Wolne przewodnictwo

Witaj sieciowy wędrowcze, który trafiłeś tutaj wiedziony wolnymi i nieskrępowanymi ścieżkami netu. Ten skromny blog jest początkiem inicjowanej przez mnie akcji obywatelskiej, która - mówiąc krótko, ma na celu:

1. Natychmiastowe zaprzestanie policyjnych kontroli grup turystycznych i karania osób je obsługujących, czyli - jak czasem pisze prasa - ścigania tzw. "nielegalnych przewodników"

2. W dalszej perspektywie - nowelizacja ustawy turystycznej i wykreślenie z niej wszelkich urzędowych regulacji i ograniczeń odnośnie uprawiania zawodu przewodnika czy pilota turystycznego w miejscach publicznych.

Już wkrótce opublikuję zestawienie materiałów prasowych i relacji które unaocznią opinii publicznej szokujący proceder jaki uprawia się w naszym kraju. Na skutek pojedynczych donosów sfrustrowanych działaczy starej daty, z tytułu bzdurnych argumentów - administracja państwowa uruchamia siły policyjne aby: gwałcić konstytucyjne prawa wolności obywatelskiej, łamać zakaz cenzury, hamować rozwój nowoczesnego rynku usług, szykanować osoby z twórczą fantazją i pożyteczną biznesową inicjatywą, wreszcie - psuć wizerunek Polski w świecie. Co ważne - dokonuje się tego nie w imię rzeczywistych intencji ustawodawcy, czyli ochrony konsumenta, tylko na opak - aby utrzymywać monopol uprzywilejwanej grupki i armię urzędników.

W zeszłych latach niejednokrotnie dawałem temu wyraz w listach do prasy. Tym razem, mam nadzieję - w sprzyjającej sytuacji politycznej nastał czas na konkretniejsze działania i wykazanie się obywatelską postawą: Zebranie grupy inicjatywnej, zredagowanie petycji do władz, mobilizacja mediów, opieka prawna wobec osób szykanowanych i ukaranych, zbieranie podpisów, wreszcie akcje bezpośrednie - ulotki wręczane strażnikom miejskim, uruchomienie telefonu alarmowego dla poszkodowanych turystów, akcje obywatelskiego nieposłuszeństwa, ośmieszające happeningi wzorem dawnej pomarańczowej alternatywy itp.

Zebranie grupy inicjatywnej, zredagowanie petycji do władz, mobilizacja mediów, opieka prawna wobec osób szykanowanych i ukaranych, zbieranie podpisów, wreszcie akcje bezpośrednie - ulotki wręczane strażnikom miejskim, uruchomienie telefonu alarmowego dla poszkodowanych turystów, akcje obywatelskiego nieposłuszeństwa, ośmieszające happeningi wzorem dawnej pomarańczowej alternatywy itp.

Lech - przodowniku1811 - podjąłeś już działania.

Przewodnicy i paranoiczny paternalizm

Nie sądziłem, że w nudnawych, niedzielnych świątecznych „Wiadomościach" TVP jakiś materiał mnie poruszy. A jednak: był to reportaż o akcji kontrolowania nielegalnych przewodników turystycznych. Zrobiony zresztą w tonie banalnej, świątecznej opowiastki - autor kompletnie nie wyczuł, że porusza sprawę arcyważną.

Dla każdego człowieka, wierzącego w swój zdrowy rozsądek, brzmi to oczywiście idiotycznie, więc na wszelki wypadek wyjaśniam. W niektórych miastach w Polsce przewodnicy turystyczni muszą mieć licencje. Nie wiem dokładnie, jaki przepis to reguluje (zapewne jakieś ministerialne rozporządzenie), ale tak jest. Jeżeli ktoś wciela się w rolę przewodnika, nie mając takiej licencji, to może zostać ukarany mandatem.

Materiał zaczynał się od scenki, gdy strażnicy miejscy w Krakowie karzą mandatem jakiegoś włoskiego nauczyciela, który swoim uczniom powiedział parę zdań o mieście. Zastanawiam się, czy gdybym szedł po krakowskim rynku, opowiadając np. dwojgu przyjaciół to, co wiem choćby o Sukiennicach, to także mógłbym zostać ukarany mandatem. Być może warunkiem ukarania jest pobieranie za tę usługę zapłaty, ale - jak wyjaśnili w materiale oburzeni licencjonowani przewodnicy - ta zapłata to czasem po prostu obiad. Zatem gdybym opowiedział moim przyjaciołom o Sukiennicach (nie daj Boże myląc jakąś datę), a oni następnie zaprosiliby mnie do restauracji, to wówczas już na pewno straż miejska mogłaby mi wlepić mandat.

W reportażu pojawili się oczywiście przewodnicy z licencjami, którzy oznajmili, że ci bez licencji psują opinię ich zawodowi, gadają bzdury o historii i mylą fakty oraz po prostu zabierają miejsca pracy. „Przecież do wykonywania zawodu lekarza też jest potrzebne uprawnienie" - wywodził jeden z licencjonowanych. Najwyraźniej nie dostrzegł subtelnej różnicy, polegającej na tym, że lekarz nie znający się na rzeczy może pacjenta zabić (znający się zresztą także), a przewodnik raczej nie.

Wszystko to byłoby bardzo zabawnym klimatem rodem z Monty Pythona, gdyby nie to, że to jest naprawdę i na serio.

Zastanawiałem się kiedyś, czy państwo powinno wydzielać tak restrykcyjnie koncesje na osobowy transport samochodowy (a przypominam, że system licencji i koncesji, zwłaszcza opartych na uznaniowych kryteriach, to jedno z najpoważniejszych źródeł korupcji). Uzasadnienie jest oczywiście takie, że jeśli firma chciałaby wozić ludzi starymi autobusami, to nie zapewni im bezpieczeństwa. Ale za to zapewni im tańsze bilety - i wtedy to jest wybór podróżujących: albo jadą droższym, ale bezpieczniejszym autobusem, albo tańszym, ale ryzykownym. To może jest jednak wątpliwy przykład, bo przecież wadliwy autobus może wyrządzić szkodę nie tylko tym, co w nim jadą.

Ale przesunięcie zasady koncesjonowania i licencjonowania na dziedziny takie jak przewodnicy turystyczni to przykład paternalizmu państwa posuniętego do absurdu. I dedykuję go wszystkim tym, którzy się oburzają na apele, żeby rolę państwa ograniczyć.

Jeśli raz przyjmie się bez zastrzeżeń sposób myślenia, że państwo musi zadbać o obywatela, bo on sam o siebie zadbać nie potrafi (np. musi mu wskazać, z usług których przewodników może, a z których nie wolno mu korzystać), to będziemy mieli do czynienia z sytuacją tzw. slippery slope - zabraknie argumentu, dlaczego tego myślenia nie poszerzać na kolejne dziedziny.

