Wizerunek PTTK wśród członków organizacji ANKIETA

Odpowiadając na wyzwania współczesności, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze zainicjowało proces budowy strategii programowej.
W działania te pragniemy również włączyć naszych Członków chcąc poznać ich potrzeby i oczekiwania, a przede wszystkim to, jak Towarzystwo jest dziś przez nich samych postrzegane. Zachęcamy zatem do wypełnienia anonimowej ankiety zatytułowanej "Wizerunek PTTK wśród członków organizacji".
Ankieta dostępna jest TUTAJ >
https://forms.gle/Pwaj7upN4c5vMcp99

Czy to znaczy, iż procedowanie współczesnego wizerunku PTTK ma charakter wewnętrzny?

Cześć.Na ile rozumiem - przede wszystkim wewnętrzny, ale nie wyłącznie. Ankieta nie jest jakąś tajemnicą i wypełnić ją może każdy.

Ale - tu stanę w obronie - w sumie jaki ma mieć?

Najpierw Towarzystwo musi wewnętrznie ustalić czym chce być i jaką role odgrywać. Zapytanie członków o skojarzenia i motywacje, to bardzo prawidłowa ścieżka. Byle tylko na tym się nie skończyło.

W ogóle super, że coś takiego się dzieje. Jest to o 30 lat za późno, ale lepiej późno niż wcale.

Pytanie, czy ZG podoła tematowi. Czy powstanie komisja, która będzie się spotykała raz na kwartał i coś tam uchwalała w tajemnicy przed wszystkimi, a potem da to do przyklepania kolejnemu Zjazdowi, czy raczej odbędzie się ogólnopetetekowska debata publiczna, a rządzący wezmę na siebie rolę moderatorów, a nie panów, którzy łaskawie wysłuchają, a potem i tak zrobią po swojemu. Dotychczasowe doświadczenia PTTK raczej nie napawają optymizmem, ale może jest wola zmian. Pozostaje trzymać kciuki, bo dla Towarzystwa może to być ostatnia szansa, na dotrwanie do setnego jubileuszu.

Albowiem hasło "trwanie i kontynuacja" to przepis na pewną śmierć.

Pozdrawiam,
Łukasz

Witam. O, to ja jako "Członek Wewnętrzny" odpowiem Kolego Pawle nie anomimowo, bez ankiety...
1. wyzwania współczesności? - nie istnieje coś takiego jak "współczesność" a tym bardziej "przyszłość" w PTTK.
2. więc ja jako "Członek", Znakarz, Koordynator od czegoś tam, proceduję od jednego roku i czterech miesięcy pewną tabelę w pewnej Komisji i ni cholery końca nie widać
3. jak jest postrzegane przez nas samych - bur...l na kółkach Panie Członku Zarządu Głównego.
Mam nadzieję, że Pan Admin nie utnie i nie skasuje tego postu, pozdrówki Państwu Nowowizerunkowym od Postrzegania Strategii Programowych.

W takim razie jaka rola postanowień Statutu PTTK - art. 7 o celach i zadaniach oraz art. 8. o ich realizacji.

Czołem.A dlaczego miałby ucinać albo kasować?
Admin się całkowicie zgadza z przedstawioną diagnozą.
Ale nawet jakby się nie zgadzał, to mamy tu wolność słowa. To nie fejsik.

Pozdro,
Łukasz

Czołem.Całkowicie nieistotna.

Te cele, to przepisane wybiórczo i „na pałę” punkty z ustawy, po to, aby można było bez przeszkód starać się o najróżniejsze dofinansowania. Tak to przynajmniej uzasadniała Anna Kirchner w 2005 i jak widać od prawie dwudziestu lat nikt nie odważył się tej głupoty zakwestionować. Jedyną osobą, która to głośno protestowała na Zjeździe w 2005, gdzie po raz pierwszy uchwalono statut w tym brzmieniu, jestem ja.

Popatrzmy na art. 7. ust. 2.Biorąc pod uwagę kontekst rzeczywistej działalności PTTK jest to stek nonsensów.
A już punkt 27. w zestawieniu z PTTK to czystej wody komedia...

