Życzenia Świąteczne

Chciałbym tą drogą złożyć serdeczne życzenia, zdrowych wesołych Świąt Bożego Narodzenia, oraz Szczęśliwego Nowego Roku wszystkim Członkom naszego Towarzystwa. Żeby nam się chciało i nic nas nie zniechęcało do działania na rzecz PTTK i jego członków, a turystyka była najbardziej ulubioną dziedziną spędzania wolnego czasu.

Wesołych Świąt.
Śniegu po pachy,
smacznej kiełbachy,
prezentów kupę,
rózgi na d . . e.

Do nieba choinki,
wędzonej szynki
oraz szczęśliwego wyskoku
do Nowego Roku !!

Dzięki, wzajemnie Tobie i wszystkim członkom naszego Towarzystwa.
Dużo zdrowia!

Zbyszek

Z opłatkiem

Do siego roku życząc siostrze czy bratu
Kiedy w rozłące pędzi dni ostatek
(Choć dziś ten zwyczaj obojętny światu)
ślę Ci Opłatek.

Dla nas on zawsze świętość wyobraża:
Pamiątkę łaski udzielonej z nieba
A oprócz skarbu branego z ołtarza
Własny kęs chleba.

Ojców to naszych obyczaj prastary
Rodzimej niwy maluje dostatek.
Symbol braterstwa, miłości i wiary
Święty opłatek.

Kajetan Kraszewski 1876

"Rok pewien - etap życia
Czasem pusty, czasem brzemienny,
Póki trwa, do zdobycia
Jest stok stromy i trakt kamienny".

Przyłączając się do życzeń świąteczno-noworocznych życzę:
"Wszystkim turystom "poniewierakom".
Tym co rowerem, jachtem,lub pieszo.
Ruszają w drogę ku nowym szlakom.
Życzę niech zdrowiem dobrym się cieszą.
Niech Wam nie braknie nigdy zapału,
Świat podbić trzeba, najwyższa pora"

Pozdrawiam serdecznie
Aldona

I z kolędą...... a wiersz Leszka Waszczyńskiego dedykuję wszystkim

Panie, w ten Wieczór Wigilijny
Natchnij nas swoją mocą boską,
uczyń z nas ludzi mądrych, silnych
i gwiazdkę zapal nam beztroską

Niech wszystkie spory, kłótnie, waśnie
zgasną w nas wreszcie do ostatka,
niech w każdym sercu b edzie jaśniej
od drzewka, kolęd i opłatka

Niechaj ta zima mroźna, biała
da oprócz zawiei krztynę słońca
Nie pozwól by nas opętrała
zła żądza władzy i pieniądza

Pokaż nam drogę, dodaj siły
nie każ w połowie jej zawracać
A wszystkim, którzy pobłądzili -
wybacz
I naucz nas wybaczać

Z najlepszymi życzeniami

Monika P.

Staropolskim obyczajem,
gdy w Wigilię gwiazda wstaje,
Nowy Rok zaś cyfrę zmienia,
wszyscy wszystkim ślą życzenia.
Przy tej sposobności
i ja życzę Wam radości,
aby Wam się też darzyło,
z roku na rok lepiej było!

Gdy pierwsza gwiazdka błyśnie na niebie
święty Mikołaj przyjdzie do Ciebie,
razem powspominacie lepsze czasy,
popróbujecie świąteczne frykasy,
potem odleci i skryje go mrok,
lecz ty się nie martw-wróci za rok

A Święta przyjdą w srebrnej bieli,
i Stary Rok w Nowy się zamieni,
przyjmijcie więc gorące me życzenia:
szczęścia i zdrowia, powodzenia,
przygód obfitości, samych miłych gości
życia bez kłopotów, wspaniałych przyjaciół
ogromnej kasy, wygodnych butów,
lekkiego plecaka, miękkiego fotela,
łagodnego konika, który wie gdzie dojechać,
eleganckiego auta, wakacji pod żaglem
i żeby w nadchodzącym roku
wszystko było lepiej i normalniej
także dużo serdecznej słodyczy
wszystkim wam Antoni życzy.

Ja wierszy pisac nie umiem i nie mam pod reka, zadnego tomiku i dlatego mam zyczenia wizualne
LINK

Udekorowalam dla was ten tatrzanski swierk, ktory kiedys wyrosl na mojej drodze na Rusinowej polanie i zycze wszystkim, by cala polana zapelnila sie takimi prezentami, jakie sobie zyczycie.