No bo skoro reglamentujemy tych, którzy mogą nam opowiadać o Wawelu, to czemu nie wprowadzić licencji np. dla artystów kabaretowych? Przecież nie każdy artysta kabaretowy naprawdę nas rozśmiesza. Jeśli zapłacimy za bilety na występ nieśmiesznego kabareciarza, to stracimy pieniądze. Państwo powinno nas przed tym chronić! Należałoby sformować specjalną komisję oceniającą i licencjonującą, najlepiej jedną na cały kraj, która przyznawałaby licencje. Najlepiej, żeby była ich limitowana liczba. A gdyby ktoś kiedyś chciał te zasady zliberalizować, to ci już mający licencje podnieśliby raban, że przecież spowoduje to degradację zawodu, a ucierpią głównie widzowie. Bo wprawdzie występy będą tańsze, ale jakiej marnej jakości!

Żadnego elementu tej argumentacji nie trzeba będzie zresztą na nowo wymyślać. Ona już jest gotowa, choćby w wykonaniu adwokatów, protestujących przeciwko otwarciu dostępu do zawodu.

Wracając do przewodników: jeśli mam ochotę, żeby po Krakowie oprowadzał mnie klaun i opowiadał mi historię w wersji z „Kajko i Kokosza", to co państwu do tego?! I jeśli ma fantazję obsypać go za to złotem, to czy nie jest to tylko moja sprawa? Przewodnicy licencjonowani mają swoje plakietki i certyfikaty. Jeżeli turysta będzie chciał koniecznie, żeby właśnie ktoś taki służył mu pomocą, to go poszuka. Ale dlaczego państwo ma go do tego zmuszać?

Przewodnicy z licencjami powinni teraz zaprotestować przeciwko sprzedaży w naszym kraju wszelkich przewodników drukowanych - wydawanych przez Pascala czy Książkę i Wiedzę. Z mojego doświadczenia wynika bowiem, że mogą one z powodzeniem zastąpić licencjonowanego przewodnika, ględzącego po raz 3451. to samo.

List otwarty

Sz. Pan
Janusz Palikot

Sejm RP
6.01.2008

Szanowny Panie Pośle.

List ten piszę zainspirowany niedawną wiadomością o powołaniu komisji "Przyjazne Państwo" oraz artykułem w "Życiu Warszawy" przeciwko licencjonowaniu usług taksówkarskich w Warszawie.

Tak jak i Pan - też jestem przedsiębiorcą. Też nieco zwariowanym (m.in. pod pseudonimem Maciej Kaczka, zajmuje się poezją, kabaretem) Też wystartowałem ze swoim biznesem - jako świeżo upieczony student leśnictwa - w 1989r. Dzięki rewolucyjnej ustawie Wilczka-Rakowskiego mogłem bez problemu rozwinąć skrzydła w swojej niszowej branży, jaką jest specjalistyczna turystyka przyjazdowa dla wszelkiej maści hobbystów - obserwatorów ptaków, amatorów wycieczek rowerowych itp. - głównie gości z zachodniej Europy odwiedzających Polskę.

W ponurych czasach PRL-u jakakolwiek działalność turystyczna była ściśle reglamentowana przez opresyjne państwo. System organizacji wycieczek powiązany był z socrealną ideologią i miał na celu jedno - totalitarną kontrolę wszelkich grupowych wyjazdów, aby nie stały się zarzewiem buntu przeciwko ustrojowi. Oczkiem w głowie reżimu były przyjazdy obcokrajowców do Polski - obsługujący ich pilot musiał w mniej lub bardziej formalny sposób współpracować z SB a dostęp do zawodu był reglamentowany piramidą biurokratycznych przepisów.

Po 1989 wszelkie bariery zostały zniesione. Dzięki temu ja i wielu innych pasjonatów - mogliśmy bez państwowo-urzędniczego przyzwolenia otworzyć swoje firmy i rozwinąć nieistniejącą wcześniej aktywność gospodarczą. Sprowadzać tysiące turystów do Polski, przynosić miliony budżetowi. Rozkoszować się przynależnością do rodziny wolnych europejskich narodów. W której organizacja turystyki jest niezbywalnym, nieskrępowanym prawem obywatelskiego społeczeństwa. W której świadczenie usług przewodnickich jest wolnym, nielicencjonowanym zawodem - podobnie jak zawód artysty sztuki dowolnej, dziennikarza, czy choćby - parlamentarzysty. Wydawało się, że nic już nie odwróci biegu historii.

Niestety. W 1993r. wrócili do władzy postkomuniści. Satyrycy żartowali wtedy, że trzeba będzie oddawać paszporty. Ale rychło okazało się, że nie były to tylko żarty. Koalicja SLD-PSL w ostatnim roku swojej władzy (1997), niemalże rzutem na taśmę przyklepała ustawę o usługach turystycznych. Ustawa ta wprowadziła koncesje dla biur turystycznych, a przy okazji - kuchennymi drzwiami - restytuowano jota w jotę totalitarne przepisy o kontrolowaniu usług przewodnickich na zasadach ancient regime'u. I to pomimo wyraźnych sugestii ekspertów od europejskiego prawa, że - ochrona konsumenta, zabezpieczenia finansowe biur - owszem, ale co się tyczy przewodnictwa turystycznego - według regulacji unijnych jest to wolny zawód.

Dla mnie i innych autorów unikalnych produktów turystycznych było to jak uderzenie w pysk. Oto my - prekursorzy nowoczesnego biznesu musimy poddać się sprawdzeniu swoich kwalifikacji przez byłych komuchów-aparatczyków. To tak, jakby dziennikarze nowych wolnych mediów musieli zdawać egzaminy przed emerytowanym redaktorem "Trybuny Ludu".

Przykre, że środowisko dziennikarskie, w którym wszelkie dywagacje o licencjonowaniu wolnego zawodu dziennikarza są duszone w zarodku, zachowuje się wobec swoich słabszych pobratymców wyjątkowo nie fair. Od lat bezkrytycznie powtarzane są farmazony dyktowane przez zachowawcze lobby, jaką to rzekomą normą jest karanie "nielegalnych przewodników" w innych miastach Europy. Nikt nie miał chęci sprawdzenia, że regulacje, na które powołują się te sieroty komunizmu dotyczą dawnych quasi-mafijnych układów w kilku śródziemnomorskich krajach, które są obecnie skutecznie likwidowane przez prawo ogólnounijne. Nikt nie zająknął się i głośno nie powiedział: w liberalnych krajach Europy Zachodniej - takich jak Niemcy i Wlk Brytania, krajach z największymi rynkami turystyki wyjazdowej - nigdy żaden państwowy urząd nie kontrolował i nie wydawał uprawnień na oprowadzanie turystów! Jest to wyłącznie w gestii prywatnych podmiotów gospodarczych. Tak jak np. w gestii kabaretowych entertainerów jest dostarczanie rozrywki według aktualnej mody i żaden państwowy urząd (jak u nas niegdyś w PRL-u) nie wydaje "papierów" estradowca.