Nie, nie. Ta parodia statutu nie jest żadnym odniesieniem przy opracowaniu rzeczywistej strategii rozwoju PTTK.

Obecną faktyczną wizję przyszłości oraz strategię rozwoju Towarzystwa prezentuje ten mój post:
https://forum-pttk.pl/index.php?co=wiadomosc&id=43833

Pozdrawiam,
Łukasz

Te powyższe "cele" to rzeczywiście same idiotyzmy w kontekście działalności PTTK.

Ankieta jest elementem większego zadania. Tutaj ogólny opis:
LINK

Ankiet jest kilka.
Najpierw była dla członków władz naczelnych.
Kolejna jest adresowana do wszystkich członków PTTK.
Będzie jeszcze badanie dla osób z zewnątrz.
Całość koordynuje i robi zespół ekspertów zewnętrznych.

Ankietę sumiennie wypełniłem. Nie jestem przekonany, że wyniki ankiety staną się zarzewiem jakichś pozytywnych zmian. Ale pozyjemy, zobaczymy.

Oczywiście, że nie będzie pozytywnych zmian. W linku widać, że PTTK dostało 271 tys na te "ankietki" więc trzeba ponamawiać ludzi do ptaszkowania punkcików ale żeby tak ktoś z ZG zainteresował się aktualnymi zgłaszanymi problemami, to już nie.

Wypełniłem, ale jak to każda ankieta zawiera pytania i odpowiedzi z przysłowiowego sufitu. Niekiedy żadna odpowiedź nie pasuje do zadanego pytania.
W PTTK zawsze ścierały się 3 rodzaje działalności - przykładowo:
- na rzecz społeczeństwa - propozycje przepisów państwowych, znakowanie szlaków, opracowywanie przewodników i map, produkcja sprzętu turystycznego itd.
- na rzecz członków - rajdy, zloty, spływy, prelekcje, zniżki w obiektach noclegowych itd.
- zarabianie na turystyce popularnej - wycieczki, przewodnictwo, udostępnianie obiektów noclegowych, wczasy zagraniczne itd.
Przez ostatnie 40 lat ten pierwszy punkt prawie zanikł. PTTK w tym zakresie jest zupełnie bierne, a od tego zależy, czy PTTK w ogóle jest społeczeństwu do czegoś potrzebne.
Zarabianie na turystyce też idzie marnie, bo na ogół prywatna konkurencja jest tańsza i na wyższym poziomie, chociaż powinno być odwrotnie.
Działalność dla członków to jest wybór tych, którzy się akurat zapisali i płacą składki i niestety często tą działalność kładą zupełnie oderwane od rzeczywistości przepisy, a PTTK podchodzi do tego zupełnie biernie.
Aktualnie moja działalność w PTTK praktycznie zanikła, bo zanikły warunki, które niegdyś pozwalały działać. Nie wiem, na co jeszcze czeka wierchuszka? Aż wymrą ostatni działacze, czy jak?

Cześć.Jesteś jeszcze większym pesymistą ode mnie.

Też mam mieszane uczucia, ale chyba warto dać szansę...