Ewa

Witam

"Ja wierszy pisac nie umiem i nie mam pod reka, zadnego tomiku i dlatego mam zyczenia wizualne"

LINK

Zdjęcia sa naprawdę przepiękne. To prawdziwa sztuka, a nawet majstersztyk! To wspaniałe mieć taką pasję!

Pozdrawiam
Aldona

strona domowa: http://ahormanska.webpark.pl

"Zdjęcia sa naprawdę przepiękne. To prawdziwa sztuka, a nawet majstersztyk!"

Zgadzam się w zupełności.
Bluszczem odziany pień i inne drzewa
zwłaszcza mi się mocno spodobały.

Ino uwaga drobna po pobieżnym zwiedzeniu, wśród roślinek wielu, których nie potrafiłbym nazwać:
języcznik zwyczajny to raczej podrzeń żebrowiec
lub paprotnik ostry ( mało wyraźne widać ),
zdjęcie "Babia Góra" przedstawia głównie ciemierzycę, zieloną zapewne,
a omieg to kozłowiec górski / omieg kozłowiec ( bo raczej nie omieg górski ).

Kiedys przy okazji dłużej się ponapawam

Serdeczności,

Kuba

Ciesze sie, ze ci sie podobaja.
Mysle, ze niejeden internauta bedzie mial okazje powedrowac dzieki nim po Polsce.

W moich zasobach ciegle czeka na przekazanie zdjecie twojego ojca na Chelmskim rynku, kiedy oprowadzal po ty miescie podczas wyprawy klubowej na Szczytnik. Fotka Dwunastu Apostolow, tez byla wowczas zrobiona.

POzdrawiam
Ewa

Strona chodzi w calosci dopiero od tygodnia i ciagle nad nia pracuje.
Nie jestem przyrodnikiem i nie potrafie rozpoznawac gatunkow roslin. Szukalam w roznych katalogach i nie zawsze potrefie ustalic gatunek. Wiem od fachowcow, ze nie jest to latwe, jak na fotce sa tylko kwiaty. Potrzebny jest jeszcze lisc, pokroj i znajomosc srodowiska, w ktorym rosla roslina.
Zdjecia juz wisza i teraz przyjdzie czas na konsultacje z fachowcami. Mam paru takich pod reka, tyle, ze w roznych koncach Polski. Trzeba bylo fotki powiesic, by mogly byc ogladane i konsultowane, przez innych.

Ten paprotnik, o ktorym mowisz znalazlam na stokach Witoszy w oplowie kwietnia, czyli przed okresem wegetacji, wynika z tego, ze jest zimozielony.
Z roslinami na Babiej jest podobnie. Na razie maja jedynie nazwy plikow, a gatunki ustale z botanikami.

Jesli ktos znajdzie blad merytoryczny, yo prosze o kontakt ze mna na priv. Bedze bardzo wdzieczna, jak pomozecie mi tworzyc ten ilustrowany przewodnik po kraju.

Pozdrawiam
Ewa

Mnie zachwyciła kolekcja zjęć – ambon i innych elementów architektury sakralnej. Istny majstersztyk. Chętnie kupiłbym album z tymi zdjęciami. Może wydasz?
Z.Klose

Jesli wiesz, ajk sie za to zabrac, to moze pomozesz. Bo ja nie mam pojecia.

Na stronie niema jaszcze zdjec, ktore powstaly w 2004 roku, wszystkie sa sttarsze, a bylam tego lata w wielu ciekawych i pieknych miejscach w Posce. Zmienilam jednak material z nagatywow na slajdy i jak na razie nia mam ich jak poskanowac, a jest t ego zbyt wiele, bym mogla to zrobic w profesjonalnych labach.

Na razie zrobilam z tego wystawe i mozna o nich poczytac na stronie. Moge ja rowniez wypozyczyc w dowolne miejsce w kraju i za granica.

"W moich zasobach ciegle czeka na przekazanie zdjecie twojego ojca na Chelmskim rynku, kiedy oprowadzal po ty miescie podczas wyprawy klubowej na Szczytnik. Fotka Dwunastu Apostolow, tez byla wowczas zrobiona".

Cieszę się, ciągle miło wspominam spotkanie Klubu Zdobywców Korony Gór Polski w Lubawce i wyprawę na Skalnik. Ale będą kolejne wyprawy i okazja do spotkania.
A więc do zobaczenia!

