starszy wizerunkowy

Dla kadry zawodowej PTTK pracującej etatowo w biurach i oddziałach, wydaje mi się odpowiedni tytuł instruktor. Taka nazwę spotkałem - dla etatu -w niektórych biurach PTTK.

Oczywiście dla solidnie i uczciwie pełniących służbę społeczną, czy zawodowo-etatową należałoby pomyśleć o awansie: starszy instruktor, zasłużony instruktor itp.

Wystarczy ................po prostu - instruktorem.

Można wzorować się na harcerstwie.

....to jesteś tak stary że ludzie tyle nie żyją !!!

Chyba nie powinieneś pisać?

Jeśli pamiętasz policję granatową....

Smutki i radości objawów starości.

Idę ulicą - ktoś mi się kłania
oddaję ukłon - znam przecież drania:
ta twarz:, ten uśmiech i ..ten błysk w oku
to miły facet, znam go od roku.
Jakże u diabła on się nazywa?
...Dziura w pamięci, czasem tak bywa.
Wtedy myśl smutna w głowie się rodzi,
nic nie poradzisz - starość nadchodzi.

Z trzeciego piętra schodzę radośnie,
bo w kalendarzu ma się ku wiośnie,
no i spacerku gna mnie potrzeba,
zwłaszcza, że słońce i błękit nieba...
Gdy już po parku idę alei
nagle pot zimny koszulę klei,
bowiem pytanie w głowie mi tkwi
„czy aby kluczem zamknąłem drzwi?"
W pośpiesznym powrocie znów myśl się rodzi
„nic nie poradzisz - starość nadchodzi"
Siedzę i czytam. Nagle myśl żywa
jakimś pragnieniem z fotela zrywa,
robię trzy kroki, staję przy szafie
i JAK to cielę na nią się gapię...
Pojęcia nie mam, po co ja wstałem?
czego tak bardzo i nagle chciałem?
oj, coraz bardziej mi to już szkodzi,
że ta nieszczęsna starość nadchodzi.

Jadę na urlop - prasuję spodnie,
żeby wśród ludzi wyglądać godnie,
biorę walizkę, pędzę nad morze..
lecz tam, miast śledzić dziewczyny hoże
zamiast podziwiać plażowe akty..
...Czy wyłączyłem wtyczkę z kontaktu?
Może dom spłonął? - strach we umie godzi
Tak to jest - kiedy starość nadchodzi.

Żeby nie znaleźć się kiedyś w nędzy
zaoszczędziłem trochę pieniędzy
w dużej kopercie, zamkniętej klejem,
dobrze ukryłem ją przed złodziejem.
I teraz...już od paru miesięcy
nie mogę zaleźć moich tysięcy.
Ech, nie pojmiecie tego - wy młodzi,
Jak miło żyć, gdy starość nadchodzi.

Pomimo moich najlepszych chęci
nie zawsze mogę ufać pamięci,.
więc by jej pomóc, a przez nią sobie
-czasem na chustce węzełki robię
a potem - Bóg jeden wiedzieć raczy
co który węzeł ma dla mnie znaczyć?
Choć mi się nawet nieźle powodzi
wciąż mam kłopoty - starość nadchodzi.

Dwa razy dziennie - raz przy śniadaniu
a potem w obiad, po drugim daniu
zażywam leki, tabletki białe
cztery połówki i cztery całe.
często się piekle (bom nie aniołem)
gdy w obiad nie wiem „czy rano wziąłem?
Tę gorycz klęski wątpliwie słodzi
wiedza, że oto - starość nadchodzi.

Żuję kolację - w niej polędwica
me podniebienie smakiem zachwyca,
pogodnie dumam o tej starości....
czy ona musi nas stale złościć?
Przecież jest piękna - masz sporo czasu
chcesz iść nad wodę, albo do lasu,
to sobie idziesz, nikt ci nie broni
z łóżka zbyt wcześnie też nikt nie goni,
bowiem nie musisz pędzić do pracy
jak wszyscy twoi młodsi rodacy.

Co prawda wigor z wolna przekwita,
lecz po co wigor - u emeryta?
podwyżki pensji już nie wyprosisz,
należną gażę poczta przynosi.
Spokojnie patrzysz jak świat się zmienia,
gdyż wiek ci daje mądrość spojrzenia.
Więc wiwat starości! Niechaj nam służy,
nawet gdy trochę chwilami nuży,
bowiem jak sądzę, w tym jest rzecz cała
by jak najdłużej ta starość trwała.