Pozdrawiam,
Łukasz

Chciałoby się napisać, że dobrymi szansami piekło brukowane.
Każdy człowiek ma jakieś zalety i wady. Dobra organizacja polega na tym, aby wykorzystać czyjeś zalety tak, aby wady nie zaprzepaściły całej roboty. Zawsze zastanawiałem się, jak to jest, że gdy rozmawiam z każdym z osobna, to ma sporo ważnych dokonań i fantastyczne plany na przyszłość, a gdy te osoby zejdą się razem, to nie wychodzi z tego nic mądrego - jakieś miałkie uchwały, puste programy i zupełnie nie interesujące nikogo propozycje. Gdzieś tam w podręcznikach napisano, że robotę należy zaczynać od poznania potrzeb, więc po 40 latach uruchomiono ankietę. Sam jestem ciekaw, jakie będą wyniki i wnioski z tej ankiety. Dawno temu na tym forum Barbara Zygmańska napisała mniej więcej to, że turyście potrzeba schroniska, szlaku i przewodnika (tego papierowego). Co z tego daje nam PTTK? Połowa schronisk została zlikwidowana, a w pozostałych kwitną wczasy i kolonie lub panowie na delegacjach. Szlaki w rozsypce, bo państwo scedowało ich utrzymanie na gminy, które niczego nie muszą, tym bardziej nie muszą przestrzegać norm znakowania, a znakarzy potraktowało jak przedsiębiorców-milionerów, więc spora część szlaków zanika lub nie nadaje się do przebycia. Tworzenie przewodników i map też zupełnie zanikło, ale tutaj na szczęście jest kilka wydawnictw, które z powodzeniem kontynuują to, co PTTK zaniechało.
Skoro PTTK nie chce prowadzić schronisk i innych obiektów noclegowych, to dlaczego przynajmniej nie dogaduje się z innymi właścicielami i nie poleca ich swoim członkom?
Skoro PTTK nie chce znakować szlaków, to dlaczego przynajmniej nie wyda dobrze opracowanej instrukcji znakarskiej, w której nie będzie się polecać rozpoczynania szlaku kajakowego przy pętli tramwajowej?
Podobnie z przewodnikami i mapami - dlaczego nie ma wykazu polecanych wydawnictw pokrywających cały kraj? Ostatnio spotkałem się z tym, że po wyczerpaniu nakładu strony internetowe oferują odpłatnie udostępnienie wersji elektronicznych.
Może skończy się w końcu dreptanie w miejscu w oczekiwaniu, aż zrobi się samo? Przecież, jak zrobi się samo, to PTTK zupełnie przestanie być potrzebne. Tu i ówdzie pozostaną jakieś lokalne układy towarzyskie, które będą załatwiały jakieś lokalne potrzeby turystyczno-krajoznawcze, bez większego znaczenia dla całokształtu turystyki i kultury.

A no jestem większym pesymistą bo znam wszystkie problemy od środka, mógłbym mnożyć przykłady, że wyszła by z tego książka. Ta organizacja po prostu się rozleci. Kwestia czasu, za 20, 30 lat? Zastanawiam się czy płacić do 30 marca cztery pełne składki za żonę i "dwa dorosłe dzieci" 84 zł x 4 czy już jest najwyższy czas aby dać sobie siano (ja za siebie muszę bo "jestem działaczem")... jeszcze...
Choć z drugiej strony 84 zł za ubezpieczenie na całym świecie, bez sportów ekstremalnych, to nie jest dużo.

Tylko, że z trzeciej strony, to ubezpieczenie nie działa ponieważ w 2022-2023? r., ZG zapomniało wpisać numer ubezpieczenia i gdy uczelnia potrzebowała nr ubezpieczenia dla praktyk, dla wtedy jeszcze córki studentki, i nie dało się z niego skorzystać. Więc musiałem wykonać bardzo szybką, półgodzinną akcję ubezpieczenia praktyk za 49 zł na rok. Na szczęście mam taką bardzo ogarniętą Panią od ubezpieczeń wszelakich. Udało się przy składaniu papierów praktykowych... na uczelni.

Proszę zauważyć, że Pan Paweł nie zapytał się mnie ani na forum, ani prywatnie "o jakich problemach krzyczę" ponieważ moje "unowocześnienie" blokuje m. in. członek oddziału Pana Pawła Z. I kółeczko się zamyka. : )

Przepraszam, ale dlaczego Kolega ma pretensje?
Pan Paweł Zań pracuje zawodowo poza PTTK. Mam obowiązki zawodowe i nie mogę siedzieć na forum całymi dniami.

Kolega Paweł Zań jest do dyspozycji. Można napisać, jak ma się sprawę. Staram się odpisywać na bieżąco, na pytania skierowane do mnie mailem czy na Messenger.
Nie raz pomagałem członkom PTTK, którzy zwrócili się z pytaniem czy prośbą.

