Propozycje do przepisów

dotyczących bezpieczeństwa imprez w górach i przewodnictwa turystycznego. Szkic proponowanych zmian.

Ustalenie warunków prowadzenia wycieczek zbiorowych na terenie Parków Narodowych, które obejmują najwyższe, najbardziej eksponowane i najniebezpieczniejsze partie polskich gór powierzyć ich
dyrekcjom w porozumieniu z GOPR i TOPR. Do ich kompetencji i obowiązków by należało zamykanie niebezpiecznych odcinków szlaków zimą. Anulować zapis w Rozporządzeniu RM mówiący o obowiązku wynajęcia przewodnika w górach powyżej 1000 m. n.p.m. W Ustawie o turystyce i Kodeksie wykroczeń dodać poprawki wyraźnie rozgraniczające wycieczki komercyjne od organizowanych prywatnie przez różne stowarzyszenia i organizacje (dotyczy PTTK) i prowadzonych społeczne poprzez umieszczenie stosownych definicji. Wyraźnie dopuścić dowolność w organizowaniu i prowadzeniu wycieczek społecznych i indywidualnych przez umieszczenie zapisu, że mogą odbywać się bez przewodnika. Reszta przepisów może z grupsza pozostać bez zmian. To wszystko w wielkim skrócie

Uzasadnienie: Latem na terenach powyżej 1000 m n.p.m (za wyjątkiem wspomnianych wyżej Parków Narodowych) szczególne zagrożenia dla życia i zdrowia nie występują. Nie ma tu latem wyraźnej róznicy co do zagrożeń między terenami turystycznymi i dużymi kompleksami leśnymi w innych częściach Polski, a gęsta sieć szlaków zapewnia wystarczające bezpieczeństwo i orientację w terenie. Poważniejsze zagrożenie na terenach górskich występuje zimą (możliwość zabłądzenia i zamarznięcia) nie tylko powyżej 1000 m. n.p.m., ale także poniżej tej wysokości (przykład: ostatnie zabłądzenie grupy w paśmie Leskowca), co czyni wspomniany przepis pozbawionym sensu. Wobec rozpowszechnienia się telefonii komórkowej jest to w dzisiejszych czasach jednocześnie zupełny anachronizm z uwagi na łatwość ściągnięcia pomocy. Ustalenie definicji rozróżniających charakter wycieczek grupowych jest niezbędne, ponieważ obecne przepisy są z tego powodu rażąco niespójne i umożliwiają dowolne ich interpretowanie i nadużycia. Przykład: grupa turystów indywidualnych licząca ponad 10 osób może być niesłusznie uznana za wycieczkę zbiorową.

Czy ktoś ma coś do uzupełnienia?

Pozdrawiam