„Jak się czuję”
Kiedy ktoś, zapyta, jak ja się czuję,
Grzecznie mu odpowiem, że „Dobrze, dziękuję”
To, że MAM artretyzm, to JESZCZE nie wszystko Astma, serce mi dokucza i mówię z zadyszaką.
Puls słaby, krew moja w cholesterol bogata.
Lecz dobrze się czuję, jak na swoje lata
Bez laseczki teraz chodzić już nie mogę
Choć zawsze wybieram najłatwiejszą drogę,
W nocy przez bezsenność bardzo się morduję Ale przyjdzie ranek... znów się dobrze czuję Mam zawroty głowy, pamięć „figle płata"
Lecz dobrze się czuję, Jak na swoje lata
Z wierszyka mojego ten sens się wywodzi
Ze, kiedy starość i niemoc przychodzi
To lepiej się zgodzić ze strzykaniem kości
l nie opowiadać o swojej słabości
Zaciskając zęby z tym losem się pogódź
I wszystkich w około chorobami nie nudź
Powiadają: „Starość okresem jest złotym," Kiedy spać się kładę zawsze myślę o tym, „Uszy" mam w pudełku, zęby w wodzie studzę, ,,0czy" na stoliku, zanim się obudzę...
Jeszcze przed zaśnięciem ta myśl mnie nurtuje Czy to wszystkie części, które się wyjmuje
Za czasów młodości mówię bez przesady
Łatwe były biegi, skłony i przysiady
W średnim wieku jeszcze tyle sił zostało,
Żeby bez zmęczenia przetańczyć noc calą
A teraz na starość czasy się zmieniły Spacerkiem do sklepu, z powrotem „bez siły"
Dobra rada dla tych, którzy się starzeją
Niech zacisną zęby i z życia się śmieją
Kiedy wstaną rano, „części” pozbierają
Niech rubrykę zgonów v/ prasie przeczytają
Jeśli ich nazwiska tam nic figurują
To znaczy, że zdrowi i się dobrze czują

W.Szymborska

Nic nie pomogły zaklęcia moich wrogów, to był najlepszy sezon turystyczny w moim życiu.

SZÓSTA KLEPKA

OBNIŻENIE INTELIGENCJI PROBLEMEM PAŃSTWOWYM

- Słuchaj, właśnie przeczytałam, że mojemu staremu może się aż o 20 punktów obniżyć inteligencja!" zawołała od progu moja wiejska znajoma. -Ojej! A to dlaczego? - Zaniepokoiłam się nie na żarty, bo IQ małżonka -znajomej jest obiektem zawiści całej wioski. Ma on nawet ksywę Doda Elektroda.
-To samo może spotkać najważniejsze osoby w państwie i wszystkich parlamentarzystów! - straszył mnie mój gość.
-Ojej! A to dlaczego? - powtórzyłam pytanie, bo IQ naszych ViP-ów to priorytetowa sprawa.
Znajoma, bez wyraźnego zaproszenia z mojej strony, zmierzała w kierunku tarasu.
- Masz tę nalewkę z wiśni? - spytała.
- Mam - odpowiedziałam z pewnym takim ociąganiem, bo czułam, że w tych okolicznościach przyrody, chowana na szczególne okazje nalewka jest zagrożona.
- To daj. bo tego bez wodki nie razbieriosz - ujawniła swoje lingwistyczne talenty znajoma.
Dałam, więc wypiłyśmy.
- To mów - postawiłam sprawę jasno.
- Czytałaś ostatnią „Politykę"? - spytała znajoma,
- No, a o co chodzi? .
- A czytałaś „Niezbędnik Inteligenta”? - drążyła.
Nie, bo tym razem dodatek nazywał się „Pomocnik Psychologiczny",
- Jak zwał, tak zwał. Jest tam tekst, w którym cytują opinię niemieckiego badacza, który dokładnie wyliczył, że podczas dwutygodniowego wylegiwania się na plaży nasza inteligencja, nasze ukochane IQ, obniża się aż o 20 punktów - powiedziała znajoma łamiącym się głosem.
Szybko przeliczyłam, ile czasu w swoim dość już długim życiu przeleżałam na plaży i wpadłam w przerażenie. Moje IQ musi teraz wynosić Jakieś 2.220, ale minus.
- To twój stary wybiera się na plażę? - spytałam, żeby ukryć osobiste
.przerażenie.
- No przecież jedziemy do Ustki - wyjaśniła znajoma.
- A dlaczego mówisz, że IQ obniży się też VIP-om? - zainteresowałam się..
- Przecież są parlamentarne wakacje. Będą plażować. W jakim intelektualnym stanie wrócą?
- To mogą być w jeszcze gorszym? - spytałam, choć wiem, że było to pytanie tendencyjne i absolutnie nie na miejscu.

Grażyna Zwolińska gzwolinska@gazetalubuska.pl