Miałem napisać wczoraj rano na priv. Jednak stwierdziłem, że przecież Kolega Robert Podsiadlik, jak wynika z szybkiego rekonesansu w sieci, jest Prezesem Komisji Rewizyjnej Oddziału Mazowsze. W oddziale tym Prezesem Zarządu Oddziału jest inny Członek Zarządu Głównego PTTK. Dlaczego nie porozmawiacie?
Jak jest z czymś problem w oddziale to można się było odezwać "na priv". Taka sama droga.

Nie wiem o jakie kółeczko chodzi. Jeżeli ma Kolega z czymś problem, to mój adres mailowy jest dostępny w sieci.
Tutaj na forum (dziękuję Łukasz) też jest formularz kontaktowy, można wysłać mi wiadomość.

To bardzo, przepraszam, Kolego Pawle, że Kolega Robert ma pretensje ponieważ staram się coś zrobić w naszej organizacji a niestety wszelakie próby unowocześnienia czegokolwiek… niestety jak grochem o ścianę.
Wiesz, ja też pracuję zawodowo i staram się związać koniec z końcem, natomiast znajduję jeszcze trochę czasu dla PTTK i robię to nadal z przyjemnością. Czemu? Bo może kocham szwendanie piesze, górskie, rowerowe itp.To zróbmy to publicznie, dobrze? Zgadasz się?A trzeba było napisać priv. Byłem Prezesem Komisji Rewizyjnej poprzedniej kadencji ale jak zobaczyłem jakie jest….. to stwierdziłem, że w moim prywatnym czasie nie będę się denerwował…..
A jest! Prezesem Zarządu mojego Oddziału, bardzo Go cenię i lubię, wie o sprawie ale zawsze jest jakieś ale… Ba nawet napiszę więcej, vice Prezes mojego oddziału Rafał jest sekretarzem tejże Komisji, jest znakarzem, jest przewodniczącym mojej Warszawskiej Grupy Znakarskiej i z Nim i ze znakarzami była uzgodniona zmiana numeracji szlaków pieszych Mazowsza ale co może jeden Rafał w KTP przeciwko ośmioro? A zmiana jest potrzebna ponieważ dwa szlaki biegnące obok siebie mają numery różniące się o kilkadziesiąt numerów. Zmiana jest potrzebna do uproszczenia, pogrupowania i unowocześnienia numeracji, którą w poprzed-niej (-nich) kadencjach, tak namotał Kolega z… (piip, bez nazwisk i miast) i może dajmy Mu spokój.

Wiesz „ta droga” akurat nie wiem czemu nie jest taka sama, jest bardzo pokrętna i wyboista. Kolego Pawle, wyobraź sobie że rozmawialiśmy z Mietkiem, Rafałem i innymi ale sprawa nie dotyczy mojego oddziału, tylko KTP. A nadal jest problem, ponieważ „narobiliśmy się” my tam na dole na Mazowszu aby „było lepiej” i wysłałem jako przedstawiciel-koordynator, taką prośbę o zmianie numeracji, 1 września 2022 roku (tak, tak, jeden rok i ponad trzy mce), natomiast KTP jakoś nie widzi potrzeby ustosunkowania się, ba nawet nie odpowiedzieli czy mail dotarł czy mają nas w dupie czy rozpatrzą? (wulgarnie?, no cóż taki świat mamy). Przejdźmy teraz do Kolegi z Twojego oddziału Pawła K., znakarza nr 357. Stwierdził, że powinniśmy szanować numerację wymyśloną przez śp., Konrada Bieleckiego i nie robić rewolucji. Nie robimy rewolucji, tylko ewolucję zmieniając numery w naszym przypisanym zakresie 5001-5500. Albo Kolega z Twojego oddziału jest głupi (nie zna się na numeracji, w co nie wierzę) albo jest bardzo inteligentny i udaje głupiego (tę wersję przyjmuję jako bliższą prawdy) i mąci ponieważ mści się za to, że nie koniecznie chcieliśmy Go widzieć w naszej grupie znakarskiej po 2015 roku. No i co z tym zrobić?