Nie przypadkowo wspominam o tym kabarecie, bo wśród reakcji dziennikarzy znalazłem jeden chwalebny wyjątek. Jest to wpis na blogu Łukasza Warzechy o paranoicznym paternaliźmie - tyleż sympatyczny, co szokujący. Szokujący, bo autor, pisze "W niektórych miastach w Polsce przewodnicy turystyczni muszą mieć licencje. Nie wiem dokładnie, jaki przepis to reguluje, zapewne jakieś ministerialne rozporządzenie" Pan Warzecha nie zdaje sobie sprawy, jak poważny jest to problem - nie jakieś rozporządzenie tylko ustawa. Nie w "niektórych miastach" tylko na całym terytorium RP nikt nie ma prawa zajmować się grupą turystów bez państwowych uprawnień a szczegółowe regulacje żywo przypominają realia z "Misia" Barei. Nie wiem dokładnie... - pisze blogger. To może niech się dowie, jak na rzetelnego dziennikarza przystało, że to co się obecnie wyprawia w zakresie policyjnych prób egzekucji owych przepisów (vide liczne doniesienia o kontrolach "nielegalnych przewodników") jest sprzeczne z elementarnymi prawami obywatelskimi, konstytucyjnym zakazem cenzury i zwyczajnym zdrowym rozsądkiem. Jest bezsensownym pogwałceniem wolności gospodarczej i uniemożliwia legalne zarobkowanie tysiącom ludzi

W Krakowie i w Małopolsce, gdzie mieszkam od kilku lat, jako pierwszy rozwinąłem na dużą skalę rynek imprez rowerowych dla gości z Niemiec i Anglii. Do obsługi tej szczególnej formy turystyki niełatwo znaleźć fachowców - znających biegle języki, sprawnych fizycznie, umiejących obchodzić się z rowerem, a do tego mających jeszcze jakieś "państwowe papiery". Akurat to ostatnie jest do obsługi tych imprez kompletnie niepotrzebne, bo oficjalny system organizacji szkoleń wciąż opiera się na jakichś siermiężnych wyobrażeniach czym ma być turystyka, a nie czego oczekuje błyskawicznie ewoluujący rynek 21 wieku! Dlatego pomimo sukcesów biznesowych wciąż jestem niepewny swojego losu, bo w każdej chwili ten czy ów urzędnik może dopatrzyć się niezgodności, ukarać, pozbawić dorobku całego życia i zmusić do emigracji. Bardzo bolesne jest, że sam jako właściciel biura i pomysłodawca wszystkich imprez - nie mam prawa, jak kiedyś w pięknych latach 1989-96 oprowadzać swoich turystów. Z podobnymi szokującymi problemami spotykają się wszyscy młodzi ludzie, autorzy oryginalnych usług turystycznych jak np. forma Crazyguides organizująca rajdy po Nowej Hucie. Wreszcie - naprawdę setki młodych, wykształconych ludzi - którzy emigrują do Wlk Brytanii i pracują na przysłowiowych zmywakach mogliby zamiast tego zająć się organizowaniem przyjazdów Brytyjczyków czy Niemców do Polski - ale tego nie zrobią bo obawiają się wciąż nagłaśnianych sankcji za "nielegalne przewodnictwo" z dotkliwymi grzywnami i pozbawieniem wolności włącznie.

Nie będę się więcej rozpisywał nad szczegółami, które w obliczu zjednoczenia z resztą Europy i otwarcia granic nabierają wyjątkowo paranoicznego charakteru. Wspomnę tylko jedno - kiedy wybory wygrała Platforma Obywatelska, był to pierwszy przypadek od 1989r. gdy wygrało ugrupowanie na które i ja głosowałem. I znowu - tak mi się przynajmniej wydaje, choć nie ogłosiła tego żadna Joanna Szczepkowska - mieszkamy we własnym domu. Dlatego zdecydowałem - dość uginania karku i udawania normalności w obliczu absurdu. Świadom nieprzyjemności jakie mnie mogą spotkać ze strony wciąż rządzących pociotków komunizmu planuję zainicjować społeczną akcję na rzecz uwolnienia branży turystycznej od gorsetu tych nieżyciowych przepisów. Zanim rozpocznę konkretne działania. - liczę, że problem stanie się jednym z priorytetetów komisji "Przyjazne Państwo" i pozostaję z szacunkiem

Maciej Zimowski

BT Wierchy PTTK od paru lat nie zgadza się na prowadzenie obozów rowerowych przez doświadczonego przodownika turystyki kolarskiej

Jakie trzeba mieć kwalifikacje aby poprowadzić oficjalny obóz rowerowy ?
Jak te kwalifikacje zdobyć ?

To jakie kwalifikacje trzeba mieć ?

(...) powinno się utrzymać kwalifikacje państwowe jako pewną gwarancję dobrego wykonania usługi dla potencjalnych jej nabywców (...)

Gwarancją jakości usługi przewodnickiej jest - podobnie jak każdej innej usługi - dobra renoma na rynku i silna konkurencja.

A ja chciałam wiedzieć - jakie uprawnienia trzeba mieć obecnie aby dla biura móc poprowadzić oficjalny obóz rowerowy, kajakowy lub narciarski i jak te uprawnienia zdobyć ?

Te wymagania to wymagania klienta. A nie wymagania państwa!!! Państwu nic do tego w jakich warunkach chcemy mieszkać - czy w luksusie czy w szałasie. To mój wybór.

I np. obiekt nie ma prawa nazywać się "hotelem" lub "schroniskiem" jeśli nie spełni określonych prawem wymagań (nota bene regulowanych przez tą samą ustawę co sprawy przewodnictwa).

Tutaj również możesz się natchnąć na cieknący kran, cuchnący pokój czy zimny obiad

BTW kategoryzacja obiektów to nie pomysł polski, ale działa w całej Europie.

Stad tak duży wysyp "hotelików", "domów noclegowych" itd. bo takich nazw nie mam w ustawie.

(...) tylko poszukam kogoś poleconego przez jakąś wyspecjalizowaną agendę (Inf. Tur., PTTK) albo kogoś z "papierami państwowymi".

