Re: GOT dla 8-latka

Znów mieszasz i wrzucasz do jednego worka kilka różnych przejawów naszego życia. To nie złe przepisy i np. nakaz korzystania z przewodników spowodował zanik turystyki szkolnej. Wczesniej piszesz, że mamy jakąś strategię rozwoju turystyki. Nie mamy żadnej, oprócz stwierdzenia, że wolny rynek nareguluje się sam. Nowobogacki zachłyśnie się posiadaniem auta i wczasami za granicą i żadnej turystyki krajowej i szkolej dla swoich pociech nie będzie preferował. Jak ktoś w wyniku przemian gospodarczych stał się biednym, to tym bardziej będzie stronił od niepotrzebnych jego zdaniem wydatków i turystyki. Pozostają zapaleńcy, których też nie będzie więcej, bo uprawianie coraz to nowych hobby raczej ogranicza ilość potencjalnych turystów, niezależnie od stopnia ich zamożności.
Turystyka szkolna kwitła nie dlatego, że ludzie mieli pieniądze, ale dlatego, że była mozliwość dofinansowywania tej tyrystyki z różnych funduszy socjalnych kilku ogólnopolskich organizacji młodzieżowych i funduszy wielu państwowych zakładów pracy, a pieniędzy tych było często więcej, niż chętnych do ich wydania. teraz pod płaszczykiem tworzenia wolnego rynku pieniądze na dotacje rozpłynęły się np. w budowie autostrad i dziecko przeciętnego Kowalskiego z nich nijak nie skorzysta, a za autostradę zapłaci jeszcze ekstra, jak zechce się nią przejechać. Schroniska też były dofinansowywane, żeby wycieczki szkolne miały gdzie nocować, a teraz ambicje dotowania ograniczane są na ogół do ambicji jakiegoś samorządowca szczebla powiatowego lub gminnego, który na dodatek umie przekonać do swoich racji miejscowych radnych. Wiele schronisk poległo tylko dlatego, że w budżecie przydało się trochę kasy ze sprzedaży lub dzierżawy budynku komuś innemu.
Turystyka szkolna to nie tylko dotacje. Uwalają ją przepisy Ministerstwa Edukacji i różne lokalne regulaminy gminne, które zabraniają prowadzenia wycieczek społecznie i uzależniają ich organizację od możliwości udzielania nauczycielom dni wolnych w dniach nauki, co spotyka się z ogólną niechęcią dyrektorów szkół i tych nauczycieli, którzy muszą ich w te dni zastępować. Uwalają ją durnowate interpretacje przepisów, które pozwalają dzieciom na bezkarność w przypadku rażącego nieposłuszeństwa i całą winą obarczają nauczycieli, którzy tych rozwydrzonych dzieci nie upilnowali, bo uwiązać ich na sznurku, żeby nie skręcali gdzie nie trzeba też przecież nie wolno. Te durnowate interpretacje nie biorą się z nikąd - rodzicom na ogół jest na rękę, że nie muszą się wstydzić za wybryki swoich pociech, a winą zawsze ktoś obarcza przypadkowych nauczycieli. Uwalają ją przepisy finansowe, które z każdego organizatora wycieczki szkolnej robią potencjalnego złodzieja, każąc mu zbierać rozliczne faktury np. za jabłka kupione na targu lub bilety tramwajowe i robić sążniste rozliczenia na wydumanych przez jakiegoś radnego drukach. Skutek jest taki, że coraz mniej jest nauczycieli-zapaleńców, którzy chcą regularnie walczyć z tymi wszystkimi wypaczeniami. Ten obowiązkowy przewodnik, to pikuś w tym całym bajzlu.
Ostatnio załatwiałem dość prostą sprawę, bo wynajęcie sali na zebranie klubu PTTK-owskiego. Żeby doznać takiego wielkiego zaszczytu ze strony urzędu miejskiego, trzeba było zebrać podpisy kilku ważnych działaczy, zrobić uwierzytelnione, koniecznie aktualne kopie statutu i wypisu z KRS-u. Inaczej wypożyczający by się nie wykazał urzędniczą czujnością i nie udowodnił jakiemuś durnowatemu kontrolerowi, że salę przyznano jedynie słusznie komu trzeba. Wyobrażam sobie, jakie męki musi przejść nauczyciel, któremu zechce się zrobienia 10 wycieczek rocznie.Skąd Ty bierzesz te informacje? Dochód na głowę statystycznego Polaka stale rośnie. Gdyby patrzeć tylko na ten wskaźnik, to powinno być coraz lepiej, a nie gorzej. Problem jest w tym, co napisałem na początku posta. Grupa nowobogackich turystyki z założenia nie uprawia, mimo że dochód mają większy od stale rosnącej średniej. Biedni, tak jak napisałeś, nie uprawiają turystyki z biedy, niezależnie od tego, czy byli biedni od dziada pradziada, czy stali się nimi dopiero ostatnio. Tym biednym dawniej pomagało państwo, aby mogli się z tej biedy wyrwać m.in. wycieczkując i obserwując, jak można żyć inaczej. Teraz ogranicza się tylko do pomagania tym, co załapią się na kurs dla bezrobotnych, a załapią się dopiero, gdy pracujący zrobią ściepę na odpowiedni fundusz. Zmiana obecnego stanu rzeczy nastapić może w dwóch przypadkach: zniknięcia nowobogackich, czyli dojrzenia tej grupy do preferowania bardziej zdrowego trybu życia lub wprowadzenia jakiegoś nowego systemu dotowania tych najbiedniejszych. No i muszą zniknąć te wszystkie zboczenia dotyczące wydumanych wymagań wobec nauczycieli, podważających regularnie ich wolność wyboru, kwalifikacje i uczciwość. Zniesienie obowiązku pilotowania grupy na szlaku przez przewodnika, to maleńki kroczek w dobrym kierunku. W tym tempie, to może za sto lat turystyka szkolna znormalnieje i zbliży sie do poziomu z lat 70-tych XX w.