Druga sprawa. W listopadzie 2023 dostałem od Turysty aktualny ślad gpx jakiegoś tam nizinnego szlaku x około 100 km długości (Turysta go przeszedł). Sprawa zgłoszona w BEST. Zero reakcji, sprawa zgłoszona do Tomka z COTG. Tomek poradził trzy rozwiązania, wybrałem niby ten najlepszy. No cóż, patrzę w BEST nadal jest źle. Jeśli jednego szlaku nie możemy poprawić w 3 mce, to ile czasu zajmie nam poprawianie czterech? Rok, dłużej? Niech statystycznie w wersji optymistycznej, będą 4 / na rok. Prosta matematyka około 1060? szlaków nizinnych (pomijam górskie, te są w miarę aktualne) podzielić na 4 to jest około 265 lat. Ktoś dożyje? Ja na pewno nie : )
Ten sam ślad trafił do Mapy Turystycznej, chyba mniej więcej w podobnym terminie. Patrzę u nich, wyobraź sobie Pawle Zań, jest poprawione po kilku dniach, działa i śmiga.

I co tu więcej pisać? Ręce opadają.

Tak w ogóle to państwo turystykę i krajoznawstwo powierzyło lokalnym Organizacjom Turystycznym i wielu stowarzyszeniom.
Tak na przykład:
Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział Mazowsze na projekt Cyfryzacja "Odznaki Krajoznawczej Polski" 159 246,00
a
STOWARZYSZENIE "NOWE PRZESTRZENIE" na wdrożenie projektu Kadry turystyczne - kluczowe kompetencje przyszłości" 250 000,00 zł.

Na oficjalnym portalu Ministerstwa Sporu i Turystyki https://www.gov.pl/web/sport/turystyka > w zakładce Turystyka publikowane są tabele m.in.
„Wyniki otwartego konkursu ofert na wsparcie w 2023 roku realizacji zadań publicznych z zakresu części 40 budżetu państwa – Turystyka”

Wśród 86 pozycji tabeli „Podmioty, których oferty zostały zakwalifikowane do realizacji zadania publicznego w 2023 r.” są tylko 2 (dwie) PTTK.

Tak to wygląda ...

Nic bardziej mylnego. Organizacje Turystyczne wbrew nazwie nie zajmują się turystyką, a jedynie promocją swoich członków z branży turystycznej.Praktycznie żaden przepis nie przenosi organizacji turystyki na stowarzyszenia. Po prostu stowarzyszenia mogą zajmować się wszystkim, co nie jest zakazane, więc sporo ma w statutach sprawy turystyki i krajoznawstwa. Nie ma teraz czegoś takiego, co było w poprzednim ustroju, że niektóre stowarzyszenia miały przydzielone przez państwo zakresy działania o charakterze zastępującym urzędy. Są kraje, w których niektóre organizacje zwyczajowo mają monopol na specjalizację w jakiejś dziedzinie życia i po prostu władze nie usiłują ich zastąpić swoimi urzędami o niższych kwalifikacjach, bo by się tylko ośmieszyły. Niestety w Polsce władze uwielbiają się ośmieszać, byle definitywnie wyrugować wszelkich fachowców, którzy nie są urzędnikami, niestety zazwyczaj przy zupełnej bierności potencjalnych beneficjentów rugowanych organizacji. PTTK w tym zakresie nie jest żadnym wyjątkiem i Towarzystwo samo się podkłada przez swoją bierność i coraz powszechniejszą niekompetencję.Ten stan rzeczy dobrze oddaje to, co napisałem powyżej. Brak pomysłów i brak zespołów chętnych do realizacji tych pomysłów, a potencjalnej roboty jest mnóstwo.

A jednak zajmują;

Karkonoskiej Lokalnej Organizacji Turystycznej udzielono dofinansowania na realizację zadania:
Renowacja szlaków rowerowych ROWEROWEJ KRAINY i tras narciarstwa biegowego w Karkonoszach i Górach Izerskich

W tej informacji Min. Sportu i Turystyki jest o przyznaniu dotacji dla COTG PTTK na;
"Odnowienie i konserwacja sieci górskich szlaków turystycznych w 2023 roku"