Konkurencja (bardzo silna) już jest.
Ale wcale nie jest to gwarancją jakości usługi.
Najczęściej biura wybierają tego co się głośniej reklamuje, bo nie ma żadnego systemu weryfikacji jakości usług (choćby portalu internetowego z odpowiednim forum).

Po pierwsze - nie generalizujmy - nie wszystkie biura podróży.
Po drugie - nie tylko biura podróży wynajmują przewodników.

Najczęściej biura wybierają tego co się głośniej reklamuje, (...)

(...) nie sprawdzają jego "jakości" bo nie mają gdzie.
(...) jak sobie wyobrażasz sposób weryfikacji umiejętności?

jak sobie wyobrażasz sposób weryfikacji umiejętności ?

Przeprowadziłam kiedyś "badania statystyczne". Same usługi przewodnickie nie budzą zainteresowania. Są to dosłownie jednostkowe przypadki.

Przeprowadziłam kiedyś "badania statystyczne". Same usługi przewodnickie nie budzą zainteresowania. Są to dosłownie jednostkowe przypadki. Przeważnie klient dzwoni tuż przed wyjazdem albo z autokaru.

Klienci chcą rozbudowanych pakietów.

Ale biuro z jednego źródła (od przewoźnika) wynajmuje autokar, z kim innym zawiera umowę na noclegi a z trzeciej strony wynajmuje przewodnika.

Mi brakuje w innych regionach wspólpracy pomiędzy przewodnikami. Na dzień dzisiejszy są potężne pieniądze do wykorzystania na szkolenia.

[...]

Przewodnicy powinnim dać sobie pomóc. Jest szansa i wszyscy powinniśmy ją wykorzystać.

Skoro poszukasz kogoś poleconego przez wyspecjalizowaną firmę (do której masz zaufanie), to po co Ci jeszcze wiedzieć czy ta osoba ma papiery państwowe? Sam właśnie udowodniłeś ich zbędność

A jak sprawdzasz umiejętność szewca, do którego zanosisz buty, fryzjera u którego się strzyżesz czy kierowcy, z którym wsiadasz do samochodu?

Przecież w momencie gdy uwolnimy rynek i system się nie sprawdzi, zawsze bo roku, dwóch latach, będzie można wrócić to sytuacji obecnej. Dlaczego wszyscy się tak bronią? A bronią się, bo boją się konkurencji!

A dlaczego wracać do tego co jest?

Tylko po co od razu likwidować pewne elementy obecnego systemu?

Kierowca oczywiscie ma uprawnienia 'państwowe' zwane prawem jazdy

Szewc czy fryzjer mają paiery z cechu i najczęściej takie świadectwo wisi na honorowym miejscu w ich warsztacie. Kierowca oczywiscie ma uprawnienia 'państwowe' zwane prawem jazdy

Kierowca oczywiscie ma uprawnienia 'państwowe' zwane prawem jazdy

Przecież wyraźnie napisałem "albo". Sam to "albo" nawet zacytowałeś

Generalnie zaczynamy się zgadzać.

I dlatego należy je czym prędzej zlikwidować! Nie dlatego, że w czymś będą szkodzić. Bo jeśli będą nieobowiązkowe, to wszystko jedno czy są czy ich nie ma. Tylko dlatego, że są niesprawiedliwe, bowiem są w dużej części finansowane przez podatników.

Po pierwsze - kursy przewodnickie są komercyjne (...)

Po drugie - egzaminy przewodnickie są płatne (niemało ew tej chwili coś ok 300 zł) i są dochodowe (...)

Po drugie - gdybyśmy mieli tylko takie problemy jak powyżej - to byłoby cudownie. (...)

Po pierwsze - kursy przewodnickie są komercyjne i wówczas zarabiają na nich organizatorzy, lub niekomercyjne i wówczas sprawiają organizatorom tylko frajdę

Ale nigdy nie płacą za nie podatnicy

Po drugie - egzaminy przewodnickie są płatne (niemało ew tej chwili coś ok 300 zł) i są dochodowe (dla Urz. Marszałkowskiego) tak że z niczyich podatków nie są finansowane.

Jedno tylko - ja w tych szkoleniach nie za bardzo widzę jakoweś koryto, ale może ...

A niechże ten Maciek (którego znam i którego pracę i zapał bardzo wysoko cenię) zrobi wreszcie te uprawnienia !
Jego kwalifikacje go do tego z całą pewnością predestynują !

Organizatorom wycieczek rynek wolnego przewodnictwa nie jest niezbędny.

Kodeks wykroczeń, art. 60(1) (67) stanowi:
§ 4. (69) Kto:
1) wykonuje bez wymaganych uprawnień zadania przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek (...)
- podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.

Mam więc pytanie do pani minister i prosiłbym o odpowiedź na piśmie: czy osoba, która oprowadza wycieczkę, ale nie pobiera z tego tytułu wynagrodzenia, działa legalnie? Bo są różne interpretacje dotyczące tej materii, a jest to bardzo istotne dla działania organizacji społecznych, między innymi PTTK. W niektórych regionach interpretuje się to w ten sposób, że praca przewodnika jest pracą zawodową, do której należy mieć określone uprawnienia i wówczas można oprowadzać za wynagrodzeniem. Ale jest wiele osób, które pełnią w PTTK funkcje przodowników turystyki pieszej czy instruktorów krajoznawstwa, a zdaniem niektórych urzędników społeczne pełnienie funkcji przewodnika jest w kontekście ustawy o usługach turystycznych zabronione.

Jednak jest wolne przewodnictwo ->

http://wolneprzewodnictwo.blog.pl

Maciej Zimowski
Kraków
e-mail: bird@bird.pl

=====================

Jeszcze tylko krótki news z ostatniej chwili (9.01)

Jako członek stowarzyszenia RDA-International Bustouristik Verband w Kolonii otrzymałem dzisiaj od Pani Yvonne Blümling pismo-okólnik, które na szybko po polsku streszczam - ku uwadze tym, którzy gardłują jakoby licencjonowanie usług przewodnickich i karanie "nielegalnych" było powszechną praktyką na Zachodzie.

20 Października 2007 weszło w życie rozporządzenie Unii Europejskiej 2005/36/EG w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych.

Działalność niemieckich pilotów i przewodników we wszystkich krajach Unii dzięki temu rozporządzeniu jest niczym nieograniczona. Piloci i przewodnicy świadcząc usługi za granicą nie muszą się ubiegać o żadne
licencje czy zezwolenia. Dotyczy to w szczególności miejsc atrakcyjnych turystycznie, których zwiedzanie według praw lokalnych było do tej pory możliwe jedynie z miejscowym przewodnikiem. Uprzedzamy jednak, że pomimo tego rozporządzenia, nadal możliwe są ograniczenia w niektórych obiektach zamkniętych jak kościoły, muzea itp.

