzamin w części teoretycznej był zróżnicowany. Wiele z 30 pytań znajdujących się teście egzaminacyjnym było nieprecyzyjnie sformułowanych, wprowadzając wątpliwości co prawidłowości udzielanej odpowiedzi. Pytania zawarte w części teoretycznej ustnej były dużo łatwiejsze i precyzyjnie sformułowane. Część praktyczna została profesjonalnie przeprowadzona przez egzaminatorów, z małym wyjątkiem, kiedy zmuszony byłem do zwrócenia (może zbyt głośno) egzaminatorom uwagi, że nie jestem w stanie odpowiadać jednocześnie na zadawane równocześnie przez 3 członków komisji egzaminacyjnej pytania. Dzisiaj myślę, że to była też część egzaminu – metodyka opanowanie grupy.
Pozdrawiam Marian.

Ja tylko tytułem uzupełnienia wypowiedzi Mariana -jako, że to był ten sam egzamin.Dopytywano się w czasie prowadzenia wycieczki pieszej. Tzn prowadzący delikwent był cały czas maglowany.

jakie były pytania i odpowiedzi na egzaminie pisemnnym odpiszcie tylko szybko!!

średnio trudne.

Tak BTW to ciekaw jestem czego oczekujesz, skoro nie podajesz o jaki obszar uprawnień Ci chodzi.
Przydatny może być ten link:
http://szkolenia.om.pttk.pl/przewodnicy.php

pzdr.
Tomek D