Rzeczywiście udziwnione struktury organizacyjne naszego państwa wywołują udziwnione rozwiązania.
Skąd się to bierze?
- brak zainteresowania PTTK znakowaniem szlaków turystycznych,
- udziwnione warunki uzyskiwania dotacji na znakowanie szlaków przez PTTK,
- brak struktur organizacyjnych w urzędach samorządowych,
- Organizacje Turystyczne zazwyczaj grupują ludzi, którzy mają stosunkowo dobre kwalifikacje do tego, aby zastępczo zajmować się pracami znakarskimi,
- samorządy nie chcą powoływać nowych komórek organizacyjnych, które stale obciążałyby budżet tych samorządów.
Trzeba też wiedzieć, że obecnie tworzenie i utrzymanie szlaku, to nie tylko bieganie po lesie z puszką farby i pędzlem, ale też różnego rodzaju prace budowlane, związane nie tylko z samym procesem znakowania, jak stawianie słupów z drogowskazami i tablicami informacyjnymi, ale też system informacji turystycznej o okolicznych atrakcjach i zagospodarowaniu turystycznym (to akurat jest w gestii Organizacji Turystycznych). Znakowaniu coraz częściej towarzyszy budowa różnego rodzaju dróg. PTTK nigdy nie miało możliwości organizacyjnych i finansowych, aby podołać czemuś więcej, niż przysłowiowe bieganie z pędzlem po lesie. PTTK nigdy nie miało też ambicji, aby przyznać się do tego oficjalnie i przejść do roli eksperckiego doradzania samorządom, co i jak należy zrobić, aby szlaki funkcjonowały należycie.
Na moim terenie Śląska Organizacja Turystyczna też podejmuje się zajmowania pojedynczymi szlakami, ale czyni to niechętnie, bo nie powinno to odbywać się kosztem jakości dotychczasowej działalności, czyli promowania województwa na targach turystycznych. Z tego co wiem, to zajmuje się oznakowaniem szlaków rowerowych: Wiślanej Trasy Rowerowej, Rowerowego Szlaku Orlich Gniazd i pętli wokół Rud (Raciborskich). Ale to kropla w morzu potrzeb i nie zastąpi prawdziwej struktury organizacyjnej.

Możliwości organizacyjne ... temat co prawda wewnętrzny, ale ...
w tym przypadku kadra wykwalifikowana jest, brakuje (pisano już o tym) sprawnego zarządzania tymi kadrami.

Finansowe - na szlaki w górach jest dofinansowanie państwowe.
Ale na szlaki nizinne dofinasowania chyba nie ma.

Rzeczywiście ostatnio państwo wygospodarowało dla PTTK jakieś większe środki na szlaki górskie, ale w tym przypadku jest jakaś tradycja, że szlaki górskie wiążą się z zapewnieniem bezpieczeństwa w górach. Niestety w przypadku szlaków pieszych nizinnych i rowerowych jakoś nie ma takiego przełożenia. Karkołomne są też zasady finansowania tych szlaków, bo państwo żąda posiadania wkładu własnego, co moim zdaniem jest zupełnym nonsensem. Nie bardzo wiem, dlaczego PTTK ma dopłacać do tego, żeby po szlakach mogły chodzić osoby nie związane z PTTK, a członkowie PTTK za szlaki przecież też nie płacą. Osobiście wolałbym stanąć do przetargu, w którym nikt ode mnie takiego wkładu nie wymaga, co niniejszym czynię od ćwierćwiecza.

Czy nonsensowne?
Jest to jednak jakaś forma gwarancji solidności projektu na realizację którego wnioskujemy o dofinansowanie?Tak w ogóle to PTTK organizuje przetargi, w czym problem w przypadku szlaków nizinnych?