Ponieważ w Niemczech zawód zawód pilota/przewodnika nie jest w żaden sposób oficjalnie regulowany ani reglamentowany, sugerujemy wziąć do obcego kraju jakieś zaświadczenie, że wykonywało się go przez min 2
sezony w ciągu ostatnich 10 lat. Nasze stowarzyszenie chętnie pomoże w wystawieniu takiego dokumentu.

Hmm, może zmienić obywatelstwo na niemieckie (albo przynajmniej udawać Niemca w razie kontroli) i wtedy bez problemu oprowadzać wycieczki po Krakowie? Chyba jednak nie tędy droga .

Ktoś tam napisał, że stracą organizatorzy kursów itp. - no przepraszam, w liberalnym świecie zachodnim tak samo funkcjonują niezliczone kursy, Alpenvereiny, elitarne stowarzyszenia przewodnickie typu Blue Badge Guides itp. Ale oprócz tego tysiące ludzi uprawia zawód sezonowo jako freelance'rzy po kilkudniowym przeszkoleniu przez organizatora, co w zupełności wystarczy do np. przeprowadzenia serii imprez po jednej, stałej trasie. U nas de facto też tak jest od lat, przepisy są - jak ktoś zauważył, martwe. Ale niestety nadal bywają niechlubnie wykorzystywane do nękania konkurencji, organizowania żenujących akcji policyjnych, a przede wszystkim ich istnienie odstręcza wielu organizatorów od organizowania wyjazdów do Polski.

pod Tatrami pojawili się dzicy przewodnicy bez uprawnień

I jak tu walczyć z licencjami państwowymi skoro mamy taki klimat w mediach.

Jestem za wolnym rynkiem usług ale jestem równocześnie za karaniem oszustów.

"Dziennik Polski": Wszystkie trasy narciarskie w Polsce powinny zostać natychmiast zamknięte, ponieważ nie odpowiadają przepisom. Nielegalne są także wycieczki do Morskiego Oka lub Doliny Chochołowskiej.
Od 11 lat obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów, które powoduje, że niemal wszyscy notorycznie łamiemy prawo, choć nie zdajemy sobie z tego sprawy. W dokumencie pełno jest absurdalnych paragrafów.

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe oraz Polskie Towarzystwo Turystyczno Krajoznawcze od lat toczą beznadziejną walkę z kolejnymi rządami o zmianę rozporządzenia z maja 1997 r. "w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne". - Jaki sens jest łączyć w jednym akcie prawnym kwestię reguł zachowywania się w górach i nad wodą, tym bardziej, że istnieją odrębne rozporządzenia rządu o alpinizmie czy o przewodnictwie górskim - mówi Adam Jonak, od 1963 r. ratownik GOPR, inicjator i współautor 4-tomowego "Poradnika ratownika GOPR".

Okazuje się, że nie ma w Polsce wyciągu narciarskiego, który spełniałby normy określone przez rząd 11 lat temu. Wymagają one, by narciarz zjeżdżający ze stoku miał wokół siebie 100 metrów kwadr. wolnej przestrzeni. Na zdecydowanej większości tras narciarskich w naszym kraju jest - jak wynika to z wyliczeń - mniej niż 50 m kwadr. wolnej powierzchni na osobę.

- Mamy teraz następujące wyjścia: albo zamknąć trasy narciarskie, by respektować prawo, choć jest ono skrajnie nieżyciowe, albo doprowadzić do wycięcia w kraju setek hektarów lasów, żeby trasy spełniały wymogi rozporządzenia - mówi Adam Jonak.

Mało kto zdaje sobie także sprawę z tego, że bez górskiego przewodnika wycieczka nie może chodzić po parkach narodowych i rezerwatach, niezależnie od wysokości nad poziomem morza. Grupy nie mogą też poruszać się w terenie leżącym powyżej 1000 m npm - tak bowiem stanowi rozporządzenie Rady Ministrów.

W praktyce oznacza to, że przewodnika musi mieć grupa idąca np. z Gubałówki (1120 m npm) drogą asfaltową na Butorowski Wierch (1160) czy z Palenicy Białczańskiej szosą do Morskiego Oka lub brukowaną drogą z Kuźnic do schroniska Kalatówki.

- Bez przewodnika nie można też iść, by nie łamać prawa, z Sidziny do schroniska na Hali Krupowej czy z Rycerki Górnej do schroniska Wielka Racza - irytuje się Adam Jonak. - Podobnych przykładów, przecież na zdrowy rozum absurdalnych, można podać wiele - dorzuca.

Adam Jonak ma bardzo bogatą korespondencję pomiędzy kolejnymi rządami a TOPR, GOPR i PTTK. Jej efekt jest w zasadzie zerowy. Premierzy, ministrowie spraw wewnętrznych i administracji oraz posłowie najczęściej w ogóle nie odpowiadali na pisma tych trzech kompetentnych instytucji, a jeśli już - to były one bardzo zdawkowe, świadczące o całkowitym niezrozumieniu problemu.

Nie chcesz chyba nas przewodników pozbawiać uprawnień i licencji?

Zniesienie obowiązku posiadania licencji na wykonywanie zawodu przewodnika nie musi pociagać za sobą żadnych zmian w dotychczasowych rozwiązaniach odnośnie uprawnień przewodnickich. Nikt przecież nie bedzie odbierał uprawnień.

A według mnie sprawa jest zupełnie prosta.

Według mnie też - żadnych państwowych licencji i pozwoleń w gospodarce!

Już widzę te miliony polskich kierowców, którzy bez konieczności posiadania PAŃSTWOWEGO prawa jazdy jeżdżą po polskich drogach. HORROR.

Dlaczego prawie wszyscy w trakcie dyskusji wprowadzaja podział "przewodnik - nie przewodnik". A dlaczego nie może być: Przewodnik Beskidzki PPTK, Przewodnik Górski organizacji X, przewodnik gminny itd. itp.
Każda z organizacji, stowarzyszeń mogłaby prowadzić szkolenie i egzaminy według własnych zasad. Kto chce robi licencje państwową.

Prawo jazdy dotyczy ruchu drogowego a nie gospodarki.

Naprawdę nie wypada się ośmieszać.

No proszę... Okazuje się, że transport, to nie gospodarka...

To jak ja muszę stosować się do sygnalizacji świetlnej i zasady przejeżdzania swoim prywatnym samochodem tylko na zielonym świetle, to jest to równoznaczne z prowadzeniem działalności gospodarczej...

