Cykl o PTTK w "Dzienniku Turystycznym"

Nieubłagana jest marginalizacja roli PTTK w tej sprawie. Ciągle są regiony, w których pozycja Towarzystwa jest bardzo silna, ale są też samorządy lokalne znakujące szlaki (coraz częściej rowerowe) samodzielnie nawet nie wiedząc o istnieniu PTTK. W dodatku na niekorzyść Towarzystwa działa to, że turystyka piesza na nizinach w zasadzie przestaje istnieć (z różnych powodów niezależnych od PTTK).

Szlaki raz wyznakowane najczęściej nigdy nie są odnawiane, natomiast referaty promocji gmin z uporem wydają mapy, na których te szlaki nadal widnieją jako istniejące. Powstaje błędne koło. Turysta, który kilka razy trafi na takie szlaki, przestaje traktować je poważnie, a skoro są słabo wykorzystane, urzędnicy mają pretekst, aby ich nie odnawiać.

Szkoda gadać. PTTK już wiele lat temu utraciło swoją szansę certyfikowanie i rekomendowania sprzętu turystycznego. Teraz takiego pomysłu nikt by nie kupił, bo marka PTTK przestała być jakkolwiek istotna.