Wyobraź sobie, że postanawiasz w czynie społecznym oznakować szlak turystyczny. Okazuje się, że jest to niemożliwe, bo podstawą pracy społecznej jest darmowa praca i zwrot wszystkich innych kosztów, tymczasem okazuje się, że nie możesz dać darmowej pracy i do tego musisz jeszcze ponieść część innych kosztów. Według mnie to jakieś totalne urzędnicze krętactwo.
I jeszcze to kuriozalne przypuszczenie, że ma to być jakaś forma gwarancji, iż robota zostanie dobrze wykonana. Gwarancją dobrego wykonania powinien być odbiór dokonany przez uznanego przez wszystkich fachowca, a nie wkład własny lub najniższa cena.Pierwszy raz czytam, że PTTK organizuje jakiś przetarg. Jeżeli w ramach PTTK o tą samą pracę ubiega się dwóch dobrych znakarzy, to wtedy PTTK może wybrać tańszego, ale czy to można nazwać przetargiem? Dyskutujemy o uzyskaniu dofinansowania z zewnątrz, a nie o sprawach wewnętrznych. Sama nazwa "przetarg" sugeruje, że mamy do czynienia wyłącznie z pracą zawodową, a nie społeczną, tymczasem to oferent sam powinien mieć możliwość zdecydowania, czy chce coś robić społecznie, czy zawodowo. Zamiast tego są chore warunki uzyskiwania dotacji i chore warunki jej późniejszego wydatkowania, o czym wielokrotnie pisałem już wcześniej, więc nie będę powtarzał.

Może teraz będzie możliwe uporządkowanie tematu szlaków nizinnych.
Górskie, jak napisałeś, nie mają problemów z uzyskiwaniem dotacji.
LINK?

Turystyka górska od zawsze była w PTTK rozwinięta, więc jakieś ubytki kadry stosunkowo łatwo uzupełnić.
Turystyka górska od zawsze była traktowana przez państwo jako wymagająca szczególnej troski o bezpieczeństwo turystów, więc zawsze były na to przewidziane jakieś środki finansowe.
Jeżeli dodamy do tego, że prezes PTTK prowadził przez wiele lat Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej, to łatwo przewidzieć, że uporządkowanie spraw szlaków górskich pójdzie stosunkowo łatwo.
Gorzej z pozostałymi szlakami, na które nigdy nie było większej kasy, a kadra PTTK była nieliczna. W przypadku szlaków narciarskich praktycznie kadra zanikła, a w przypadku szlaków rowerowych nigdy nie było większych tradycji.
Jeżeli dodamy do tego dziwaczne warunki uzyskiwania dotacji i brak zainteresowania prezesa PTTK tymi szlakami, to trudno oczekiwać, że coś się zmieni na lepsze za sprawą PTTK.
Co ciekawe, te dziwaczne warunki uzyskiwania dotacji wypisz wymaluj odpowiadają organizacjom "społecznym" tworzonym przez samorządy, bo te organizacje mogą stosunkowo łatwo uzyskać tzw. wkład własny wymagany przy składaniu wniosków o dotacje. Ale skoro państwo preferuje te samorządowe organizacje "społeczne", to po kiego licho oczekiwać, że PTTK przebije ten układ?

Tak po prawdzie, to obecne Towarzystwo, poza górskimi statutowo kultywuje także tradycje krajoznawcze.

Statystycznie niziny (od 0 do 300 m n.p.m.) to obecnie 91% zróżnicowanej powierzchni Polsk, tereny górskie (powyżej 1000 m n.p.m.) stanowiły 0,2 %.
W Polsce przedwojennej tereny nizinne zajmowały około 87 %., górskie 2,0%.

Obok PTK samodzielną działalność krajoznawczą prowadziło kilka ogólnokrajowych stowarzyszeń np. Polski Związek Narciarski, Polski Związek Kajakowy, Polski Związek Kolarski oraz liczne regionalne stowarzyszenia.
Schroniska i szlaki stworzone przez oddziały PTT trwają do dzisiaj jako baza PTTK.
Regulamin GOT był zrozumiały, a szczytowym osiągnięciem było wytyczenie i oznakowanie główngo szlaku turystycznego grzbietem Karpat od Ziemi Cieszyńskiej na zachodzie aż po Góry Czywczyńskie na wschodzie.
Władze każde stowarzyszenia zabiegały o finansowe wsparcie i dotacje.