Pisaliśmy o prawie jazdy (jako państwowej licencji), a nie o sygnalizacji świetlnej. Prawo jazdy jest licencją na kierowanie pojazdem po drodze publicznej i obowiązuje nie tylko w prywatnych samochodach, ale również w samochodach dostawczych, ciężarówkach, autobusach, traktorach itd. To nie jest gospodarka?

W końcu marca egzaminuję na sudeckich, jak Cię znam, masz zdanie u mnie jak w banku.

Była wyraźnie mowa o przepisach ruchu drogowego (...)

To był jednak głupi pomysł odpowiadać na posty Lecha. Myślałem, że przez kilka lat się coś zmieniło - ale widzę, że nie. Wracam zatem wobec niego w tryb "standby". Forumowiczów za karmienie trolla - przepraszam.

Zdzisław ma prawo do innego zdania. Przekonaj go, a nie obrażaj.

To jest prawda - środowisko "państwowych przewodników" było dotąd wyjątkowo kreatywne w pakowaniu do różnych ustaw różnych kwiatków zabezpieczających ich interesy.

zlikwidować te monopole - samorządowe (a nie państwowe - ktoś nie zauważył, że od kilku lat to gestia samorządów

przewodnik jest przypisywany do rejonu.

A to tak z ciekawości - bo temat "Sudecki" wciąż się tutaj przewija - czy w tym regionie są rzeczywiście podejmowane jakieś akcje policyjno-kontrolne, ktoś ukarany itp? Bo wiem że były takie historie w samym Wrocławiu, ale na prowincji?

A dlaczego musi być według Ciebie Przewodnik X. Ja chcę aby był po prostu przewodwnik

Każdy kto będzie się imał prowadzeniem wycieczek będzie przewodnikiem.

A dlaczego jest ratownik górski, medyczny, wodny? Różne rodzaje działalnosci wymagaja różnych kwalifikacji.

Lechu, W końcu marca egzaminuję na sudeckich, jak Cię znam, masz zdanie u mnie jak w banku. I - wcale nie musisz być jako przewodnik związany z monopolem PTTK! Zapraszam!

"Nagie ulice" lekarstwem na wypadki
Ulice pozbawione świateł i znaków drogowych są o wiele bezpieczniejsze niż oznakowane. Tak wynika z raportu brytyjskich drogowców.
Według ich teorii, brak pewności co do pierwszeństwa przejazdu i uprzywilejowania na drodze zwiększa ostrożność kierowców i pieszych, a wszechobecne pasy, wysepki i ostrzeżenia usypiają tylko naszą czujność. Wyniki badań opisuje brytyjska gazeta The Times.

Do podobnych wniosków doszły władze holenderskiego miasteczka Drachten, gdzie zainicjowano tam projekt "nagich ulic"- dróg bez oznakowania.
Pomysł okazał się sukcesem. Po usunięciu sygnalizacji i znaków drogowych, liczba wypadków na największym skrzyżowaniu w miasteczku spadła z blisko 40 rocznie do dwóch.

Stanowczo zmalała też liczba wypadków na zatłoczonej ulicy Kensigton High w Londynie. Po usunięciu świateł, liczba wypadków z udziałem pieszych, zmniejszyła się trzykrotnie.

Drogowcy tłumaczą ten fenomen faktem, że człowiek jest zwierzęciem stadnym. Bez narzuconych ograniczeń, lepiej się kontrolujemy i zachowujemy na drodze.

Zachęceni sukcesem Brytyjczycy planują wprowadzenie "nagich ulic" w kilku miastach.

zatem: niech żyje liberalizm

Ja to normalnie robię i jakoś się nie czułem dotknięty na honorze przewodnika sudeckiego

Przebieg pamiętnego egzaminu, to atmosfera zastraszenia, wożenie kursantów autokarem z dala od gór, niedopuszczanie do wypowiedzi na temat gór po trasie, a później "gnąco - łamiące" pytania w Lwówku Śląskim - miasteczku położonym na wysokości niewiele ponad 200 m n.p.m. i mało atrakcyjnym dla przeciętnej wycieczki.

Bo skoro Lwówek jest z dala od gór to co powiedziec o Wrocławiu?

Zdanie egzaminu na przewodnika sudeckiego w warunkach jakie narzuciła Komisja Egzaminacyjna graniczyło jednak z cudem. Przebieg pamiętnego egzaminu, to atmosfera zastraszenia, wożenie kursantów autokarem z dala od gór, niedopuszczanie do wypowiedzi na temat gór po trasie, a później "gnąco - łamiące" pytania w Lwówku Śląskim - miasteczku położonym na wysokości niewiele ponad 200 m n.p.m. i koncentrowanie się na całkowicie drugorzędnych szczegółach, zupełnie nieistotnych dla uczestników wycieczek. Egzamin odbywał się wyłącznie w autokarze i w obrębie miejscowości podczas postojów na trasie. Wyjścia w góry nie było wcale. Kuriozalne było podsumowanie egzaminu przez przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej, który na tej podstawie stwierdził, że takie a takie osoby nie znają gór i nie mogą zostać przewodnikami sudeckimi...

Tak więc muszę przyznać rację T. Dygale, że przewodnictwo górskie, a zwłasza sudeckie, ma faktycznie charakter mieszaniny przewodnictwa terenowego i miejskiego i tylko fragmentarycznie górskiego, bowiem koncentruje się niemal wyłącznie na oprowadzaniu wycieczek autokarowych po miastach i różnych miejscowościach leżących obok szosy.

Jadąc wPoznania pociągiem z grupami uczestników górskich obozów wędrownych miałem może po przesiadce we Wrocławiu zacząć chodzić po wagonach z tubą i wykrzykiwać swoje kwestie o mijanych obiektach kolejowych na trasie? Informacje krajoznawcze o terenie przekazywałem dopiero po przyjeździe na miejsce i w trakcie pieszych wędrówek jednocześnie opiekując się grupą.

...wyposarzone...

(...) jestem właśnie na kursie przewodników terenowych (...)
Gdzie mogę znaleźć bardziej szczegółowy opis jakiego bardzo konkretnie rejonu dotyczą te ewentualne uprawnienia?
Czy przewodnik terenowy może np. oprowadzać po Cieszynie, Wiśle, Żywcu?

Hmm... Google np.? A w Wikipedii są wymienine powiaty i gminy wchodzące do GOP-u, a co więcej - jest podana literatura.

Przydałoby się jakieś pewne źródło np. orzeczenie Marszałka Województwa.

Może nie czytają forum,..

.....albo nie widzą potrzeby dyskusji z forumowiczami.

Lepiej naciskać przedstawicieli narodu zasiadających na Wiejskiej w Warszawie. Wtedy może coś w naszej sprawie ruszy.

