Imprezy PTTK
Propozycje do przepisów
wszystkich wiadomości w wątku: 2
data najnowszej wiadomości: 2003-02-05
Temat: Propozycje do przepisów
Autor: Przodownik 1811
Data: 2003-02-04 23:37:58
dotyczących bezpieczeństwa imprez w górach i przewodnictwa turystycznego. Szkic proponowanych zmian.
Ustalenie warunków prowadzenia wycieczek zbiorowych na terenie Parków Narodowych, które obejmują najwyższe, najbardziej eksponowane i najniebezpieczniejsze partie polskich gór powierzyć ich
dyrekcjom w porozumieniu z GOPR i TOPR. Do ich kompetencji i obowiązków by należało zamykanie niebezpiecznych odcinków szlaków zimą. Anulować zapis w Rozporządzeniu RM mówiący o obowiązku wynajęcia przewodnika w górach powyżej 1000 m. n.p.m. W Ustawie o turystyce i Kodeksie wykroczeń dodać poprawki wyraźnie rozgraniczające wycieczki komercyjne od organizowanych prywatnie przez różne stowarzyszenia i organizacje (dotyczy PTTK) i prowadzonych społeczne poprzez umieszczenie stosownych definicji. Wyraźnie dopuścić dowolność w organizowaniu i prowadzeniu wycieczek społecznych i indywidualnych przez umieszczenie zapisu, że mogą odbywać się bez przewodnika. Reszta przepisów może z grupsza pozostać bez zmian. To wszystko w wielkim skrócie
Uzasadnienie: Latem na terenach powyżej 1000 m n.p.m (za wyjątkiem wspomnianych wyżej Parków Narodowych) szczególne zagrożenia dla życia i zdrowia nie występują. Nie ma tu latem wyraźnej róznicy co do zagrożeń między terenami turystycznymi i dużymi kompleksami leśnymi w innych częściach Polski, a gęsta sieć szlaków zapewnia wystarczające bezpieczeństwo i orientację w terenie. Poważniejsze zagrożenie na terenach górskich występuje zimą (możliwość zabłądzenia i zamarznięcia) nie tylko powyżej 1000 m. n.p.m., ale także poniżej tej wysokości (przykład: ostatnie zabłądzenie grupy w paśmie Leskowca), co czyni wspomniany przepis pozbawionym sensu. Wobec rozpowszechnienia się telefonii komórkowej jest to w dzisiejszych czasach jednocześnie zupełny anachronizm z uwagi na łatwość ściągnięcia pomocy. Ustalenie definicji rozróżniających charakter wycieczek grupowych jest niezbędne, ponieważ obecne przepisy są z tego powodu rażąco niespójne i umożliwiają dowolne ich interpretowanie i nadużycia. Przykład: grupa turystów indywidualnych licząca ponad 10 osób może być niesłusznie uznana za wycieczkę zbiorową.
Czy ktoś ma coś do uzupełnienia?
Pozdrawiam
Ustalenie warunków prowadzenia wycieczek zbiorowych na terenie Parków Narodowych, które obejmują najwyższe, najbardziej eksponowane i najniebezpieczniejsze partie polskich gór powierzyć ich
dyrekcjom w porozumieniu z GOPR i TOPR. Do ich kompetencji i obowiązków by należało zamykanie niebezpiecznych odcinków szlaków zimą. Anulować zapis w Rozporządzeniu RM mówiący o obowiązku wynajęcia przewodnika w górach powyżej 1000 m. n.p.m. W Ustawie o turystyce i Kodeksie wykroczeń dodać poprawki wyraźnie rozgraniczające wycieczki komercyjne od organizowanych prywatnie przez różne stowarzyszenia i organizacje (dotyczy PTTK) i prowadzonych społeczne poprzez umieszczenie stosownych definicji. Wyraźnie dopuścić dowolność w organizowaniu i prowadzeniu wycieczek społecznych i indywidualnych przez umieszczenie zapisu, że mogą odbywać się bez przewodnika. Reszta przepisów może z grupsza pozostać bez zmian. To wszystko w wielkim skrócie
Uzasadnienie: Latem na terenach powyżej 1000 m n.p.m (za wyjątkiem wspomnianych wyżej Parków Narodowych) szczególne zagrożenia dla życia i zdrowia nie występują. Nie ma tu latem wyraźnej róznicy co do zagrożeń między terenami turystycznymi i dużymi kompleksami leśnymi w innych częściach Polski, a gęsta sieć szlaków zapewnia wystarczające bezpieczeństwo i orientację w terenie. Poważniejsze zagrożenie na terenach górskich występuje zimą (możliwość zabłądzenia i zamarznięcia) nie tylko powyżej 1000 m. n.p.m., ale także poniżej tej wysokości (przykład: ostatnie zabłądzenie grupy w paśmie Leskowca), co czyni wspomniany przepis pozbawionym sensu. Wobec rozpowszechnienia się telefonii komórkowej jest to w dzisiejszych czasach jednocześnie zupełny anachronizm z uwagi na łatwość ściągnięcia pomocy. Ustalenie definicji rozróżniających charakter wycieczek grupowych jest niezbędne, ponieważ obecne przepisy są z tego powodu rażąco niespójne i umożliwiają dowolne ich interpretowanie i nadużycia. Przykład: grupa turystów indywidualnych licząca ponad 10 osób może być niesłusznie uznana za wycieczkę zbiorową.
Czy ktoś ma coś do uzupełnienia?
Pozdrawiam
Temat: Re: Propozycje do przepisów
Autor: Piotr Rościszewski
Data: 2003-02-05 00:18:18
Właściciel lub administrator terenu, który wydał zgodę na poprowadzenie szlaku turystycznego odpowiada za stan drogi, którą ten szlak prowadzi, a tym samym za wypadki na tej drodze. Jeżeli droga okresowo nie nadaje się do użytku, to po winien zadbać o odpowiednie ostrzeżenia lub zamknąć szlak. Moim zadaniem nie trzeba do tego żadnych nowych kompetencji lub obowiązków. Potrzeba raczej obudzenia tych, którzy żyją w błogiej nieświadomości, że mają te kompetencje i obowiązki od dawna.