Poza tytułowymi PTT i PTK w 1950 roku połączono z tymi przedwojennymi organizacjami oraz Związkami Zawodowymi i zmiksowano w PTTK.
Powołano strukturę ulepioną z różnorodnych sposobów wędrowania wymagających indywidualnego organizowania tych specyficznych działalności.
Powstała rozbudowana z konieczności biurokratycznie nadbudowa, o jej działalności pisano na już byłym firmowym FORUM.
O mankamentach tego uniwersalizmu mówiono już po 1956 roku, dyskutowano w 1980 i 1981 roku - próby poprawy kończyły się kontynuacją działalności.

A może jednak potrzebny jest ten proponowany przed laty federalizm.

Jak coś nie idzie, to wielu osobom wydaje się, że wystarczy zmienić strukturę organizacyjną, tymczasem z pustego i Salomon nie naleje.
Po pierwsze musi być lotny program, czego brakuje turystom (i krajoznawcom) i jak tą lukę wypełnić.
Dopiero do programu trzeba zaproponować jakąś operatywną strukturę organizacyjną. Co ciekawe, odnoszę wrażenie, że gdy zacząłem działać w PTTK w 1968 r., to PTTM miało dość sprawną operatywną strukturę organizacyjną i wtedy środowisko urzędnicze zaczęło naciskać i PTTK musiało się ugiąć, psując tą strukturę i niestety ten proces psucia trwa nadal. Ale struktura strukturą. Gdy nie będzie lotnego programu, to najlepsza struktura w niczym nie pomoże ani Towarzystwu, ani turystom. Obecnie wygląda to tak, że tu i ówdzie PTTK przędzie nieco lepiej i to to jakoś jeszcze działa, a w wielu miejscach ludzie odchodzą z PTTK i działają na własną rękę, również z różnym skutkiem. Łatwo było coś popsuć i nie wiem, czy jeszcze kiedykolwiek uda się to komuś posklejać.

Tylko to nalewanie zostawmy temu Salomonowi ,

Chodzi o podział obecnej struktury, pod logo i ogólnym zarządem PTTK.
Turystyka górska uprawiana jest głównie na południu Polski, i tam jest COTG.
Żeglarstwo czy kajakarstwo to pojezierza i łączące jeziora rzeki, uprawianie wymaga zupełnie innej bazy; stanice, schroniska, przechowalnie sprzętu,
więc i w tamtym regionie powinno być centrum.

Nie kolejne uniwersalne programy, lecz o turystyczną specjalizację i samodzielność programową, organizacyjną i finansową.

Takie czasy, państwo czy samorząd, sponsor itp. wspomogą finansowo tylko konkretne projekty.
Stąd ta mnogość regionalnych organizacji skutecznie ubiegających się o finanse.

Takie czasy? Rzeczywiście mamy czasy turystycznego burdelu. W przypadku stacjonarnych wczasów z elementami lokalnej turystyki taki model lokalnych kilku tysięcy organizacji turystycznych zupełnie wystarczy. Każdy ma swoje pomysły i je realizuje, żeby przyciągnąć jak najwięcej wczasowiczów i ściągnąć z nich jak najwięcej kasy, zapewniając dobrobyt swoim mieszkańcom, a przy okazji jeszcze zaspokoić własne potrzeby na codzienną rekreację. Tutaj oddziały PTTK też mogą mieć swój skromny udział, jeżeli lokalni działacze uznają, że taka forma działalności im odpowiada.
Oprócz takiej małej turystyki jest jeszcze turystyka przez duże T, czyli szlaki dalekobieżne i tu niestety mamy kichę, bo oprócz głównych szlaków górskich z licznymi schroniskami, nielicznych szlaków pieszych (już bez schronisk) i bodajże dwóch kajakowych ze stanicami, PTTK już niczym nikomu nie zaimponowało i nie widzę na horyzoncie pomysłów, aby chciało czymś zaimponować. I tutaj zupełnie nie ma znaczenia, czy na jakiejś pieczątce będzie Warszawa, Olsztyn, czy jakieś inne miasto.
Podsumowując, PTTK nie ma żadnej strategii rozwoju, zamiast tego praktykowana jest taktyka dreptania w miejscu, czyli w praktyce stałego cofania się, bo ci, którzy mają pomysły na strategie rozwoju, szukają innych organizacji, aby je wdrażać.