Antoni, znowu piszesz niczym nie poparte androny

To, że przedstawiciele Komisji przewodnickiej ZG nie odpowiadają na każdy Twój post ......

Lepiej naciskać przedstawicieli narodu zasiadających na Wiejskiej w Warszawie.

Wtedy może coś w naszej sprawie ruszy.

Niestety widzę, że czytanie ze z rozumieniem przestało być od jakiegos czasu Twoją mocną stroną. A szkoda!Jest takie powiedzenie, że każda władza ogłupia i demoralizuje; może coś jest na rzeczy?

A to, że w sprawie przewodnictwa w Polsce, które podlega kuriozalnym przepisom, coś się dzieje masz dowód pod zamieszczonym adresem.

To, że piszesz dużo wcale nie znaczy, że mądrze.

Zastanów się.

I tu się grubo mylisz.

Weź się chłopie za robotę, to spojrzysz na życie i PTTK inaczej.

Może z życzliwością?

Bzdury, kompletne bzdury. Czytam ten news, czytam kuriozalne "materiały z III Forum Pilotaż i Przewodnictwa" i naprawdę żal mi tych ludzi, że niczego innego nie potrafią już wymyśleć tylko czepiać się jakichś kruczków, przeinaczyć fakty, wynajdywać żeby tylko uratować swój monopol, który jest nie do uratowania.

Okazuje się, że pilot wycieczki do Paryża zaprowadził grupę pod wieżę Eiffla i tam został poddany kontroli przez pilnujących porządku policjantów, którzy zażądali od niego certyfikaty przewodnika. Ten nie wahając się przedstawił im certyfikat uprawniający do prowadzenia wycieczek po województwie śląskim. To wystarczyło. Zaprowadzono go na czoło kolejki, gdzie bez problemu zakupił bilety dla swojej grupy, która poza kolejnością, bez problemów wjechała na wieżę. Wystarczył angielski napis IS A LICENSED GUIDE na certyfikacie i władza była w ukłonach.

Okazuje się, że pilot wycieczki do Paryża zaprowadził grupę pod wieżę Eiffla i tam został poddany kontroli przez pilnujących porządku policjantów, którzy zażądali od niego certyfikaty przewodnika.

Niektórzy zdają się zapominać, że Polska podpisała umowy międzynarodowe, czym zobowiązała się do respektowania prawa unijnego i zmiany swojego prawa wewnętrznego

W górach: Przewodnictwo w PTT
Opublikowano: wtorek, 14 lutego 2006 - 16:37
W Polskim Towarzystwie Tatrzańskim działa jedno Koło Przewodników.
Członkami Koła są przewodnicy z całej Polski z uprawnieniami
Tatrzańskimi, Pienińskimi, Beskidzkimi, Bieszczadzkimi, Świętokrzyskimi.
Jednocześnie część przewodników posiada uprawnienia pilota wycieczek
krajowych i międzynarodowych.

Koło powstało w styczniu 1999 roku, kiedy to odbyło się zebranie
założycielskie, podczas którego powołane zostało Koło Przewodników przy
Oddziale "Beskid" Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Nowym Sączu.

Wcześniej, bo w marcu 1998 roku Oddział "Beskid" Polskiego Towarzystwa
Tatrzańskiego zorganizował pierwszy w Polsce kurs przewodnicki po
reaktywowaniu PTT. Egzamin (teoretyczny i praktyczny) pomyślnie zdało w
grudniu 1998 r. ponad 50 osób. Uczestnicy kursu uzyskali uprawnienia do
prowadzenia wycieczek po całych Beskidach również w warunkach zimowych.

Uroczyste ślubowanie odbyło się w pierwszą sobotę lutego 1999 roku na
Radziejowej 1262 m n.p.m., najwyższym szczycie Beskidu Sądeckiego, kiedy
to uczestnicy ślubowania stali zanurzeni po pas w świeżym śniegu
odbierając swoją "Blachę".
Od tego czasu tradycją przewodników z Koła PTT stały się coroczne zimowe
wejścia i spotkania na Radziejowej w dniu złożenia przysięgi bez względu
na pogodę i warunki śniegowe a za każdym razem Radziejową zdobywają zimą
z innej strony na "krechę".

Do koła przystąpili uczestnicy kursu przewodnickiego PTT oraz
przewodnicy doświadczeni o dłuższym stażu będący członkami PTT a
dotychczas zrzeszeni w Kołach Przewodnickich PTTK, którzy ze względu na
przynależność do Koła w PTT zostali z nich usunięci.

Aktualnie Koło Przewodników PTT liczy 51 członków i prowadzi bardzo
aktywną działalność. Wybrany Zarząd Koła za najważniejszy cel postawił
sobie szkolenie i edukację przewodnicką, poprzez spotkania
szkoleniowo-organizacyjne, organizowanie wycieczek szkoleniowych,
organizowanie szkoleń w celu uzyskania uprawnień parków narodowych.
Przewodnicy zrzeszeni w kole posiadają licencje, Tatrzańskiego PN,
Pienińskiego PN, Gorczańskiego PN Babiogórskiego PN, Przewodnika
Bieszczadzkiego PN i Świętokrzyskiego PN.
W dniach 9 - 11 marca 2001 roku Koło Przewodników PTT w Nowym Sączu
organizowało XVII Ogólnopolską Pielgrzymkę Przewodników na Jasną Górę.
Było to wielkie wyzwanie dla młodego koła, które obchodziło dopiero
"drugie urodziny", a było reprezentantem i wizytówką całego PTT. Jednak
dzięki zaangażowaniu braci przewodnickiej koleżanek i kolegów, wielkiej
i bezinteresownej pomocy Basi Okońskiej, która jako koordynator
pielgrzymki z Koła Przewodników w Częstochowie była wprost
niezastąpiona, a także pomocy sponsorów, udało się sprawnie
przeprowadzić to niełatwe przedsięwzięcie - zakończone sukcesem.

Praca w Kole opiera się tylko na działalności społecznej, przewodnicy
bezpłatnie prowadzą cotygodniowe wycieczki organizowane przez
O/"Beskid". Koło przewodników organizuje corocznie wyprawy przewodnickie
w Góry Europy i Świata. Członkowie Koła zdobyli koronę Karpat, Koronę
Bałkanów, najwyższe szczyty Europy Mount Blanc i Elbrus.
Współuczestniczą w letnich akcjach dla dzieci i młodzieży mających na
celu propagowanie turystyki górskiej oraz współpracują z innymi
organizacjami (m.in. OHP, domy dziecka).
Część przewodników członków PTT nie należy do koła w Nowym Sączu a
należy do Kół Przewodnickich PTTK, jednocześnie aktywnie i z powodzeniem
działa organizując wyprawy, wycieczki i imprezy dla członków i
sympatyków w Oddziałach PTT w całej Polsce.