Pozdrawiam
Aldona

strona domowa: http://ahormanska.webpark.pl

"Strona chodzi w calosci dopiero od tygodnia"

To dobra wiadomość - znaczy, nie muszę żałować,
że dopiero teraz ją obejrzałem

"Nie jestem przyrodnikiem i nie potrafie rozpoznawac gatunkow roslin."

Ja też nie jestem przyrodnikiem.
Ale i to mogłoby nie pomóc:
Kiedyś prowadziłem wycieczkę,
której opiekunka - nauczycielka biologii -
nie rozpoznawała najpospolitszych nawet wiosennych kwiatów.
Ale za to specjalizowała się bodaj w płazińcach czy innych mitochondriach

"Szukalam w roznych katalogach"

Niedawno Muza wydała książeczkę:
"Rośliny gór polskich. Encyklopedia kieszonkowa"
- szczerze polecam, bardzo mile mnie ów bryczek zaskoczył.

"Ten paprotnik, o ktorym mowisz znalazlam na stokach Witoszy w oplowie kwietnia, czyli przed okresem wegetacji, wynika z tego, ze jest zimozielony."

Wszystkie trzy wymienione gatunki mają liście zimotrwałe.
Języcznik ma - inaczej niż pozostałe nasze paprocie - liście niepodzielone,
stąd zupełnie nie wchodzi w grę.
Jeśli zdjęcie z okolic Sudetów, to będzie chyba raczej podrzeń żebrowiec.

A i jeszcze - wypadło mi poprzednio:
czy goździki zdjęłaś może w Bieszczadach?
Roślinka wygląda mi na tylko tam w Polsce rosnący
goździk skupiony.

Przegladając zdjęcia przyrodnicze,
nie zauważyłem poczatkowo krajoznawczych.
Te dopiero zrobiły na mnie wrażenie!

Jeśli się nie obrazisz, uwag kilka pobieżnych do okolic nieco mi znajomych:

Dział Beskid Niski
- "miejsce pamięci w Dukli" to rynek w Nowym Żmigrodzie,
- Huta Polańska to nie polana, ale nieistniejąca wieś,
- o łemkowskiej chałupie z częścią gospodarczą pod jednym dachem
dobrze byłoby powiedzieć "chyża"

Dział Bieszczady
- "dzwonnica Kościoła w Jurkowicach" to dawnej cerkwi w Jurowcach
- "kapliczki słupowe" w MBL w Sanoku ( koło cerkwi z Rosolina )
to w rzeczywistości tak specyficzne nagrobki
- "Jezioro Solińskie" to widok z zapory w Solinie, lecz w dół Sanu,
zatem już na Jezioro Myczkowskie
- ślad cerkwi nie w "Wołosatym" a w Wołosatem

Dział Lubelszczyna
- "attyka na kamienicy Przybyłów" w Kazimierzu - widać głównie kamienicę Mikołaja Przybyły,
kamienicy Krzysztofa Przybyły - skrawek malutki tylko
- "ogród botaniczny Uniw. Marii Skłodowskiej-Curie" - ma alma mater przyjęła sobie czemuś
odwrotną kolejność nazwisk Noblistki,
nazywa się wszak krótko UMCS; ogród takoż.
- "Pomnik Orła Białego" to faktycznie pomnik Konstytucji 3-go Maja
- owe "kaskady" na Tanwi zwie się szumami ( częściej niż szypotami )

Dział Beskidy
- "pomnik bł.Jana Kolbe na stokach Turbacza" - raczej św. Maksymilinana
- "kościół św. Jana Oblubieńca w Muszynie" - oczywiście św. Józefa

Dział Architektura drewniana
- Wysowa leży nie w woj. podkarpackim, a małopolskim
- d.cerkiew nie w "Wojtkowie", a w Wojtkowej
- d.cerkiew nie w "Jurowicach", a Jurowcach
- cerkwie w MBL w Sanoku pochodzą kolejno: z Grąziowej i Rosolina; zaś kościół z Bączala Dolnego
- cerkiew znajdujacą się w Muzeum Wsi Lubelskiej
tutejsza parafia greckokatolicka nabyła w Tarnoszynie ( pow. Tomaszów Lubelski ),
dokąd bodaj wiek wcześniej przeniesiono ją gdzieś spod Sokala
- kościół św. Leonarda w Lipnicy Murowanej pochodzi najpewniej z końca XVI w.
( choć wg tradycji ma być nawet jeszcze
o 2 wieki starszy niż u Ciebie )

