Re: Na niePTTKowskim szlaku

Już 15 lat temu doszedłem do wniosku, że struktura PTTK i sposób dzielenia dotacji centralnej na szlaki nie nadają się do tego, aby traktować je zbyt poważnie. Szlaki rowerowe wykonuję wyłącznie na zlecenie gmin, powiatów i stowarzyszeń międzygminnych. Ma to swoje wady i zalety. Zaletą jest niewątpliwie to, że cała biurokracja pozostaje po stronie urzędników, a zwłaszcza szukanie pieniędzy i rozliczenia. Wadą jest to, że nasi działacze i pracownicy samorządowi zazwyczaj bawią się w pełnienie władzy i szlaki traktują jako jedną z mało ważnych zabawek. Odnoszę wrażenie, że dla większości urzędników szlaki są tylko robione w tym celu, aby ładnie uzupełniały gminne sprawozdania, foldery i mapy na stronach internetowych.
Te krótkie zdania, to tylko zasygnalizowanie kilku szerszych problemów. Najważniejszym jest praktycznie brak kontroli społeczeństwa nad działalnością samorządów. Drugim jest zupełne niedostosowanie struktury PTTK do tego, aby móc zaoferować społeczeństwu zajmowanie się szlakami tam, gdzie Towarzystwo nie prowadzi szerszej działalności.