W Zarządzie Głównym aktywnie działa komisja przewodnicka zajmująca się
problemami przewodnictwa i sprawami przewodników PTT zabierając głos i
opiniując akty prawne dotyczące przewodnictwa. Szefem komisji w
poprzedniej kadencji był wiceprezes PTT Jan Weigel (O/Bielsko Biała), a
w obecnej kadencji jego funkcję przejął wiceprezes PTT Jerzy Piotr
Krakowski (O/Mielec).

Zarząd Koła Przewodników:
Prezes - Jerzy Gałda, e-mail: beskidy1@wp.pl
Wiceprezes - Wojciech Lippa, e-mail: wlippa@sarr.com.pl
Wiceprezes - Wiesław Wcześny
Wiceprezes i skarbnik - Marek Wojsław, e-mail: marekwojslaw@wp.pl
Sekretarz - Marta Treit
Członkowie:
- Adam Bossy
- Ryszard Patyk
- Wojciech Szarota, e-mail: rysyy@interia.pl
- Danuta Matras (Ryba)

Komisja Rewizyjna:
Przewodniczący - Marzena Hodun
Zastępca Przewodn. - Paweł Kiełbasa
Sekretarz - Maciek Michalik

opr.: Jerzy Gałda

Obserwuję ten zamęt medialny na temat wolnego/swobodnego przewodnictwa.
To że Kol. Zimowski kombinje interes jakiegoś lobby - to jasne.
Ale że znajduje "pożytcznych idiotów" - to nie wiem
jak interpretować.
Ale ponieważ to już wielki temat na forum ZG PTTK to poszukałem w intenecie jak to jest z tym samorządowym egzaminem państwowym.
I co ? urzędy marszałkowskie powołują do komisji egzaminacyjnych ludzi kierowanych przez porozumienia oddziałów PTTK i przez ZG PTTK.
To o co tu idzie -przecież ustawa jest w tej sytuacji nie do "naruszenia"

W Zarządzie Głównym aktywnie działa komisja przewodnicka zajmująca się problemami przewodnictwa i sprawami przewodników PTT zabierając głos i opiniując akty prawne dotyczące przewodnictwa. Szefem komisji w poprzedniej kadencji był wiceprezes PTT Jan Weigel (O/Bielsko Biała), a w obecnej kadencji jego funkcję przejął wiceprezes PTT Jerzy Piotr Krakowski (O/Mielec).

Dziennikarze rozdmuchują ten temat nie zostawiając suchej nitki np. na straży miejskiej, nie zadając sobie trudu by sprawdzić jak jest w innych krajach.
A w bardzo wielu krajach są podobne przepisy i podobne zachowanie odpowiednich służb.
Zapraszam cię np. do wyjazdu na wycieczkę do Wiednia. Poprowadź grupę bez uprawnień, może ci się uda to zrobić bez zatrzymania. Licencje są także potrzebne do prowadzenia grup np. po Pradze, Dreźnie, Berlinie, Budapeszcie i wielu innych miastach. Także po miastach Italii (a ten pan z Włoch bardzo się oburzył potraktowaniem go mandatem w Krakowie).
Inna rzecz to nadgorliwość straży miejskiej - mogli tylko zwrócić uwagę i nie karać mandatem. Ale przepisy mamy takie jakie mamy i wszyscy powinniśmy ich przestrzegać. Gdy coś się zmieni to nikt nikogo nie będzie karał za łamanie przepisów. Tymczasem nawoływanie do łamania prawa, chwalenie się tym, że się łamie prawo nie jest czynem chwalebnym a wręcz przeciwnie.

Ja kombinuję interes jakiegoś lobby? bardzo ciekawe. Obawiam się że raczej działam wbrew jakiemuś "lobby"

A może - skoro padło tu moje nazwisko, to poznam również autora tych bzdur?

Ale że znajduje "pożytecznych idiotów" - to nie wiem jak interpretować.

...co do mojego informatora, to jest to dobry i rzetelny informator...

Jak bardzo trzeba być zatrutym soc-ideologią i jak bardzo trzeba być ograniczonym, aby o ludziach opowiadających się za wolnością pisać w ten sposób?

Dajcie sobie spokój z polityką.

Problem jest jak widać m.in. w tym, że Polska jest zbyt rzadko odwiedzana przez zorganizowane grupy z liberalnych krajów zachodnich. W przeciwieństwie do Francji czy Włoch, gdzie znaczny ruch turystyczny i interesy organizatorów spowodowały konkretne interwencje i zmiany prawa.

08:26, 26.09.2008 / Dziennik
Mniej znaków - mniej wypadków
ZASKAKUJĄCE WYNIKI TORUŃSKIEGO EKSPERYMENTU

Im mniej znaków na drogach, tym mniej wypadków - przekonują się już o tym kierowcy z Torunia. Z ulic zniknęła tam część drogowskazów, a liczba kolizji spadła o 30 procent. Jak podaje "Dziennik", Toruń jest pierwszym polskim miastem, które przeprowadziło na ulicach eksperyment polegający na usunięciu części znaków drogowych.

Okazuje się, że nadmierna ilość znaków wcale nie sprzyja bezpieczeństwu na drodze. - Percepcja przeciętnego człowieka nie pozwala na zarejestrowanie wszystkich wyrażanych przez znaki sygnałów i ostrzeżeń - tłumaczy na łamach gazety ekspert od inżynierii ruchu z Politechniki Gdańskiej Lech Michalski.

"Nagle zapanował spokój"

W pierwszej kolejności z toruńskich jezdni zniknęły znaki "ustąp pierwszeństwa przejazdu" i "jesteś na drodze głównej", które, zdaniem ekspertów, są w Polsce najbardziej nadużywane.

- Szacujemy, że liczba wypadków i stłuczek spadła o około 30 proc. Jeśli już dochodzi do kraks, ich skutki są mniej tragiczne, bo samochody jeżdżą wolniej - tłumaczy Agnieszka Kobus-Pęńsko z Zarządu Dróg Miejskich w Toruniu i dodaje, że na jednym ze szczególnie kolizyjnych toruńskich skrzyżowań - ulic Antczaka i Pułaskiego - "nagle zapanował spokój".

Idą w ślady Torunia

Jak podaje "Dziennik", kolejnym miastem, które zamierza zlikwidować część znaków jest Nowa Sól w województwie dolnośląskim.

Za granicą znaki demontuje się od dawna. W miejscowości Bohmte pod Hamburgiem w maju 2007 r. usunięto 60 proc. znaków i sygnalizację świetlną. Ulice Bohmte, jak podaje gazeta, stały się bezpieczniejsze.