Jednak to powyżej to w sumie błachostki.
Jestem pod ogromnym wrażeniem Twojej galerii
- zarówno jeśli chodzi o jej wielkość i rozległość tematów,
jak i jakość ujęć i kompozycji.
Po częściowym tylko i powierzchownym przejrzeniu galerii
mam dużą ochotę wybrać się w szereg miejsc, gdzie jeszcze nie byłem,
a czuję też, że wielu obiektów i okolic mi znanych,
których urok wydobyły Twoje fotografie,
wcześniej dostatecznie nie doceniłem.

Dziękuję, pozdrawiam, rozwoju strony wyglądam.

Serdeczności,

Kuba

Dziekuje serdecznie za uwagi. Niektore bledy powstalu nieswiadomie, niektore przes z niuwage , a niektorych ingormacji brak z powodu niezapisania ichw notesie podczas fotografowania. Tak np. bylo w skansenie w Sanoku. Kiedy robilam te zdjecia, to nie tylko nie myslalam o stronie, ale nawet niemialam i nie potrafilam poslugiwac sie komputerem.

Milo mi szczegolnie, ze taki krajoznawcza postanowil dzieki moim zdjeciom gdzies jeszcze pojechac, lub powrocic na miejsca sobie znane.
Strone zrobilam wlasnie w tym celu, buy zachecala ludzi do turystycznyc wedrowek. Czyli zaczyna osiagac swoj cel.

W jubileuszowym roku PTTK, kiedy byl ogloszony konkurs "Moje PTTK" w roznych kategoriach, ja zanioslam do ZG pokaznej grubosci album, z dopisanym motto: Moje PTTK to zabytki, gory, las,woda i przyroda . Przypadlo mi w udziale drugie miejsce w kategorii fotografia (kto dostal pierwsze nie wiem, a raczej nazwisko na protokole mi nic nie powiedzialo, a pierwsze nagrody wreczano oddzielnie). Byla rowniez kategoria stron internetowych, a ja nawret wowczas niepotrafilam zajrzec do internetu.
teaz zrobilam , to co zrobilam i jestem dunma z siebie, bo jestem z czasow stalowki i kalamarza i nauki rosyjskiego w szkole. ( nie pojmuje angielskic komend w programach komputerowych)

Nastepne zdjecie z tego roku czekaja na skanowanie. Jak sie z yum uporam dam znac.

Pozdrawiam
Ewa

"ogród botaniczny Uniw. Marii Skłodowskiej-Curie" - ma alma mater przyjęła sobie czemuś
odwrotną kolejność nazwisk Noblistki,

I tak powinno być prawidłowo.Jeżeli kobieta wychodzaca zamąż bierze nazwisko męża a zarazem zostaje przy panieńskim to nazwisko panieńskie pisze się jako pierwsze po imieniu.
Ja mieszkam na ul.M.Curie-Skłodowskiej i to jest bardzo źle napisane.
Pozdrawiam

Ja tez tak rozumowalam, bo to rozumowanie prawidlowe. Niestety u nas kroluje Maria Curie_sklodowska i nie wiadomo dlaczego. Nie moge jednak pojac, dlaczego profesorskie gremia przyjely nazwe w nieprawidlowej formie. Ale to juz sprawa dla profesora Miodka, a nie dla takich wloczykijow jak my.

"Była również kategoria stron internetowych, a ja nawet wówczas niepotrafiłam zajrzeć do internetu. Teraz zrobiłam, to co zrobiłam i jestem dunma z siebie, bo jestem z czasów stalówki i kalamarza i nauki rosyjskiego w szkole. (nie pojmuję angielskich komend w programach komputerowych".

Brawo Ewo!
Twoja skromność mnie zachwyca. Gdyby wielu tzw działaczy z najwyższej półki Towarzystwa potrafiło się do tego przyznać,że do dziś pozostają na etapie gęsiego pióra w kałamarzu (a mamy wiek XXI!), a nie udawali by wszystko wiedzacych madrali. to żyło by się nam lepiej, łatwiej i przyjemniej - czego wszystkim wraz zyczeniami pomyślności - życzę w Nowym Roku!